-Παπαφλέσσας: «Η επανάσταση, είτε θέτε, είτε όχι θα γίνει! Πάρτε το απόφαση. Αν εσείς γυρεύετε να την εμποδίσετε, εγώ πήρα προσταγή από την Αρχή να ξεσηκώσω το λαό και να την κάνω. Και τότες, όποιον βρουν ξαρμάτωτο οι Τούρκοι, ας τον κόψουν...»
     
-Παλαιών Πατρών Γερμανός: «Είσαι απατεώνας, άρπαγας, εξωλέστατος!»
       
Αμβρόσιος Φραντζής: «Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδας», τόμος Α’,  σελ.98.
____________________

Όσοι από τη γενιά μου θυμούνται την επιστράτευση του 1974 (ήμουν 5 ετών τότε) και τους πατεράδες μας να φεύγουν για...το Μέτωπο της Εκάλης, του Χαιδαρίου, του Μ. Πεύκου, της Ελευσίνας κλπ, δεν φανταζόμασταν ότι θα ξαναζούσαμε κάτι ανάλογο μετά από 4 δεκαετίες.
Σήμερα, βέβαια δεν εξελίσσονται (ακόμη τουλάχιστον) πολεμικές επιχειρήσεις στο νησί, ωστόσο η τωρινή θέση του κυπριακού λαού και η εν γένει κατάσταση στην Κύπρου, λίγο διαφέρει από το ’74.

Αναμφίβολα, το ΟΧΙ των Κυπρίων δίνει-συμβολικά και ψυχολογικά-κάποιες ρανίδες τόλμης κι αισιοδοξίας στην καθ’ ημάς κοινωνία. Ότι δηλαδή, μετά από ένα ΟΧΙ στους κατακτητές τα ποτάμια δεν θα στερέψουν, οι κατσίκες θα εξακολουθούν να κατεβάζουν γάλα και δεν θα γίνουν «στέρφες» και το ηφαίστειο της Σαντορίνης δεν θα ενεργοποιηθεί! Ωστόσο, εδώ γεννιούνται κάποια εύλογα ερωτήματα...

 Πως γίνεται να καταρεύσει ένα τραπεζικό σύστημα με καταθετική βάση 68 δις; Η φαιά προπαγάνδα, περί ευθύνης της ελληνικής κρίσης για τη χρεοκοπία των τραπεζών της Κύπρου απευθύνεται είτε σε ηλίθιους, είτε σε ανενημέρωτους αφού, όπως είναι γνωστό, εξ αιτίας του Greek PSI (αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους-κούρεμα ομολόγων), οι κυπριακές τράπεζες έλαβαν-μετρητά παρακαλώ- 7 δις ευρώ περίπου για να καλύψουν τη -λόγω κουρέματος -λογιστική τους ζημιά, ύψους 4,9 δις ευρώ περίπου!!!

Κι όλα αυτά, στα πλαίσια του...colpo grosso βάσει του οποίου, το διεθνές τραπεζικό λόμπι του Charls (όχι του Γιώργου) Dalara, στο οποίο ανήκαν και οι κυπριακές τράπεζες, πήρε 30 δις ευρώ (μετρητά, όπως προείπαμε) για να καλύψει λογιστικές ζημιές ύψους 7,9 δις ευρώ περίπου!!!
Αν σ’ αυτά βάλετε κι άλλα περίπου 5 δις ελληνικών καταθέσεων, που αποδήμησαν προς Κύπρο,  μετά την επιβολή του μνημονίου στην Ελλάδα, τότε θα διαπιστώσετε πως τα τελευταία χρόνια, οι Κύπριοι τραπεζίτες σχεδόν χέστηκαν στο ευρώ και δεν φαίνεται να... τους πολυχάλασε η ελληνική χρεοκοπία.

