Εμείς θα αναφερθούμε σ’ αυτό το θέμα παρουσιάζοντας δυο «αλληλοσυγκρουόμενες» εκδοχές.
Απ’ την μια θα δούμε πώς παρουσιάζει αυτό το γεγονός ο «Ριζοσπάστης» και απ’ την άλλη πώς προσεγγίζει αυτό το ιστορικό θέμα ένας συγγραφέας με μεγάλη διαδρομή στο κομμουνιστικό κίνημα. Αναφερόμαστε στον Αρη Αλεξάνδρου και στο βιβλίο του «Η εξέγερση της Κροστάνδης, Μάρτιος 1921» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυτράκη.
Για τον λογοτέχνη αυτόν μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ, ενώ στο πόνημα του είναι ξεκάθαρη η συμπάθειά του για τους εξεγερμένους της Κρονστάνδης.
Ας δούμε αρχικά ποια είναι η τοποθέτηση του ΚΚΕ μέσα από την στήλη «Σαν σήμερα» που δημοσιεύει η ιστοσελίδα 902.
Οι στασιαστές ναύτες κατέλαβαν το φρούριο της Κροστάνδης με κεντρικό σύνθημα: «Ναι στα σοβιέτ - όχι στους μπολσεβίκους». Τελικά, ο Κόκκινος Στρατός, πολεμώντας κάτω από δύσκολες συνθήκες, ανακατέλαβε το φρούριο.
«Το χαρακτηριστικότερο στα γεγονότα της Κροστάνδης», έγραφε ο Β. Ι. Λένιν, «είναι ακριβώς οι ταλαντεύσεις του μικροαστικού στοιχείου. Τίποτε σχεδόν διαμορφωμένο, ξεκάθαρο, συγκεκριμένο δεν υπάρχει. Νεφελώδη συνθήματα όπως "ελευθερία", "ελεύθερο εμπόριο", απελευθέρωση από το ζυγό", "σοβιέτ χωρίς μπολσεβίκους" ή "επανεκλογή των σοβιέτ" ή "λύτρωση από τη δικτατορία του κόμματος" κλπ.
Τόσο οι μενσεβίκοι όσο και οι σοσιαλεπαναστάτες διακηρύσσουν ότι το κίνημα της Κροστάνδης είναι "δικό τους" κίνημα... Ολόκληρη η συμμορία των λευκοφρουρών κινητοποιείται αστραπιαία για την Κροστάνδη, με ταχύτητα, μπορεί να πει κανείς. τηλεγράφου...
Ας κλείσουμε λοιπόν τα μάτια μπρος στο γεγονός, ότι όλοι οι γνήσιοι λευκοφρουροί χειροκροτούσαν τους αποστάτες της Κρονστάνδης και ότι συγκέντρωναν χρήματα για την υποστήριξή της από τις τράπεζες». (Β. Ι. Λένιν «Σχετικά με τη φορολογία σε είδος». «Απαντα», τ. 43, σελ. 246 - 247)
Διαβάστε επίσης:
18 Μάρτη 1921 καταστέλλεται η εξέγερση της Κροστάνδης. Αποσπάσματα από το βιβλίο του Άρη Αλεξάνδρου "Η εξέγερση της Κροστάνδης, Μάρτιος 1921".
+ σχόλια + 5 σχόλια
που είναι ο Γ.Γ. ...???
Αντεπαναστατική ενέργεια Μενσεβίκων Εσέρων που ταυτίστηκαν με την Ιμπεριαλιστική Επέμβαση στην Ρωσία. Πήρανε οτι τους Αξιζε. Στο πλευρό του ΛΕΝΙΝ και των Μπολσεβίκων πολεμήσανε ηρωικά και Κομμουνιστές απο άλλες χώρες μαζί και Ελληνες. Κανανε το καθήκον τους υπερ της Επανάστασης ΑΘΑΝΑΤΟΙ.
Τα λόγια του σ.ΛΕΝΙΝ ξεκάθαρα δείχνουνε τους δράστες αυτού του εγκλήματος και την στήριξη τους απο την Αστική τάξη που έτρεξε δίπλα τους.
