6 Δεκέμβρη 2011. Το ΠΑΜΕ καλεί σε πυκνές κινητοποιήσεις, ‘’το πρωί και το απόγευμα’’, σε όλες τις πόλεις και τις συνοικίες, για τα χαράτσια. Τόσο καλό και τόσο απογοητευτικό. Ποιος Δεκέμβρης 2008; Ποια εξέγερση; Ποιος Γρηγορόπουλος και ποια νεολαία; Ποια μνήμη του κινήματος; Ποια παρακαταθήκη;
Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι ακριβώς έτσι. Έτσι ξεκίνησε και έτσι συνεχίζει. Πιθανά μετά από 50-60 χρόνια να υπάρξει αυτοκριτική.
Το 2008, το ΚΚΕ δεν άφηνε περιθώριο συζήτησης. Έγραφε ο Ριζοσπάστης στις 25 Δεκέμβρη του 2008 για τη νεολαιίστικη αυτή έκρηξη:
‘’Αντικειμενικά επίσης, στέκεται απέναντι στο εργατικό κίνημα, στην επαναστατική πάλη για την αντικατάσταση του καπιταλισμού από το σοσιαλισμό, απέναντι στην εργατική τάξη,
που από τη θέση της ως η τάξη που την εκμεταλλεύεται η κυρίαρχη, που
δεν έχει καμιά ιδιοκτησία σε μέσα παραγωγής, είναι η τάξη που μπορεί να
κινήσει με την πάλη της τον τροχό της Ιστορίας προς τα μπρος.’’
Σε άρθρο «γραμμής» στο «Ριζοσπάστη» της 16/12/08, ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, αναφέρει:
«Αυτό το “κίνημα” το ΚΚΕ ούτε το
στηρίζει ούτε συμμετέχει, όχι γιατί δεν το “ελέγχει και με βεβαιότητα δε
γνωρίζει”, όπως ισχυρίζονται, αλλά γιατί αυτό δεν είναι κίνημα, πολύ περισσότερο δεν είναι εξέγερση».
Καμιά φορά, η πολιτική σκέψη και
κουλτούρα αναδείχνεται πιο ανάγλυφα μέσω της ελεύθερης έκφρασης, παρά
μέσα από τις συστολές της πολιτικής γραφής. Σε ένα τέτοιο λοιπόν
αριστούργημα που θύμιζε την αλήστου μνήμης ‘’Χέρσα Γή’’ του γίγαντα της
λογοτεχνίας Λ. Μπρέζνιεφ, στο ένθετο του Ριζοσπάστη στις 28/12/2008, αθωώνεται ο αστυφύλακας «παιδί της παραδουλεύτρας από το χωριό», που πυροβόλησε «τα κολώπαιδα» «με
σπίτι ιδιόκτητο, τρία αυτοκίνητα, νταντάδες και καθηγητές στο σπίτι»,
τα οποία του «βρίζανε τη μάνα» και «πήγαν να τον κάψουν σαν
λαμπάδα»!!!!!
Εννοείται πως όλες αυτές οι απαξιωτικές
αναφορές αναπτύσσονται μέσα σε μια θάλασσα ‘’ορθών’’ παρατηρήσεων για
τη σχέση συνειδητού και αυθόρμητου και τη σύνδεση της νεολαιίστικης
δράσης με το εργατικό κίνημα.
Γιατί όμως το ΚΚΕ αντιδρά με τέτοια
εχθρότητα; Επειδή ‘’δεν μπορεί να στηρίξει ένα κίνημα που δεν
ελέγχει;’’. Είναι μια λογική εξήγηση, με πολλές αλήθειες. Δεν είναι όμως αυτό η κύρια αιτία. Δυστυχώς το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Σημειώνουμε ορισμένες πλευρές.
Πρώτο: Με μια εξαιρετική φτωχή ανάγνωση-ακύρωση του μαρξισμού, το ΚΚΕ επιμένει να ταυτίζει αντιδιαλεκτικά το ‘’είναι’’ με τη ‘’συνείδηση’’.
