Της Τ. Γ. 

Σήμερα, λέει, γιορτάζει η Μάνα... Κι οι μορφές που δεσπόζουν στη σκέψη, οι μάνες που με το αίμα της ψυχής τους αναστένουν γιους και κόρες...

Μάνες της Παλαιστίνης, μάνες του πολέμου, μάνες της προσφυγιάς, μάνες των παιδιών που η βια και η ανέχεια έσπρωξαν στους δρόμους της μετανάστευσης...

Κυρίαρχη όμως φιγούρα, η μάνα που έδωσε σάρκα και οστά στη "Μάνα" του Γκόρκι, μα στη πιο τραγική της μορφή...
Η Μάγδα Φύσσα...

Με την ίδια Αξιοπρέπεια, την ίδια Δύναμη, το ίδιο Θάρρος και Κουράγιο, παλεύει για τη δικαίωση του δολοφονημένου γιου της, μα και για να μη γνωρίσουν άλλες μανάδες τον δικό της πόνο...

Και η μοναχική της παρουσία γεμίζει μήνες πολλούς την αίθουσα του δικαστηρίου, φάρος ήθους και  αξιών...

Χρόνια πολλά και δικαιωμένα κυρία Μάγδα... Να αντέχεις, να αγωνίζεσαι και να τιμάς με την παρουσία σου όλες τις Μάνες...