Του Νίκου Μπογιόπουλου - "Unfollow"

Ένα από τα «νούμερα» που η τηλεβιομηχανία του θεάματος τα έχει χρόνια τώρα στα όπα - όπα για να της φέρνουν νούμερα, ο Νότης Σφακιανάκης, συνόδεψε χτες τον αυτοδιορισμό (;) του ως πρώτος τη τάξει «λαμέ» κομφερασιέ της ναζιστικής συμμορίας με διάφορα «ψαγμένα» και πομπώδη. Ανάμεσά τους και τα μπουρδολουμπενολογήματα, με τα οποία κάτι δολοφόνοι, σαν αυτούς που μαχαίρωσαν τον Παύλο Φύσσα, βαφτίζονται σαν «παιδιά που είναι βγαλμένα από το λαό»…

Κατόπιν τούτων - και παρότι συμφωνούμε πως η ενασχόληση με το Σφακιανάκη «ανεβάζει» επικίνδυνα το «επίπεδο» - έχουμε και λέμε:

Πρώτο: Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος Χατζατζάρης, υποδύεται τον (θυμόσοφο) Καραγκιόζη.

Δεύτερο: Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας φασίστας ισχυρίζεται ότι «δεν είναι» φασίστας.

Τρίτο: Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας εθνικιστής φασίστας μπορεί και να μην (;) καταλαβαίνει ότι είναι φασίστας εθνικιστής (τόσο μυαλό έχουν- τόσα καταλαβαίνουν και οι φασίστες και οι εθνικιστές…)

Τέταρτο: Ο φασισμός και ο χρυσαυγιτισμός του Σφακιανάκη είναι απολύτως συνεπής (το σωστό να λέγεται!) με το είδος της «προσφοράς» του εν λόγω αοιδού στα Γράμματα, τις Τέχνες και τον Πολιτισμό αυτού του τόπου.

Πέμπτο: Η ναζιστική συμμορία έχει τον «λαμέ» εκπρόσωπο που της αξίζει.

Έκτον: Για περισσότερους ιστορίες σχετικά με λούμπεν «αγνούς» εκπροσώπους της Χρυσής Αυγής, ζητήστε στα περίπτερα το UNFOLLOW 23 που κυκλοφορεί.