Να θεωρεί τη δεύτερη ευθεία και γραμμική αντανάκλαση του πρώτου. Έτσι η
φτώχεια και η καταπίεση σχεδόν νομοτελειακά οδηγούν στην ανάπτυξη
και όξυνση της ταξικής πάλης, και μάλιστα στο πλαίσιο των
κληρονομημένων κοινωνικών και πολιτικών μορφών. Με αυτή την έννοια,
άλλες μορφές αντίδρασης όπως το αυθόρμητο κίνημα, δεν αποτελούν
διακύβευμα δημιουργικής ανάπτυξης και θετικής ανάπλασης σε επαναστατική
κατεύθυνση, αλλά προϊόν σχεδίου των ‘’αντιπάλων’’ ή στην καλύτερη
περίπτωση αποτέλεσμα ‘’αποπροσανατολισμού’’. Νομίζουμε πως αυτό είναι
αρκετά σημαντικό, όχι μόνο σε σχέση με το Δεκέμβρη, που ‘’έσπαζε
βιτρίνες’’. Το Σύνταγμα και οι άλλες πλατείες, 3 χρόνια αργότερα, δεν
πειράζανε ‘’ούτε ένα τζάμι’’, όπως έλεγε και η Αλέκα Παπαρήγα στη Βουλή.
Το ΚΚΕ –και όχι μόνο-είδε και πάλι με αμηχανία ή/και εχθρότητα την
κίνηση του κόσμου.
Δεύτερο:
Το ΚΚΕ δεν κάνει λάθος όταν επισημάνει πολιτικά προβλήματα στο
αυθόρμητο μαζικό ξέσπασμα του Δεκέμβρη. Δεν κατανοεί όμως ότι πρέπει να
δει τις δικές του ευθύνες όπως και γενικά του εργατικού κομμουνιστικού
κινήματος μέσα στα πολιτικά όρια αυτών των εκρήξεων, που τόσο εύκολα ονομάζονται ‘’τυφλές’’. Πολύ εύστοχα ο Λένιν έχει επισημάνει ότι «ο αναρχισμός είναι συχνά ένα είδος τιμωρίας για τα οπορτουνιστικά αμαρτήματα του εργατικού κινήματος».
Και αυτό ισχύει 1.000 φορές σήμερα, που ο κομφορμισμός της αριστεράς
έχει αντικαταστήσει την επαναστατική πολιτική στις καπιταλιστικές χώρες.
Όπου αυτή υπάρχει κιόλας… Αλλά ισχύει και 1.000.000 φορές, όταν η
ιστορικά κληρονομημένη πείρα του ‘’σοσιαλισμού που γνωρίσαμε’’, δεν
αποτελεί κίνητρο κομμουνιστικής στράτευσης, αλλά αντίθετα αιτία,
τουλάχιστον επιφύλαξης απέναντι στη στρατηγική της αριστεράς.
Τρίτο:
Το ΚΚΕ επαναλαμβάνει διαρκώς ότι η νεολαία δεν μπορεί να αποτελέσει
μια εναλλακτική απάντηση υποκειμένου της επανάστασης απέναντι στην
εργατική τάξη. Δε θα διαφωνήσουμε. Υποτιμά ωστόσο τραγικά τον ιδιαίτερο ρόλο της νεολαίας,
ξεχνώντας όπως τόσο εύστοχα ένας καλός σύντροφος μας επεσήμανε εκείνες
τις μέρες ‘’ότι η ίδια η πεπερασμένη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης και
το γεγονός ότι οι νέοι έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους και την ελπίδα να
την αλλάξουν, καθώς και το γεγονός ότι είναι πιο αγνοί και λιγότερο
διαβρωμένοι από τις κυρίαρχες αξίες, τους οδηγεί πιο εύκολα στην
αμφισβήτηση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρωτεργάτες όλων των μεγάλων
επαναστάσεων και κινημάτων ήταν στην μεγάλη τους πλειοψηφία νέοι. Ο
μέσος όρος των Γάλλων επαναστατών της περιόδου 1775-1795 ήταν κάτω από
30 ετών, τον Λένιν τον αποκαλούσαν παππού στην ρώσικη επανάσταση, ενώ
πιο πρόσφατα νέοι ήταν και οι ηγέτες της Κουβανικής επανάστασης, του
γαλλικού Μάη, της δικής μας εξέγερσης του Πολυτεχνείου.’’ (Ν. Κομπότης)
Τέταρτο:
Ο Δεκέμβρης ήταν πράγματι βίαιος. Καμία σχέση φυσικά με την αστική
πολιτική και οικονομική βία της καθημερινής ζωής σε βάρος της κοινωνικής
πλειοψηφίας. Εκεί ‘’δε μιλάμε για βία, αλλά για βιασμό’’. Η γγ. της ΚΕ
του ΚΚΕ, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού στη βουλή το 2008, λίγες
μέρες αργότερα, ένοιωσε την ανάγκη να υπογραμμίσει ότι «με την
πραγματική λαϊκή εξέγερση, δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι». Υπάρχει ωστόσο
η σκληρή πραγματικότητα και το ιδιαίτερα έκδηλο πολιτικό συμπέρασμα που
προκύπτει στο φόντο της βαθύτατης και μακράς καπιταλιστικής κρίσης και
κοινωνικής καταβύθισης της εργαζόμενης πλειοψηφίας, ότι επωάζεται
με γοργούς ρυθμούς μια βίαιη κοινωνική και πολιτική σύγκρουση. Πρέπει
κανείς να προετοιμάζεται για αυτήν, πολιτικά, ιδεολογικά, οργανωτικά.
