Home » , , » Ας μιλήσουμε για τις οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας Μέρος 5.. - Μήπως κάποιοι ετοιμάζουν ένοπλη περιφρούρηση στις διαδηλώσεις; - Με αφορμή ένα κείμενο του Ν. Μπογιόπουλου

Ας μιλήσουμε για τις οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας Μέρος 5.. - Μήπως κάποιοι ετοιμάζουν ένοπλη περιφρούρηση στις διαδηλώσεις; - Με αφορμή ένα κείμενο του Ν. Μπογιόπουλου

Από giorgis , Κυριακή 28 Μαΐου 2017 | 9:10 π.μ.

Του Γ. Γ.

Απόλυτα κατανοητή η στάση του Ν. Μπογιόπουλου να συστρατευτεί με όλο τον αστικό εσμό στο μέτωπο για να προστατευτεί το μονοπώλιο της κρατικής βίας σαν κόρη οφθαλμού. Αυτή είναι και η στάση του ΚΚΕ (όχι των κομμουνιστών, τουλάχιστον αυτών που δέχονται την κοσμοθεωρία του μ/λ. Αυτό θα το τεκμηριώσουμε με μια σειρά αναρτήσεων που θα συμπληρώσουν την ενότητα «Ας μιλήσουμε για τις οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας».
Θα μας πάρει κάποιο καιρό να μεταφράσουμε αποσπάσματα από το καταπληκτικό βιβλίο της Anna Geifman "thou shalt kill" –δυστυχώς δεν κυκλοφορεί στα ελληνικά – να σκανάρουμε αποσπάσματα από τα άπαντα του Στάλιν καθώς και από δυο βιβλία που κυκλοφόρησε πρόσφατα η Σύγχρονη Εποχή. -το «Από την μαχητική πείρα των μπολσεβίκων» και το «Καμό» κ.α-,για να φανεί ξεκάθαρα ποια είναι η άποψη των κομμουνιστών για την ένοπλη πάλη, ακόμα και από οργανώσεις που δεν ελέγχονται από ΚΚ).

Ερέθισμα μας γι’ αυτή την ανάρτηση το τελευταίο πόνημα του δημοσιογράφου που έχει τίτλο «Επανάσταση ή αυτοδικία;» και αναφέρετε στο γεγονός του ψιλοτραυματισμού του πρώην δοτού πρωθυπουργού Παπαδήμου.
Η απάντηση στο ερώτημα που θέτει φυσικά είναι αυτονόητη.
Υπάρχει, όμως φυσικά μια «ασήμαντη» λεπτομέρεια. Να «ωριμάσουν οι συνθήκες για επανάσταση». Αφού προφανώς δεν είναι ώριμες οι συνθήκες, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο «την ανατροπή κανένας αυτόκλητος "Ζορό" δεν μπορεί να τη φέρει. Αντίθετα την υπονομεύει, την συκοφαντεί, όταν εγκλωβίζει την ανάγκη μιας πλατιάς λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης στα όρια της αυτοδικίας». 

Καταλάβατε τώρα γιατί στην κοινωνία επικρατεί η αντίληψη της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, γιατί το εργατικό κίνημα δεν μπορεί να ορθώσει το παραμικρό ανάχωμα στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας; Δεν φταίνε οι μορφές πάλης στις οποίες έχουν εγκλωβίσει τις εργατικές διεκδικήσεις, αυτοί που κινούν τα νήματα, του όποιου συνδικαλιστικού κινήματος υπάρχει. Δεν φταίει η υπονομευτική δράση πολιτικών σχηματισμών που βουτηγμένοι στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό και αν δεν καταγγέλλουν ανοιχτά, στέκουν ξεκάθαρα απέναντι σε κάθε δυναμική κινητοποίηση, εργατική ή νεολαιίστικη που δεν ελέγχουν. Να θυμηθούμε τι έγινε στην Κερατέα, στην νεολαιίστικη έκρηξη τον Δεκέμβρη του ’08, την στάση που κράτησαν στις Σκουριές; 

Όχι αυτά δεν έχουν καμιά σημασία. Το πρόβλημα μας του λαού μας είναι κάποιες οργανώσεις ένοπλης πάλης που με τις ενέργειες τους «συκοφαντούν τους μαζικούς αγώνες του λαού ενάντια στους δυνάστες του». Τώρα αν κάποιος που δεν είναι ξεκομμένος από την πραγματικότητα,  πει στον δημοσιογράφο ότι τα λαϊκά στρώματα έχουν άλλη άποψη από την δική του, πιθανόν να εισπράξει σαν απάντηση ότι υποτάσσεται στο αυθόρμητο.

«Το μίσος που ξεχείλισε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά τη δολοφονική απόπειρα κατά του κ. Παπαδήμου είναι δείγμα βαθιάς παρακμής και κρίσης» μας γράφει σήμερα πρωτοσέλιδα η φυλλάδα του Αλαφούζου. «Ακρως επικίνδυνο διχασμό, για την δολοφονική επίθεση κατά του Παπαδήμου.  Εκρήξεις παράνοιας στα social media υπέρ της τρομοκρατίας», κραύγαζε χτες με πρωτοσέλιδο τίτλο η πατσαβούρα του Βαγγέλη Μαρινάκη.

