Του Γιάννη Βαρουφάκη - "Hot Doc"

Μεταξύ άλλων, λέει τα εξής κάτω από τον τίτλο «Επιτάχυνση Διαδικασιών» (άρθρο 23 παρ. 1 &2):

 1. Κατόπιν αιτήσεως των ενδιαφερόμενων επενδυτών, μπορεί να διενεργούνται ενδιάμεσοι έλεγχοι πιστοποίησης, καθώς και τελικοί έλεγχοι ολοκλήρωσης επενδυτικών σχεδίων των νόμων 3299/2004 και 3908/2011, από πιστοποιημένους φορείς. Οι εκθέσεις ελέγχου του προηγούμενου εδαφίου υποβάλλονται στις αρμόδιες για την έκδοση της απόφασης Υπηρεσίες της Διοίκησης.

2. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων καθορίζονται τα κριτήρια, οι προϋποθέσεις και η διαδικασία πιστοποίησης, καθώς και η διαδικασία ανάθεσης του έργου ελέγχου της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, καθώς και η διαδικασία έκδοσης της σχετικής απόφασης της Διοίκησης.

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με την επιτακτική ανάγκη να επισπευσθούν οι διαδικασίες έγκρισης επενδύσεων που ο τόπος έχει άμεση ανάγκη για να ορθοποδήσει; Ιδίως όταν οι ίδιοι άνθρωποι του υπουργείου Ανάπτυξης σου λένε ότι η χρηματοδότηση από τα διαρθρωτικά γραφεία έχει κολλήσει στη γραφειοκρατία του υπουργείου, με αποτέλεσμα απελπιστικά αργές διαδικασίες έγκρισης και ελέγχου των επενδύσεων.

 «Τι να κάνουμε;» σε ρωτούν. «Δεν έχουμε τους μηχανισμούς να επισπεύσουμε τις διαδικασίες, και την ώρα που η οικονομία διψά για επενδύσεις, εμείς, θέλοντας και μη, τις αναβάλλουμε συνεχώς. Δεν έπρεπε να εκχωρήσουμε τον έλεγχο σε ιδιώτες ώστε να λειτουργήσει το σύστημα καλύτερα και να μπει ένα τέλος στην καθυστέρηση που κινδυνεύει να πνίξει την οικονομία;» Μπορεί να διαφωνήσει κανείς με μια τέτοια εξομολόγηση ενός στελέχους του υπουργείου Ανάπτυξης; Το πρόβλημα είναι ότι η προτεινόμενη θεραπεία του προβλήματος θα αποδειχτεί χειρότερη από την αρρώστια της αποπνικτικής γραφειοκρατίας.

Για την ακρίβεια, θα αποτελέσει τη βάση για την οικοδόμηση μιας Νέας Κλεπτοκρατίας. Αυτές τις μέρες, με βάση το πιο πάνω άρθρο, προωθείται Προεδρικό Διάταγμα που θα αναθέτει τους ελέγχους των επενδύσεων σε «πιστοποιημένους φορείς». Και ποιοι νομίζετε ότι θα είναι αυτοί οι «πιστοποιημένοι φορείς»; Εταιρίες συμβούλων, πίσω από τις οποίες βρίσκονται οι ίδιες οι τράπεζες!
Για να το πω απλά, επί της ουσίας, οι τράπεζες που χορηγούν βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο δάνειο σε μια επιχείρηση θα διενεργούν και τον έλεγχο των επενδύσεων που χρηματοδοτούν. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι τράπεζες θα έχουν, χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο, και τη δυνατότητα της άμεσης εκταμίευσης της χρηματοδότησης (από τα ευρωπαϊκά ταμεία) στον φορέα της επένδυσης μετά την ολοκλήρωση της αυτοψίας. Πρόκειται για τον ορισμό της λαϊκής ρήσης «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει»! Την ώρα που αποδομείται η υπηρεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, η Γενική Διεύθυνση Ιδιωτικών Επενδύσεων, οι τράπεζες κατακτούν το δικαίωμα να ελέγχουν... τον εαυτό τους.

Θυμάστε γιατί κατέρρευσε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα από την Αμερική μέχρι και τη χώρα μας; Επειδή για δεκαετίες οι τράπεζες αφέθηκαν να αυτοαξιολογούνται. Αφέθηκαν να συνάπτουν συμφωνίες αξιολόγησης τους με τους οίκους πιστωτικής αξιολόγησης (π.χ. Standard ant Poor's, Moody's), οι οποίοι πληρώνονταν από τις τράπεζες για να δίνουν κορυφαίες αξιολογήσεις στα σκουπίδια τους.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από το να δίνεις στις τράπεζες το δικαίωμα να αυτοαξιολογούνται, ιδίως όταν πρόκειται για τη χρήση των χρημάτων των (ευρωπαίων) φορολογούμενων. Ουσιαστικά, τους δίνεις το δικαίωμα να οικοδομήσουν τη Νέα Κλεπτοκρατία του 21ου αιώνα.

Θα μου πείτε: Υπάρχει εναλλακτική; Δεδομένου ότι το υπουργείο Ανάπτυξης όντως δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στον φόρτο δουλειάς που ενέχει η χρηστή αξιολόγηση των επενδύσεων, τι άλλο μπορεί να γίνει; Η απάντηση είναι η δημιουργία μιας πραγματικά Ανεξάρτητης Αρχής, που σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΙΒ) θα ελέγχει τόσο τις επενδύσεις όσο και τους τραπεζίτες. Κάτι τέτοιο όμως έρχεται σε αντίθεση με τις βουλές της Νέας Κλεπτοκρατίας. Και η Ευρώπη; Γιατί δεν αντιδρά η Ευρώπη στην κακοδιαχείρηση των κονδυλίων της; Αν κρίνουμε από τον τρόπο που κάνει τα στραβά μάτια στο έγκλημα που ονομάζεται «ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών», είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση ενδιαφέρεται ελάχιστα για τη χρηστή χρήση των ευρωπαϊκών πόρων. Πολύ περισσότερο την ενδιαφέρει η εξασφάλιση της επικυριαρχίας της πτωχοτραπεζοκρατίας σε όλα τα μήκη και πλάτη της ηπείρου μας. Να άλλος ένας λόγος που το ΔΝΤ καταγγέλλει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις πρόσφατες εκθέσεις του και ετοιμάζει την έξοδο του από την Ευρώπη.