Σε άγριες οδομαχίες ανάμεσα στις δυνάμεις καταστολής και τους διαδηλωτές εξελίχθηκε σήμερα μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στις Βρυξέλλες.

Περισσότεροι από 100.000 διαδηλωτές αρκετοί απ’ αυτούς με κουκούλες και χρησιμοποιώντας πέτρες και βόμβες μολότοφ επιτεθήκαν κατά των αστυνομικών μετατρέποντας – όπως διαπιστώνουμε και στο βίντεο που παραθέτουμε- το κέντρο των Βρυξελλών σε κανονικό πεδίο μάχης.

Τα μέτρα λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση του πρωθυπουργού του Βελγίου Σαρλ Μισέλ, δεν βρήκαν απέναντι τους ένα ανούσιο καταγγελτικό χαρτοπόλεμο μιας συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, αλλά δεκάδες χιλιάδες αποφασισμένους εργάτες να αντισταθούν στην υποβάθμιση της ζωής του που επιχειρεί η κυβέρνηση.

Οι συγκρούσεις μεταξύ αστυνομικών δυνάμεων και διαδηλωτών, υπήρξαν σώμα με σώμα και το κέντρο των Βρυξελών μετατράπηκε σε πεδίο μάχης ακούμε να μας λέει το τηλεοπτικό ρεπορτάζ.

(Για φανταστείτε το Μπάμπη τον Σουγιά τον Πρετεντέρη και όλο το υπόλοιπο δημοσιοκαφρικό κατεστημένο να σχολιάζει την διπλανή φωτογραφία)

Αλήθεια πόσο καιρό έχουμε να δούμε παρόμοιες εικόνες στην χώρα μας, που ο λαός της υφίσταται πολύ μεγαλύτερη λιτότητα, απ’ ότι τα εργατικά στρώματα του Βελγίου;  Γιατί άραγε; Οι αναρχικοί έχουν δώσει απάντηση σ’ αυτό με μια πρόταση που συναντήσαμε γραμμένη σε τοίχο: «Τα πρόβατα για να κοιμηθούν μετρούν Ελληνες».

Φυσικά η απάντηση γιατί το ελληνικό εργατικό κίνημα βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση είναι αρκετά πολυσύνθετη.