Το ποιος και πόσο θα ματώσει, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με
ανευθυνότητα, συνθήματα ή ξόρκια αποφυγής. Το 99% της κοινωνίας, σε
αντίθεση με την άρχουσα κοινωνικά πολιτικά στρατιωτικά ολιγαρχία, ούτε
έχει ανάγκη, ούτε θέλει τη βία και τα αίματα. Όλα όμως θα εξαρτηθούν από την αδυσώπητη λογική του συσχετισμού.
Από το εύρος, το βάθος και τη διάταξη του δικού μας ‘’στρατοπέδου’’,
του εργατικού κοινωνικού μπλοκ της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και
επανάστασης, απέναντι στο αστικό μπλοκ και την δικτατορία των αγορών.
Αλλά όχι μόνο από αυτό: Δεν ξεχνάμε ότι η επανάσταση του Οκτώβρη στη
Ρωσία, είχε μόλις 17 νεκρούς, ωστόσο η αστική αντεπανάσταση και η
ιμπεριαλιστική επέμβαση προκάλεσε εκατόμβες με εκατομμύρια νεκρούς.
Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος και η νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008,
πρώτη και εισαγωγική έκρηξη μέσα στην μεγάλη καπιταλιστική κρίση που
παροξύνθηκε από το 2007 και στην εποχή νέων επαναστάσεων, δεν μπορούν να
σβήσουν. Σπέρνουν εφιάλτες στους βιαστές της κοινωνίας.
Αποτελούν σημείο ελπίδας, αυτοπεποίθησης και πρόκλησης για όλο τον
κόσμο που πασχίζει για την ανατροπή της επίθεσης κυβερνήσεων, ΕΕ, ΔΝΤ
και κεφαλαίου.
Ο Δεκέμβρης δεν έδωσε τις
απαντήσεις. Έθεσε όμως με μια αυθόρμητη όμορφη αγριότητα τα ερωτήματα
για τη μορφή, τη ποιότητα, το βάθος, την επιτακτικότατα της κοινωνικής
επανάστασης στην εποχή του απόλυτου ολοκληρωτικού καπιταλισμού.
Αυτά τα ερωτήματα, θα είναι παρόντα, ζωντανά και απείθαρχα και μέσα σε
αυτές τις κινητοποιήσεις εν είδει ‘’ζωνών αγνότητας’’, που η ηγεσία
του ΚΚΕ μικρόψυχα έστησε αντιπαραθετικά προς τις διαδηλώσεις αγωνιστικής
μνήμης και τιμής για το Δεκέμβρη.