Αλήθεια ποιόν μπορεί να ενοχλεί το λαϊκό μίσος ενάντια στο αστικό πολιτικό προσωπικό που διαπιστώνει η «Καθημερινή»; 
Ειλικρινά ποιος αριστερός μπορεί να έχει πρόβλημα όταν πληροφορείτε –αν δεν το έχει καταλάβει ήδη- ότι στην συνείδηση μεγάλου μέρους του κόσμου η στοχευμένη βία οργανώσεων ένοπλης πάλης δείχνει να είναι νομιμοποιημένη, όπως γράφει η «Ελευθερία του τύπου»;

Και για να επανέλθουμε στα γραφόμενα του Νίκου Μπογιόπουλου; Μας παραθέτει λοιπόν ένα απόσπασμα του Β.Ι.Λένιν που γράφει: «Να καλείς σε μια τέτοια τρομοκρατία, όπως είναι η διοργάνωση αποπειρών δολοφονίας ενάντια σε υπουργούς από μεμονωμένα άτομα και από άγνωστους μεταξύ τους ομίλους, τη στιγμή που οι επαναστάτες δεν έχουν αρκετές δυνάμεις και μέσα για την καθοδήγηση της μάζας, που ήδη ξεσηκώνεται, σημαίνει ότι όχι μόνο διακόπτεις μ’ αυτόν τον τρόπο τη δουλειά μέσα στις μάζες, αλλά και προκαλείς άμεσα την αποδιοργάνωση της δουλειάς (…)».

Εμείς στο σχετικό αφιέρωμα που θα κάνουμε θα παραθέσουμε αρκετά αποσπάσματα του Λένιν που λένε το ακριβώς αντίθετο, όπως το επόμενο: «Οι άνθρωποι αυτοί έδειξαν μεγάλη αυτοθυσία και με τη ηρωική τους τρομοκρατική μέθοδο πάλης κατέπληξαν όλο τον κόσμο. Οι θυσίες αυτές αναμφισβήτητα δεν πήγαν του κάκου, συντέλεσαν αναμφισβήτητα άμεσα ή έμμεσα στην επαναστατική διαπαιδαγώγηση του ρώσικου λαού που επακολούθησε» (Απαντα, τ.30, σελ.315). (Εδώ να θυμίσουμε ότι ο Β. Ι. Λένιν, ήταν πολιτικός αντίπαλος της ατομικής τρομοκρατίας αφού ο ίδιος βίωσε και προσωπικά τον απαγχονισμό του αδελφού του για την απόπειρα δολοφονίας του τσάρου, αυτό όμως δεν σήμαινε ότι δεν αναγνώριζε σε κείμενα του τον αγώνα που έδιναν όσοι συμμετείχαν σε τέτοιες ομάδες).

Εδώ όμως θέλουμε να συμπληρώσουμε τι έγραφε αμέσως παρακάτω ο Β.Ι.Λένιν στο απόσπασμα που μας παρέθεσε ο Νίκος Μπογιόπουλος. «Αλήθεια, πόσο καταπληκτικά έξυπνο είναι αυτό: να θυσιάσουμε τη ζωή ενός επαναστάτη, για να εκδικηθούμε τον παλιάνθρωπο υπουργό Σιπιάγκιν για ν' αντικατασταθεί από τον παλιάνθρωπο υπουργό Πλεβέ, είναι μια μεγάλη δουλειά. Ενώ να ετοιμάζουμε, λόγου χάρη, τη μάζα για μια ένοπλη διαδήλωση είναι μια μικρή δουλειά ...»

Αλήθεια, γιατί ο καλός δημοσιογράφος παρέλειψε αυτό το απόσπασμα; Μήπως γιατί ο Λένιν δεν είχε κανένα πρόβλημα να χαρακτηρίσει τους τσαρικούς υπουργούς σαν «παλιανθρώπους» ενώ για τον Ν. Μπογιόπουλο, στο κείμενο του, ο Παπαδήμος δεν είναι παρά ένας πολιτικός που εφαρμόζει μια αστική πολιτική;

Και ποιο είναι το δίλημμα που βάζει σ’ αυτό το απόσπασμα του ο Λένιν. Είναι ξεκάθαρο. Αν είναι προτιμότερο να γίνει ενέργεια εκτέλεσης ενός «παλιανθρώπου» υπουργού, με κίνδυνο να θυσιαστεί η ζωή ενός επαναστάτη, ή να προετοιμαστεί μια ένοπλη διαδήλωση.

Μήπως ο Μπογιόπουλος και το κόμμα του ετοιμάζουν ένοπλες περιφρουρήσεις σε διαδηλώσεις και θεωρούν εμπόδιο σ' αυτό τον σχεδιασμό τους την δράση οργανώσεων ένοπλης πάλης; Αν είναι έτσι να μας το πουν να συμμετέχουμε κι εμείς. 

Υ.Γ Οχι εμείς δεν θα μιλήσουμε για "χρήσιμους ηλίθιους" 

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 23 σχόλια

28 Μαΐου 2017 στις 10:31 π.μ.

ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ.Ας έρθουμε σ κάποιον πραγματικά κομμουνιστή και επαναστάτη που με βάση όμως τα αναρχομπάχαλα είναι θιασώτης της αστική νομιμότητας

«Είμαστε ειλικρινά πεπεισμένοι ότι η τρομοκρατία είναι ένα αρνητικό όπλο, που δεν προσφέρει απολύτως ποτέ τα αναμενόμενα αποτελέσματα κι ότι μπορεί να απομακρύνει το λαό από ένα επαναστατικό κίνημα, αφού συνδέεται ολοκληρωτικά με αυτούς που επιδιώκουν ανθρώπινες απώλειες χωρίς προοπτική για τα προσδοκώμενα αποτελέσματα».(Τσε Γκεβάρα, «Ο Ανταρτοπόλεμος», σελ. 127, εκδόσεις «Καρανάση», Αθήνα, 1982).