Σοβιέτ χωρίς Μπολσεβίκους φωνάζαν Εσέροι και Μενσεβίκοι ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ στην Κροστάνδη. Αυτό το είδαμε στην Γερμανική Επανάσταση του 1919. Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΜΠΕΤ ΣΑΙΝΤΕΜΑΝ έσφαξε την Επανάσταση με τα ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ τάγματα Φράικοπς. Η Ταξική πάλη στην Οικοδόμηση του Σοσιαλισμού συνεχίζεται αλλάζοντας μορφές. Η Αστική Τάξη που ηττήθηκε αλλά δεν συνετρίβει συνεχίζει να υπάρχει σαν άτομα έχει την βοήθεια απο το Εξωτερικό πολεμάει την Επανάσταση με την Προβιά του Οπορτουνισμού με Σαμποτάζ δολιοφθορές κ.α. Η Δικτακτορία του Προλεταριάτου πρέπει να είναι εκει για να τους ΤΣΑΚΙΣΕΙ.
"...ένας συγγραφέας με μεγάλη διαδρομή στο κομμουνιστικό κίνημα. Αναφερόμαστε στον Αρη Αλεξάνδρου.."
Kαι αρκετά αντιφατική θα έλεγα.
Καταρχήν δε δήλωνε πάντα κομμουνιστής ο ίδιος. "Εαμίτης" δήλωσε όταν τον συλλάβανε για πρώτη φορά το '44 - έχει τη σημασία του. Αργότερα όμως, σε στρατοδικείο το '53 ξανα-δήλωσε "κομμουνιστής" πληρώνοντας και το σχετικό ...τίμημα!
Εφυγε νωρίς από την ΟΚΝΕ, αρχομένης της Κατοχής, όταν πολλές χιλιάδες μπαίνανε στην οργάνωση αψηφώντας κινδύνους ζωής, γιατί "διαφώνησε". Η "διαφωνία" του: Υποστήριζε τον άμεσο ένοπλο αγώνα ΧΩΡΙΣ μαζικό κίνημα και μέτωπο, δηλαδή χωρίς ΕΑΜ. Προσέχτε, ό ίδιος, που αργότερα θα δήλωνε "εαμίτης" αντί του κομμουνιστής... Η στάση του τότε παραπέμπει σε νοοτροπία "17Ν" - έχει κι αυτό τη σημασία του.
Πάντως συμμετείχε στις κινητοποιήσεις της Κατοχής και του '44 και μετά ακολούθησε την μοίρα των κομμουνιστών, ίσως ξαναλλάζοντας γνώμη.
Στην Μακρόνησο το '48, έκανε "δήλωση" (o.k., δεν είναι όλοι ήρωες), αλλά αυτή έγινε κάτω από φοβερή πίεση και δεν μπορεί να θεωρηθεί έκφραση ελεύθερης γνώμης, οπότε την προσπερνάμε.
Μέχρι τη Χούντα δεν αναφέρει τίποτε το βιογραφικό του, αλλά με την Χούντα φεύγει αυτοεξόριστος στο Παρίσι, όπου μάλιστα...."Το 1968 έγραψε κείμενο με το όνομα Αντίπας Νετραλίτης (neuter: ούτε ο ένας ούτε ο άλλος) όπου έγραφε και υπέρ της ένταξης της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη ως διέξοδο ενάντια της διαμάχης ΕΣΣΔ και Η.Π.Α...."! Τόσο ..."κομμουνιστής" ξανά...
Θα έλεγα "ενδιαφέρουσα διαδρομή" για κάποιον ιστορικό, που θάθελε να μελετήσει τις παθογένειες του ελληνικού προοδευτικού και αριστερού κινήματος τύπου "ευτυχώς ηττηθήκαμε, σύντροφοι" κλπ.
Αλλά "μεγάλη" δεν θα την έλεγα, παρεκτός αν με ενέπνεε, πράγμα, που ευτυχώς δε συμβαίνει σήμερα με πολλούς αγωνιστές.
Δημοσίευση σχολίου