+ σχόλια + 6 σχόλια
Πάντως για μένα πολύ πιο πολύ τιμάει την μνήμη του παιδιού αυτού που έπεσε από την σφαίρα της καταστολής, ο αγωνιζόμενος λαός και η φωνή του απέναντι στα χαράτσια παρά πορείες λιτανείες με λίγα επεισόδια με τους μπάτσους και λίγο κρασί λίγο θάλασσα και το αγόρι μου...Πρέπει νομίζω να ξανα δούμε τι είναι τιμή και τι όχι...
red 1917. καταρχην καταλαβαινω τον πονο του συντακτη του αρθρου!ο πονος του ειναι το κκε και η πολιτικη του για αυτο και γραφει χωρις να τον νοιαζει τη γραφη . καταρχην ποτε το κκε δεν ταυτισε το ειναι με την συνειδηση ,γιατι εαν ταυτιζονταν θα ειχαμε παντου επαναστασεις με σοσιαλιστικο προσανατολισμο ,κατι που φυσικα δεν συνβαινει . 2) ποτε το κκε δεν υποτιμισε τον ρολο της νεολαιας ,την θεωρει πολυτιμη σε συνεργασια με την εργατικη ταξη . αλλωστε η νεολαια δεν αποτελει ξεχωριστη ταξη μεσα στην κοινωνια για να την θεωρουμε ενα αδιερετο συνολο με οτι αυτο συμαινει!3) το αυθορμητο ειναι επιθυμητο οταν μπορει να γινει οργανωμενο και συνειδητο δηλαδη να ξεφυγει απο την ενοια του μπουγιου χωρις αρχη σκοπο και τελος . απο το δεκεμβρη του 2008 δεν εμειναν και πολλα πραγματα και το συστημα δεν τρομαζει καθολου απο σπασμενες βιτρινες και καμενες στασεις λεωφορειων!αν ηταν ετσι θα ειχαμε ανατρεψει τον καπιταλισμο 200 φορες !δεν εμειναν πολλα πραγματα γιατι δεν ειχε σκοπο αλλα απλα εκτωνωνε την απολυτος δικαια οργη για αυτο το αισχρο εγκλημα !ειμαι σιγουρος οτι θα ειχε πολυ περισοτερα προβληματα το συστημα αν αυτη η οργη διοχετευονταν στην αναπτυξη της ταξικης παλης και της ανατασης του λαικου κινηματος γιατι αυτο θα ηταν μια οργη διαρκειας μια οργη με σκοπο και πολυ-πολυ επικινδυνο περιεχωμενο !τωρα αν ορισμενοι δεν μπορουν να καταλαβουν τη σταση του κκε δικαιωμα τους αλλα ας μην παριστανουν και τους μαρξιστες!φυσικα ειναι ευκολο καποιος να κανει κρητικη πισω απο των υπολογιστη μια και δεν φαινετε το πολιτικο του στιγμα για να δεχθει και αυτος την αναλογη κριτικη .το δικο μου στιγμα νομιζω οτι ειναι ξεκαθαρω!δεν νομιζω οτι στην επανασταση δεν θα σπασει τζαμι αλλα να νομιζουμε οτι σπαζωντας τζαμια θα φερουμε την επανασταση ειναι λιγο τραβηγμενω!
To KKE ζεί στην πλάνη του το τελευταίο διάστημα έχει ανεβάσει τα ποσοστά του και την έχει δεί ο νικητής της κρίσης...για μένα το ζήτημα δεν ειναι πως να κρίνουμε την εξέγερση του δεκεμβρίου 2008(έχω γράψει σχετικό κείμενο στον ιστότοπο που αρθροφραφώ) αλλά τελικά πως η Αριστερά θα ανατρέψει την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση μαύρου μετώπου, μέσα απο τις εκλογές η μέσω λαικής συντονισμένης εξέγερσης;
John Doctor
red 1917.απο ιατρικη δεν ξερω αν εισαι καλος αλα απο πολητικη αναλυση και μαρξισμο ασε!σε τι συνηστατε η πλανη του κκε?μηπως οτι αγωνιζετε συνεπεστατα χωρις εκπτωσεις στην ιδεολογια του για την αναπτυξη μιας αλλης κοινωνιας?αν ηθελε απλα να ανεβασει τα ποσοστα του μπορουσε να βαλει λιγο νερο στο κρασι του και να ψαρευει ψηφους απο εδω και απο εκει!θα ηταν κομουνιστικο κομμα η ενας οπορτουνιστικος αχταρμας οπως καπιοι αλλοι?δεν υπαρχει καμια αντιφασει αναμεσα στης εκλογες και την επανασταση.η εκλογες ειναι ενας τροπος για να δυναμωσει ηφωνη του κομματοςκαι να μαζικοποιηθει το κηνημα!γνωριζω πολυ καλα και φυσικα καθε κομουνιστης οτι χωρις επανασταση δεν γινετε τιποτα!αλωστε για αυτη παλευουμε καθημερινα!