«Η δολοφονία και ο τυφλός τερορισμός (τρομοκρατία) δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Είναι προτιμότερο να γίνεται μαζική δουλειά, να εντυπώνεται το επαναστατικό ιδανικό, και να το κάνει να ωριμάσει για να μπορούν, στη δοσμένη στιγμή, να κινητοποιήσουν αυτές τις μάζες υποστηριζόμενες από τον επαναστατικό στρατό και να κάνουν να κλίνει η πλάστιγγα προς την πλευρά της Επανάστασης». (Τσε Γκεβάρα, στο ίδιο, σελ. 118-119).

28 Μαΐου 2017 στις 10:44 π.μ.

Πάμε σε εναν ακόμα υπέρμαχο την αστικοφροσύνης.Μα Φυσικα στον Λένιν συμφωνα με τους αναρχομπάχαλυς πάντα

«Το συνέδριο αποκρούει κατηγορηματικά την τρομοκρατία, δηλαδή το σύστημα των πολιτικών εκτελέσεων μεμονωμένων προσώπων σαν μέθοδο πολιτικής πάλης τελείως ακατάλληλη… (γιατί) καλλιεργεί και στους ίδιους τους επαναστάτες και στον πληθυσμό γενικά τις πιο στραβές αντιλήψεις για τα καθήκοντα και τις μεθόδους πάλης ενάντια στην απολυταρχία». (ΛΕΝΙΝ, Άπαντα τ. 7, σελ. 249).

Οι μεμονωμένες απόπειρες δολοφονίας, σαν επαναστατική τακτική, είναι άσκοπες και επιζήμιες. Μόνο το μαζικό κίνημα μπορεί να θεωρηθεί σαν πραγματική πολιτική πάλη (…)». (ΛΕΝΙΝ, Άπαντα, τ. 40, σελ. 312).

«Όσον αφορά την πολιτική εκτίμηση της πράξης, εμείς, φυσικά, παραμένουμε στην παλιά μας άποψη, που έχει επιβεβαιωθεί από την πείρα δεκαετιών, ότι οι ατομικές τρομοκρατικές απόπειρες (…) σαν επαναστατική τακτική, είναι άσκοπες και επιζήμιες. Μόνο το μαζικό κίνημα μπορεί να θεωρηθεί σαν πραγματική πολιτική πάλη», σημείωνε ο Λένιν, και συνέχιζε: «Οι τρομοκράτες στη Ρωσία (ενάντιά τους πάντοτε παλεύαμε) έκαναν μία σειρά μεμονωμένες απόπειρες δολοφονίας, όμως το Δεκέμβρη του 1905, όταν η υπόθεση έφτασε επιτέλους στο μαζικό κίνημα, στην εξέγερση (…) τότε ακριβώς οι «τρομοκράτες» απουσίασαν…». (ΛΕΝΙΝ, Άπαντα, τ. 40, σελ. 312).

... η μοναδική «ελπίδα» της επανάστασης είναι το «πλήθος», ότι ενάντια στην αστυνομία μπορεί να παλέψει μόνο η επαναστατική οργάνωση που καθοδηγεί (στην πράξη, κι όχι στα λόγια) αυτό το πλήθος, αυτό είναι πια στοιχειώδες. Αυτό είναι ντροπή να το αποδείχνει κανείς. Και μόνο άνθρωποι που ξέχασαν τα πάντα και δε διδάχτηκαν απολύτως τίποτα, μπορούσαν να υποστηρίξουν το «αντίθετο»..

(...) Να καλείς σε μια τέτοια τρομοκρατία, όπως είναι η διοργάνωση αποπειρών δολοφονίας ενάντια σε υπουργούς από μεμονωμένα άτομα και από άγνωστους μεταξύ τους ομίλους, τη στιγμή που οι επαναστάτες δεν έχουν αρκετές δυνάμεις και μέσα για την καθοδήγηση της μάζας, που ήδη ξεσηκώνεται, σημαίνει ότι όχι μόνο διακόπτεις μ’ αυτόν τον τρόπο τη δουλειά μέσα στις μάζες, αλλά και προκαλείς άμεσα την αποδιοργάνωση της δουλειάς. (Β. Ι. ΛΕΝΙΝ: «Άπαντα», τ. 6, σελ. 381 – 385, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»).

28 Μαΐου 2017 στις 11:04 π.μ.

Τα διαβάσαμε αυτά απ' τον Μπουγιόπουλο. Γιατί τα επαναλαμβάνεις; Περίμενε να δεις και αλλά αποσπάσματα. Αλλά μια και αναφέρεις και τον Τσε πάρε ένα δείγμα:

"Εάν υπάρχει πραγματική πρόθεση να ξεκινήσει ο αγώνας από το εξωτερικό ή από κάποιες μακρινές και απομονωμένες περιοχές της χώρας, είναι προφανές πως θα πρέπει να ξεκινήσει με μικρές συνωμοτικές κινήσεις, με μυστικά μέλη που θα δρουν χωρίς ο λαός να έχει γνώση της κατάστασης, χωρίς τη μαζική υποστήριξη του κόσμου."

"Ο Ανταρτοπόλεμος" (εκδ. Άποψη) σ.125

28 Μαΐου 2017 στις 11:30 π.μ.

