Τώρα, διαβάζοντας την ποινή φυλάκισης που επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθήνας στον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, -δυο χρόνια φυλάκιση με τριετή αναστολή- συνειρμικά μας δημιουργήθηκαν κάποιες σκέψεις.
Πριν κάποιους μήνες το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας δίκασε σε 15 χρόνια φυλακή ηλικιωμένη γυναίκα (στην πρωτόδικη δίκη είχε εισπράξει 20 κάθειρξη) με την κατηγορία ότι είχε παρουσιάσει πλαστό απολυτήριο Δημοτικού Σχολείου –ενώ είχε τελειώσει μόνο την Ε’ τάξη- για να μπορέσει να εργαστεί σαν καθαρίστρια.

Ο κ. Αντρέας Γεωργίου –πρώην ανώτατος υπάλληλος του ΔΝΤ και χάρη στον Γιώργο Παπανδρέου πρώην Πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ-,  κατηγορείτε ότι συνειδητά δημιούργησε παραποιημένα στατιστικά στοιχεία φουσκώνοντας το έλλειμμα του 2009 ώστε να βρεθεί πρόσχημα να βρεθεί η χώρα μας στην δίνη μιας βάρβαρης μνηυμονικής ταξικής πολιτικής. 

Η γυναίκα που αναφέραμε πλαστογράφησε ένα απολυτήριο δημοτικού για να μπορέσει να κερδίσει ένα πενιχρό μεροκάματο δουλεύοντας σαν καθαρίστρια. Η αστική δικαιοσύνη την δίκασε σε 15 χρόνια φυλακή. Ο κ. Γεωργίου που με τις πράξεις του φέρεται να συνέργησε στην οικονομική δολοφονία του ελληνικού λαού «τιμωρήθηκε» με 2 χρόνια φυλακή με τριετή αναστολή ενώ θεωρείται πολύ πιθανόν ότι αν ολοκληρωθεί η δικαστική του περιπέτεια να αποδοθεί «πεντακαθαρίδης», με τον σκληρά φορολογούμενο λαό να του πληρώνει όλα τα δικαστικά του έξοδα.

Χρειάζεται κάτι άλλο για να αντιληφθεί κανένας τον ρόλο της "δικαιοσύνης";

Υ.Γ Πλεονασμός να μιλήσουμε για τις «επιδόσεις» της αστικής δικαιοσύνης στην περίπτωση της Ηριάννας, που ένα αμφισβητούμενο «μερικό δείγμα DNA» αρκούσε για τους δικαστές να τις «χαρίσουν» 13 χρόνια φυλακή στερώντας της ακόμα και το δικαίωμα της αποφυλάκισής της μέχρι να γίνει η δίκη.