Στο ερώτημα, λοιπόν, προς τι η κρίση των κυπριακών τραπεζών και το πρόβλημα ρευστότητάς τους, η μόνη απάντηση που προκύπτει είναι μία: ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Τότε, που πήγαν τα λεφτά; Τι θα κούρευαν, αν κούρευαν, τελικά οι Γερμανοί; Φαίνεται ότι τα «ριάλια, ριάλια, ριάλια» τα’ χουν στην μπούγκα οι πεζεβέγκηδες (πεζεβέγκ στα τούρκικα σημαίνει ΝΤΑΒΑΤΖΗΣ, ΠΡΟΑΓΩΓΟΣ), δηλαδή οι (πάσας εθνικότητας) τραπεζίτες, πολιτικοί και ολιγάρχες. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει. Άγνωστο τι τα έκαναν. Τα επένδυσαν σε χρηματοπιστωτικά παράγωγα, σε off shore, σε ομόλογα κάποιου αλλοδαπού δημοσίου, σε χρυσό; Ουδείς ξέρει και είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι στις κυπριακές τράπεζες έγινε πολύ δυνατό «ψύρισμα», κατά την μόρτικη διάλεκτο του πάλαι ποτέ ενδόξου Ψυρρή. Μήπως σας λέει κάτι το όνομα Βγενόπουλος, ή «Mr Mig»;

Είναι επίσης προφανές, ότι  η προσφυγή της Κύπρου στο μηχανισμό έκτακτης ρευστότητας, έδωσε στους Γερμανούς το σύνθημα για να πατήσουν επιτέλους πόδι στην Ανατολική λεκάνη της Μεσογείου (κάτι το οποίο δεν είχαν καταφέρει κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), επιβάλλοντας αποικιακή κατοχή στο νησί μέσω της Τρόικα και δια προδοτικού χειρός Χριστόφια, ο οποίος ουσιαστικά εκχώρησε την Κύπρο στη μαύρη διεθνή του χρήματος. Το πιο προφανές απ’ όλα όμως είναι, ότι αυτήν τη στιγμη τίθεται εν αμφιβόλω η ίδια η ύπαρξη της Κύπρου κι ότι άνευ δημόσιας εκκαθάρισης των τραπεζών (δηλαδή την είσοδο των ελεγκτικών και δικαστικών αρχών, ώστε να διαπιστωθεί που πήγε το...μαρούλι) κι άνευ της επιστροφής στη λίρα (ένα από τα δυνατότερα νομίσματα παγκοσμίως όταν κυκλοφορούσε), το μαρτυρικό νησί απλά θα πάψει να υπάρχει και de jure και de facto. Και θα δείξουν, έτσι, το δρόμο στους υπόλοιπους.

Ελπίζουμε στους Κύπριους, διότι δεν έχουν τη ραγιάδικη παράδοση και νοοτροπία κάποιων εκμαυλισμένων τμημάτων του δικού μας πληθυσμού και μας έδωσαν κουράγιο οι εικόνες των ενωμένων Κυπρίων, που απαιτούν δυναμικά την αποχώρηση της Τρόικα από την πατρίδα τους. Ελπίζουμε και στο δικό μας λαό, μεγάλα τμήματα του οποίου συνειδητοποιούν πλέον, ότι εντός της φασιστικής και οικονομικής μαφίας του ευρώ και της Ε.Ε. δεν υπάρχει μέλλον, αλλά κόλαση για τα παιδιά μας. Ελπίζουμε ότι η ενότητα του κάθε ευρωπαϊκού λαού ξεχωριστά και όλων μαζί κατόπιν, με σκοπό την απαλλαγή της Ευρώπης και των χωρών της από τα καλοταϊσμένα και χοντρόπετσα καθάρματα των...αγορών. Με άλλα λόγια, ελπίζουμε στο διεθνισμό, όπως τον καθόρισαν οι κλασσικοί του Μαρξισμού: Ελεύθεροι λαοί στην ελεύθερη γη τους κι αδελφομένοι μεταξύ τους!


ΥΓ. Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!

askordoulakos