Ρε Γιώργη, εάν ξεκινήσεις από το ποιός και γιατί το έκανε έχεις απάντηση. Έχω καμία πολιτική ανάγκη να συμμεριστώ και να ενισχύσω κιόλας την ικανοποίηση του απολίτικου, λούμπεν ή απλού καναπεδάτου επειδή πήγαν να στραπατσάρουν τον Παπαδήμο; Τί μήνυμα του δίνω και τί καταλαβαίνει αυτός;

28 Μαΐου 2017 στις 12:15 μ.μ.

Φαντάζομαι οτι οι αποσπόμενες και αυτόνομες επαναστατικές ομάδες που είχε κατα νου ο Τσε δεν θα είχαν καμία σχέση με την δράση των αναρχομπάχαλών και των τρομοκρατικών ομάδων.Και φυσικά και αυτό το απόσπασμα διατηρεί στο ακαίρεο την κατηγορηματικά αρνητική θέση και αντίθεση του Τσε με την τρομοκρατία και αυτούς που την ασκούν.Όπως άλλωστε όλοι οι κλασικοί και οι πρωτομάστορες του κομμουνιστικού επαναστατικού και εργατικού κινήματος.Γιατι σύμφωνα πάντα με τούς θεωριτικούς που ακολουθούμε ως μ-λ οσοι θέλουμε να αυτοαναφερόμαστε σαν κομμουνιστές και οχι αναρχοκομμουνιστές η ελευθεριακοι και κάθε λογής διαστρέυλωση η επανάσταση και η ταξική πάλη πραγματοποιειται και διεξάγετε απο τις λαικες μάζες και την εργατική τάξη και ποτέ απο τις κουκούλες τις κρυψώνες και τις βομβες.

28 Μαΐου 2017 στις 1:09 μ.μ.

Δεν είναι το θέμα μας αυτό deldio. Το έχω γράψει δεκάδες φορές ότι είναι αδιέξοδη η μορφή αυτής της πάλης. Το ζήτημα είναι ότι σήμερα οι κομμουνιστές δεν έχουν κανένα απολύτως λόγο να βρεθούν στο ίδιο μετερίζι με όλο τον αστικό εσμό απέναντι σε όσους επιλέγουν την ατομική τρομοκρατία. Στις επόμενες αναρτήσεις μας θα δεις ότι υπάρχουν όχι μόνο αρκετά κείμενα των θεωρητικών μας που δεν την καταδικάζουν αλλά έδωσαν την συγκατάθεση τους -όπως ο Λένιν στον μπολσεβίκο Σιμόν Τερ-Πετροσιαν τον περίφημο Καμό- να προβεί σε ενέργειες ατομικής τρομοκρατίας χωρίς μάλιστα να έχει ενημερώσει την ηγεσία του κόμματος. Για τον Στάλιν μάλιστα αυτό ήταν κάτι το συνηθισμένο. Δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνουμε συνέχεια ότι η κοινωνική απελευθέρωση είναι έργο και καθήκον των μαζών και όχι κάποιας συνωμοτικής οργάνωσης. Αυτό είναι δεδομένο. Αλλά όχι και να αισθανόμαστε "θλιμμένοι" που έστω και εμβρυακά ακόμα και ίσως με λάθος αφορμές η λαϊκή αντιβία νομιμοποιείται στην συνείδηση πλατιών λαϊκών μαζών. Δεν είναι τρόπος κομμουνιστικής προσέγγισης αυτός.

Αστο Παναγιώτη ... θα δεις σε επόμενες αναρτήσεις τι ύμνους έκανε ο Τσε ... στην χρήση της μολότοφ...

28 Μαΐου 2017 στις 1:46 μ.μ.

να παει, να γυρισει ο μπογιοπουλος απο το 1917, δυο φορες περασε απο το 1974:
«Δηλώ ότι αι αρχαί του Κομμουνιστικού Κόμματος αντιτίθενται προς πάσαν ενέργειαν αποσκοπούσαν εις την βία κατάληψη της εξουσίας ή την ανατροπή του Ελεύθερου Δημοκρατικού Πολιτεύματος….»
εχει και το κκε υπογραψει "μνημονιο"...

28 Μαΐου 2017 στις 4:00 μ.μ.

