Είναι συγκλονιστική η επιστολή που έστειλαν στους «αρμόδιους» δεκατρείς δάσκαλοι από την Πάτρα περιγράφοντας την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία. Περιγράφουν μια δραματική ατμόσφαιρα που μόνο ίσως στα χρόνια 1940-44 υπήρχε τότε που η χώρα μας ήταν υπό ξένη κατοχή. «Κάθε πρωί οι αφηγήσεις των παιδιών δεν έχουν να κάνουν με τι είδαν, τι άκουσαν από τον κόσμο, αλλά με τις οικογενειακές καταστάσεις που βιώνουν: την ανέχεια, την ανεργία, την απόλυση. Στα διαλείμματα παιδιά δεν έχουν μαζί τους ένα κουλούρι, το μεσημεριανό φαγητό για κάποια είναι μονάχα μια φέτα ψωμί», γράψουν μεταξύ άλλων, ενώ εκπαιδευτικοί κάνουν αναφορά για παιδάκια που λιποθυμούν από την ασιτία.

 Είναι κι αυτό ένα φαινόμενο από την σύγχρονη κατοχή που μας επέβαλε το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, σε συνεργασία με τους καινούργιους «ταγματασφαλίτες» που παριστάνουν το κυβερνητικό πολιτικό προσωπικό.