Αγαπητέ red1917 ακούω συνέχεια για επαναστάσεις και δεν βλέπω τίποτα, 90 χρόνια υποτίθεται ότι αγωνίζεσαι για μια ΚΟμμουνιστική κοινωνία αλλά δεν έχεις αποδείξει τίποτα, ίσα ίσα που ξέρω ότι διάγραψες τον Άρη και τον Ζαχαριάδη και στο τέλος έχασες πάνω στα βουνά(ακόμα περιμένουν οι νεκροί την βοήθεια του Πατερούλη)...
Για μένα δεν πρέπει να λυθούν τα λάθη του παρελθόντος ζούμε στο τώρα και δυστυχώς γνωρίζεις ότι οι εκλογές δεν ειναι ο μόνοδρομος αλλά απλά μια κατάσταση που βολέυει το άστικο κράτος
Επειδή το ΚΚΕ όταν ιδρύθηκε ήταν 100% εργατικό και παλευέ για τα δικαιώματα του εργάτη που είναι αυτή η εργατικότητα του;
Που ειναι τώρα να πάρει τα εργοστάσια και ο εργάτης να γίνει το αφεντικό και να αναλάβει του χώρους εργασίας, πχ στο τομέα της δημόσιας υγείας το κράτος ληστέυει όπως ξέρεις τον λαό βάζει τους γιατρούς να δουλέουν υπο απαράδεκτες συνθήκες και δεν πληρώνει ούτε εφημερίες ούτε καν χρωστούμενα παλαιών ημερών...
Που ειναι το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ για να εξεγερθούμε σε αυτή την κατάσταση;
Δεν βλέπω τίποτα απλά παραστάσεις διαμαρτυρίας φίλε red1917 και όπως λένε και στο νησί μου με πορδές δεν βάφονται αυγά
red 1917 .καταρχην καμια επανασταση δεν εχει χρονοδιακοπτη για να ξερουμε την ωρα και την στιγμη που αυτη θα γινει . αν συνειδητοποιησουμε ποσο μικρο χρονικο διαστημα ζει ενας ανθρωπος μεσα στην ιστορια δεν θα σε πειραζαν 90 και 190 χρονια . αλωστε με τον αγωνα μας βαζουμε ενα μικρο λιθαρακι ενα σπορο για την επανασταση που θα ερθει . αλλοι μπορει να θερισουν για μας, δεν πειραζει!για της εκλογες σου απαντησα και μπορεις να ψαξεις την θεση του λενιν για τα αστικα κοινοβουλια αν θελεις!το κκε και το παμε ειναι μπροστα σε καθε απεργιακο αγωνα σε καθε αγωνα που δινει η εργατικη ταξη 90 χρονια τωρα παρα τα οποια λαθοι που εχει κανει! ποτε ομωσ δεν ταχθηκε με το μερος της αντιδρασεις ποτε δεν προδωσε την εργατικη ταξη της ελλαδας ποτε δεν εβαλε το στενο κομματικο συνφερων πανω απο το συνφερων της εργατικης ταξησ . αν διαβασεις ριζο (βρες τον στο ιντερνετ) θα δεις καθημερινα τους αγωνες που δινει το κομμα σε αυτες της συνθηκες.για να περασουμε απο της παραστασεις διαμαρτυριας στην επνασταση χρειαζετε πρωτα απο ολλα ταξικη συνειδηση και αυτο δεν το αποχτας απο την μια μερα στην αλλη . ισως να πρεπει να γινουν πολλα ακομα ισως να πρεπει να γινουν ακομα περισοτερα αλλα ο μηδενισμος της προσφορας του κομματος σε αυτη την δυσκολη στιγμη οταν ειναι το μονο κομμα που δικαιονετε για της θεσεις του δεν βοηθαει καθολου ουτε φερνει πιο κοντα την επανασταση . θελεις επανασταση? ελα να το παλεψουμε μαζι περα απο της οπιες διαφορες μπορει να εχουμε .ετσι ειμαι σιγουρος οτι θα κανουμε ενα πολυ συμαντικο βημα για να απαλαγουμε απο ωσα μας στοιχειονουνε!
Δημοσίευση σχολίου