έχει δει κανείς πως οι οικοδόμοι μαζί με το μέταλλο περνούν μέσα από διμοιρίες ματ;
υπάρχει και το σχετικό βιντεάκι που ο γέρος συνδικαλιστής κυνηγάει τον ματατζή για το "στάσου μύγδαλα".
σε ποια περίπτωση θα χρειαζόντουσαν μολότοφ για να σπάσουν τους περιορισμούς και δεν το έχουμε καταλάβει;
να μην φοβάσαι κομμουνιστή ΓΓ όταν το εργατικό κίνημα έχει την ανάγκη για μολοτοφ θα τις χρησιμοποιήσει να είσαι σίγουρος, προς το παρόν μπορεί και χωρίς αυτές αντίθετα με τον αυτοσκοπό που κάποιοι άλλοι βάζουν πρώτο
χαιρετιζουμε φυσικά τα αναγνωσματά σου για το «Από την μαχητική πείρα των μπολσεβίκων» και το «Καμό». θα ανακαλύψεις πως το εργατικό κίνημα έκανε ότι έκανε σύμφωνα με αυτά που αναφέρονται στα δύο βιβλία. ούτε αυτόνομοι τερορίστες, ούτε χωρίς σχέδιο και χωρις αντικειμενικούς στόχους του εργατικού κινήματος. ψάξε μήπως βρεις καμία ληστεία τράπεζας που να μην είχε σκοπό την αγορά όπλων ή την κάλυψη αναγκών του εργατικού κινήματος και μετά ξαναπες για χρήση από άλλους.
και το πρόβλημα είναι ένα και απλό. από ποιους και γιατί γίνεται χρήση επαναστατικών μεθόδων;
απο οπλισμένες εργατικές μάζες και την στιγμή που υπάρχουν επαναστατικές συνθήκες ή από μεμονωμένους αυτόκλητους σωτήρες σε περιόδους πτώσης του εργατικού κινήματος;
σήμερα επαναστατικές συνθήκες δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. αντί να γίνεται δουλειά στο μαζικό κίνημα για να ανέβει και να ρίξει με την μαζικότητα τον κάθε τραπεζιτη που ανεβαίνει στην κυβέρνηση κάποιοι επιλέγουν να λένε στις μάζες "κάτσε στον καναπέ σου και όπως στο surviror άλλοι - εμείς - θα πολεμήσουμε για σένα"
απλά μαθηματικά χρειάζονται για να δει κανείς ξεκάθαρα οι δύο θέσεις αν και πόσο αποτελεσματικές είναι.
όσοι είναι με τους αυτόκλητους και αντ'αυτού θα πρέπει να βγάλουν από την μέση πολλούς, πάρα πολλούς ενώ θα γεννιούνται και άλλοι...
όσοι είναι με το μαζικό θα πρέπει να προσπαθούν για την μαζικοποιησή του ώστε όταν οι αντικειμενικές συνθήκες ...
η ιστορία δείχνει πως το δεύτερο σε κάποιες στιγμές πετυχαίνει ενώ αντίθετα ούτε μία ιστορική στιγμή επιτυχίας δεν υπάρχει για το πρώτο.

28 Μαΐου 2017 στις 4:03 μ.μ.

giorgis

Τουλάχιστον λύθαμε τι άποψη είχε ο Τσε για την τρομοκρατία.Απερίφραστα τάσονταν εναντίον της αφου την χαρακτήριζε αρνητική αναποτελεσματική και το σπουδαιότερο αποπροσανατολιστική.

28 Μαΐου 2017 στις 4:21 μ.μ.

giannis

Εχει και άλλο κομμάτι η δήλωση του ΚΚΕ προς τον Αρειο Πάγκτο το 74 το οποίο καταργεί στην ουσία τις οποιες αρχικες δηλώσεις.

"Η τοιαύτη δήλωση τελεί υπο την αυτονόητον προϋπόθεση και της μη βίας ή
απειλής βίας..........................φρονούμεν ότι η ως άνω διάταξη,
αντιτίθεται ως θέτουσα την λειτουργία των κομμάτων υπο περιορισμούς και όρους
και δι ό επιφυλασσόμεθα όπως εις την μέλλουσα βουλήν επιδιώξωμεν την
κατάργησή της..."

Εξάλλου το ΚΚΕ παραμένει το μοναδικό κοινοβουλευτικό Κόμμα το οποίο δεν ψήφισε και δεν αναγνωρίζει το παρόν σύνταγμα και με δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών και βουλευτών και με βάση το επίσημο πρόγραμμά του δηλώνει ξεκάθαρα οτι επιδιώκει την κατάργηση του και την ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος.

Πάντα προκαλεί όμως εντύπωση γιατί οι επικριτές του ΚΚΕ κάνουν πως αγνοούν ή προσπερνούν αυτά τα στοιχεία.

28 Μαΐου 2017 στις 5:55 μ.μ.

Νομίζω πως κάποιοι σύντροφοι δεν είδαν τον τίτλο «Μήπως κάποιοι ετοιμάζουν ένοπλη περιφρούρηση στις διαδηλώσεις».
Αν το Κόμμα ετοιμάζει κάτι καλό σύντομα αυτό είναι πάρα πολύ ευχάριστο. Αν έχει πιο μακροπρόθεσμα σχέδια, δεν νομίζω πως αποδιοργανώνεται ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός από αυτή την ενέργεια τουλάχιστον. Πιστεύω ότι αυτό εννοεί κι ο Λένιν με τη φράση «για την καθοδήγηση της μάζας, που ήδη ξεσηκώνεται». ΗΔΗ: Δηλαδή ο ξεσηκωμός ήταν πολύ κοντά ή είχε ξεκινήσει. Ακόμη πουθενά δεν είδα τους Μπολσεβίκους να λένε «προβοκατόρικες» παρόμοιες ενέργειες. Διαφωνούσαν όντως με την τακτική. Κι εγώ επίσης διαφωνώ με αυτή την τακτική - συμφωνώ δηλαδή με το ΚΚΕ, αλλά όπως και να ’χει, αισθάνθηκα μια χαρά, κι από ότι είδα, δεν ήμουν ο μόνος. Αυτό το συναίσθημα είναι αποτέλεσμα της αδικίας και του βασανισμού που υφιστάμεθα. Ας μην έκανε τα όσα έκανε ο Παπαδήμος, να λυπηθώ. Αλλά αν δεν τα έκανε δεν θα του έβαζαν βόμβα ούτε θα χρειάζονταν φρουρά...
Όταν δολοφονήθηκε ο απότακτος αστυνομικός και βασανιστής της χούντας Ευάγγελος Μάλλιος, το 1976 νομίζω, υπήρχαν πολλοί που είπαν «Ν’ αγιάσουν τα χέρια τους». Δεν ήταν όλοι αυτοί μέλη της 17Ν, ήταν θύματα και συγγενείς, φίλοι των θυμάτων του. Βέβαια στα χρόνια που ακολούθησαν οι ενέργειες της Επαναστατικής Οργάνωσης δεν άλλαξαν ουσιαστικά τα πράγματα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ήταν προβοκάτορες, όπως τελικά αποδείχθηκε.
Γιατί αυτή τη θεωρία την άκουγα τόσα χρόνια από μια μικρή μερίδα συντρόφων που τα έλεγαν για να αμυνθούν στις ανυπόστατες κατηγορίες της ΝΔ, που κατηγορούσαν όλους τους άλλους ως «τρομοκράτες» με αφορμή βόμβες ή άλλες επιθέσεις. Ε δεν ήταν έτσι.
Φυσικά χρειάζεται οργάνωση, χρειάζονται άλλου είδους αγώνες, που να συμμετέχει πολύς κόσμος, αλλά δεν χρειάζεται τόση καχυποψία. Το άρθρο λέει κάτι που πρέπει να προσέξουμε και που ευτυχώς δεν ισχύει για το ΚΚΕ. Πως με τις φράσεις αυτές δίνεται η λαθεμένη εντύπωση μιας σχεδόν μοιρολατρικής αντιμετώπισης. Δεν κάνουμε τίποτα και περιμένουμε τις συνθήκες να ωριμάσουν. Αλλά αυτό το ΚΚΕ το απαντά στην πράξη με τους δικούς του αγώνες, γιατί οι συνθήκες δεν ωριμάζουν μόνες τους, γίνονται μέσα από συνεχή Πάλη… mitsos175.

