Στις 20 Φλεβάρη του 1949, δολοφονείται άνανδρα στα υπόγεια της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών ο Γενικός Γραμματέας της ΓΣΕΕ και στέλεχος του ΚΚΕ, Μήτσος Παπαρήγας. Η δολοφονία γίνεται παραμονές της δίκης του και παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως «αυτοκτονία», για να φανεί ότι δήθεν «δεν είχε την τόλμη» να αντιμετωπίσει το στρατοδικείο· με σκοπό να κλονιστεί το αγωνιστικό φρόνημα χιλιάδων αγωνιστών που γέμιζαν τις φυλακές και τα ξερονήσια και να σπιλώσει την προσωπικότητα του κομμουνιστή ηγέτη.

Η αλήθεια είναι ότι οι μόνοι που είχαν όφελος να μη γίνει η δίκη ήταν το αμερικανόδουλο καθεστώς και οι προστάτες του, που θα ξεσκεπάζονταν για το ρόλο τους στο ματοκύλισμα του λαού. Ένας ακόμα λόγος για τη σκηνοθεσία της «αυτοκτονίας» ήταν ότι η κυβέρνηση ήθελε να αποφύγει την κατακραυγή καταδικάζοντας τον νόμιμα εκλεγμένο ηγέτη της εργατικής τάξης της χώρας.

Ο Μήτσος Παπαρήγας ανήκε στην παλιά φρουρά των σκαπανέων του εργατικού – κομμουνιστικού κινήματος. Όσοι τον γνώρισαν τον περιέγραφαν ολιγόλογο, μπεσαλή και παλικάρι. Αναλάμβανε τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες δουλειές και τις έφερνε σε πέρας με συνέπεια, μη λογαριάζοντας αντιξοότητες και ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