28 Μαΐου 2017 στις 5:58 μ.μ.

Θεωφάνους. Μη σου προκαλεί εντύπωση. Ολοι αυτοί είναι τον ....δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων.....της πασοκαράς και του ....εσωτερικού της δεκαετίας του 80. Αντικομμουνισμός να είναι και ξερό ψωμί.

28 Μαΐου 2017 στις 6:18 μ.μ.

το κκε δεν αναγνωριζει το συνταγμα, αλλα υπηρετει τον κοινοβουλευτισμο, με απολυτη νομιμοφροσυνη ευρισκομενο στην ελληνικη βουλη
δεν αναγνωριζει το συνταγμα, αλλα προσυπογραφει (και) το κκε, αυτο το νομοθετημα, που ανασυρει και αρθρο του χουντικου συνταγματος, και εχει την υπογραφη, του χουνταιου προεδρου γκιζικη
γιατι υπεγραψε; υπηρχε περιπτωση η δεξια να εκανε το λαθος να μην το νομιμοποιησει να κανει τετοιο δωρο στο πασοκ που τοτε υπολογιζονταν σοσιαλιστικο κομμα;
υπογραφει δηλωση οτι δεν θα ανατρεψει το δημοκρατικο καθεστως οταν απο την χουντα που εκανε κατι τετοιο εχει πολλους κουμμουνιστες μεταξυ των θυματων;
στην βια που αναφερει περιλαμβανει την φτωχεια, την επιτροπεια των μνημονιων;
ελληνικη αριστερα : μεγαλο κομμα το κκε στην παρανομια, μικρο σαν κοινοβουλευτικο. οπως και ο συριζα. μεγαλος φαινοταν στην αντιπολιτευση. μικρος στην κυβερνηση

28 Μαΐου 2017 στις 7:13 μ.μ.

Πέρα απο αυτά που γράφει ο Ντουρος Εργατιστής θα ήθελα να προσθέσω ότι είναι καταπληκτικό ότι το παρόν blog που επελεξε να αποσιωπήσει την απεργία της 17ης Μαίου (48ωρη στα εργοτάξια, 96ωρη στα λιμάνια) και τον αγώνα κάποιων δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων, ταυτόχρονα προβάλλει με πλήθος δημοσιεύσεων και κατεβατά την στρακαστρούκα που έσκασε στα χέρια του παλιανθρώπου (νταξ? περνάει τις εξετάσεις επαναστατικότητας?) Παπαδήμα. Ίσως αυτό και μόνο του αρκεί για να καταλάβουμε το τι (δεν) προσφέρουν τέτοιες ενέργειες.
Κατα τα άλλα οι "απαντήσεις" που δίνετε και τα κείμενα που βάζετε δεν αναφέρονται σε ξεκομμένες, μυστικές οργανώσεις ελάχιστων μελών (ατομική τρομοκρατία αναφέρεις παραπάνω) αλλά σε μαζικά λαϊκά κινήματα (μπολεσεβίκοι, Κουβανικη Επανάσταση) που μεταχειρίστηκαν όλες τις μεθόδους πάλης. Καμία απολύτως σχέση. Θα ήθελα επίσης να βρεις ένα κείμενο του ΚΚΕ που να λέει αυτά που υποστηρίζεις περί καταδίκης της βίας, μονοπώλιο του κράτους κτλ. Δεν θα μιλήσω για το πρόγραμμα του ΚΚΕ άλλα για την εμπρακτη αμφισβήτηση της εξουσίας του Κεφαλαίου σε εργοστάσια,λιμάνια και γιαπιά και ξέρεις εκεί δεν την σκαπουλάρεις μες την ανωνυμία...¨οργανώσεις τυπου ΚΟΝΤΡΑ δεν περνούν ούτε καν απέξω αποτέτοιες μάχες. Όσον αφορά αυτά περι κοινοβουλευτικού κρετινισμού, είναι τουλάχιστον κωμικοτραγικό να γράφονται σε ένα blog που συνέβαλε στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία να μιλάει για κάτι τέτοιο (έχω πρόχειρα τα 10 links του Ιανουαρίου του '15 που πόσταρα την προηγούμενη φορά, μπορώ να βρω άλλα τόσα). Για την ακρίβεια η κατηγορία αυτή μάλλον αφορά τον "χωρο" σας και η επικάλυψη ανέξοδης αποδοχής τέτοιων ενεργειών δεν αρκεί για να κρύψει την μπόχα. Α, όσον αφορά την ένοπλη περιφρούρηση των διαδηλώσεων ας ξεκινήσουμε απο το γεγονός ότι το ΠΑΜΕ έχει περιφρούρηση (ξέρεις αυτή που πέταξε τους φασιστες έξω απο την συγκεντρωση των αγροτών στο Σύνταγμα), άλλοι δεν έχουν

29 Μαΐου 2017 στις 12:13 π.μ.

Έχετε καταντήσει σαν τους ουλεμάδες που τσακώνονται για την ερμηνεία των "ιερών κειμένων". Είμαι βέβαιος ότι μόνο αυτή την αντιμετώπιση δεν επεδίωκαν ο Λένιν και ο Τσε με τα κείμενά τους... Και μετά γελάνε μαζί σας οι νεοφιλελέδες και σας λένε θρησκόληπτους! Γιατί άραγε;;

29 Μαΐου 2017 στις 12:43 μ.μ.

Ο Γκεβάρα λοιπόν στον «ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟ» αναφέρει πως: «(...) Όταν η κυβέρνηση έχει έρθει στην εξουσία μέσα από κάποια μορφή λαϊκής ψήφου, είτε οι εκλογές ήταν στημένες είτε όχι, και διατηρεί τουλάχιστον το προσωπείο της συνταγματικής νομιμότητας, το ξέσπασμα του αντάρτικου δεν μπορεί να πριμοδοτηθεί εφόσον οι δυνατότητες για ειρηνικό αγώνα δεν έχουν ακόμα εξαντληθεί(…)» (σελ.18, εκδ.ΑΠΟΨΗ), σήμερα και με βάση το παραπάνω, είναι αδιέξοδη αυτή η δράση, καθώς η πλειοψηφία των εργατικών μαζών (καλώς ή κακώς, κακώς κατά την άποψη μου) συνεχίζει να θεωρεί πως τα πράγματα θα αλλάξουν μέσα από μια εκλογική μάχη και όχι κάπως αλλιώς. Αυτές οι ενέργειες λοιπόν έχουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα (τον εκφοβισμό των μαζών και όχι την επαναστατική τους ανάκαμψη) από αυτά που θα ήθελαν αυτοί που τις υποστηρίζουν… Παρακάτω στο ίδιο ο Γκεβάρα αναφέρει: «(..) Οι βίαιες επιθέσεις και η τρομοκρατία που ασκούνται αδιακρίτως (τυφλή τρομοκρατία) δεν θα πρέπει να συγκαταλέγονται στις μεθόδους μας. Είναι προτιμότερο οι προσπάθειες μας να έχουν ως στόχο την εντύπωση των επαναστατικών ιδεών στα πλατιά λαϊκά στρώματα, έτσι ώστε την κρίσιμη στιγμή να κινητοποιηθούν και με βοήθεια του επαναστατικού στρατού να βοηθήσουν την πλάστιγγα να γείρει προς την πλευρά της επανάστασης. Γι’ αυτό θα χρειαστούμε τη βοήθεια των εργατικών συνδικάτων, των επαγγελματιών και των χωρικών, που φυτεύουν το σπόρο της επανάστασης στο λαό, που δίνουν εξηγήσεις, που προμηθεύουν τις μάζες με εκδόσεις για να διαβάζουν, για να διδάξουν την αλήθεια(…)»(σελ. 101 – 102, εκδ. ΑΠΟΨΗ). Με βάση αυτού, εδώ γεννιούνται πολλά ερωτηματικά όσο αφορά την δράση όλων αυτών των σημερινών ομάδων που δρουν στα πλαίσια της «ατομικής τρομοκρατίας» και διεκδικούν τον τίτλο του «επαναστάτη». Για παράδειγμα η 17Ν (την αναφέρω γιατί ηλικιακά ίσως να είναι η μεγαλύτερη τέτοια ομάδα εδώ στην Ελλάδα), πότε έδρασε με γνώμονα όλων των παραπάνω; ΠΟΤΕ. Στα 27 χρόνια δράσης της, ποτέ δεν είχε λαϊκή βάση, ποτέ δεν ασχολήθηκε με την δημιουργία ενός επαναστατικού μαζικού κινήματος, και φυσικά δεν απέκλειαν την «τυφλή τρομοκρατία» αν λάβουμε σοβαρά υπόψη μας τα όσα είπαν φερόμενα μέλη της μετά την σύλληψη τους ( ο Τζωρτζάτος για παράδειγμα για τον χαμό του Αξαρλιάν, έφτασε στο σημείο να πει πως κάποιος από την ομάδα βιαζόταν γιατί ήθελε να φύγει για διακοπές και φυσικά κάρφωσε στον τοίχο (κυριολεκτικά) και άλλους δύο οι οποίοι κατά τα λεγόμενα του έκαναν ληστείες τραπεζών για δικό τους οικονομικό όφελος). Στα ίδια περίπου πλαίσια κουνούνται και οι διάφορες άλλες τέτοιες ομάδες, κατ επιλογή, τελείως ξεκομμένες από το μαζικό εργατικό κίνημα. Ξεχνούν ορισμένοι πως και εδώ στην Ελλάδα, που οι κομμουνιστές έχουν την πείρα για το πως θα περηφρουρηθεί το κίνημα σε μια ενδεχόμενη διαφορετική κατάσταση, με απόλυτη εχεμύθεια και συγκεκριμένους σκοπούς, αυτές οι οργανώσεις τους έχουν θαφτεί στα τάρταρα από διάφορους «προοδευτικούς» χώρους ("αναρχικοί", τροτσκιστές, και λοιποί) ακριβώς με την ίδια ( αν όχι χειρότερη) αντικομουνιστική προπαγάνδα της αστικής τάξης. Οπότε καλό είναι να σκέφτονται λίγο παραπάνω αυτοί οι ορισμένοι, πριν αφήσουν αυτά τα υπονοούμενα τους… Ελπίζουμε μόνο, σε αυτούς τους κομμουνιστές οι οποίοι τάχα μου δήθεν παίρνουν την θέση της αστικής τάξης όσο αφορά τέτοιου είδους «τυφλά χτυπήματα», να μην συμπεριλαμβάνεται και ο Ένγκελς που για παράδειγμα, στις επιστολές του προς τους Πάμπλο Ιγκλέσιας (Κ. ΜΑΡΞ – Φ. ΈΝΓΚΕΛΣ, άπαντα, τομ.39 σελ. 223 ) και Τέοντορ Κούνο (Κ. ΜΑΡΞ – Φ. ΈΝΓΚΕΛΣ, άπαντα, τομ.33, σελ.388 – 392 ), «ξεδιπλώνει» μια απίστευτη πολεμική προς τους αναρχικούς και την «ατομική τρομοκρατία»… Όσο για την μολότοφ, ο Γκεβάρα την χρησιμοποιούσε ως όπλο απέναντι στον στρατό του Μπατίστα ( αν πάμε και πιο πίσω, ίσως και οι κομμουνιστές στην εξέγερση του Αμβούργου, απέναντι στα τεθωρακισμένα της αστικής τάξης, κλπ ), και όχι ως μέσο τρομοκράτησης – τραυματισμού – δολοφονίας εργατών που έχουν μια διαφορετική άποψη για το πως θα αλλάξει αυτός ο κόσμος προς το καλύτερο ( Σύνταγμα 20 Οκτωβρίου 2011, κλπ)…

29 Μαΐου 2017 στις 12:50 μ.μ.

Τέλος, μου προκαλεί εντύπωση, πως ο ΓΓ γράφει και δημοσιεύει αυτά που γράφει εδώ, με τον τίτλο και τα ερωτήματα που θέτει στο τέλος… Αν αυτό δεν είναι προβοκάτσια σε βάρος του ΚΚΕ, εν μέσω μιας τέτοιας συγκεκριμένης κατάστασης… ακόμα και αν υποθέσουμε πως τα ερωτήματα του στο τέλος, προς τον Μπογιόπουλο και το κόμμα του, είναι ρητορικά ή ειρωνικά…

29 Μαΐου 2017 στις 7:06 μ.μ.

Τρωγεστε μεταξύ σας .Ούτε βουλευτές ρε συτροφια!

29 Μαΐου 2017 στις 9:27 μ.μ.

Ιδεολογική αντιπαράθεση γίνεται μεταξύ αντιπάλων φυσιολογικό είναι. Συντροφος είμαι με Κάποιον που είναι στο ΚΚΕ. Μπερδεύτηκες.......

30 Μαΐου 2017 στις 10:09 μ.μ.

Ευχαριστώ για τη διευκρινηση.Συγγνώμη για την σφηνα.και μια ευχή. Καλούς αγώνες

30 Μαΐου 2017 στις 11:30 μ.μ.

Στην Λαική Συμμαχία πάντως χωράμε όλοι σε ΤΑΞΙΚΗ ΒΑΣΗ μακριά απο διασπαστικούς όρους δεξιος αριστερός. Τάξη απέναντι σε Τάξη.

5 Ιουνίου 2017 στις 11:32 π.μ.

μετά την ηλεκτρονική αυγή που συνηθίζει τις αλλαγές και τις εξαφανίσεις άρθρων το κόκκινο και ιδιαίτερα το βαθύ ανακαλύπτει την "δημιουργική γραφή".
όταν σχολίασα σε αυτήν την ανάρτηση ο τίτλος ήταν εξωφρενικός: "Μήπως κάποιοι ετοιμάζουν ένοπλη περιφρούρηση στις διαδηλώσεις; - Με αφορμή ένα κείμενο του Ν. Μπογιόπουλου"
τώρα ο τίτλος είναι σιδηροδρομικός και ανασούμπαλος: "Ας μιλήσουμε για τις οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας Μέρος 5.. - Μήπως κάποιοι ετοιμάζουν ένοπλη περιφρούρηση στις διαδηλώσεις; - Με αφορμή ένα κείμενο του Ν. Μπογιόπουλου "


μπορεί να φαίνεται πως ο ΓΓ χρησιμοποιεί λέξεις που παίζουν μπουνιές μεταξύ τους:
"...-όπως ο Λένιν στον μπολσεβίκο Σιμόν Τερ-Πετροσιαν τον περίφημο Καμό- να προβεί σε ενέργειες ατομικής τρομοκρατίας χωρίς μάλιστα να έχει ενημερώσει την ηγεσία του κόμματος."
όχι δεν θέλει να πει πως ο Λένιν που ήταν ηγέτης των μπολσεβίκων δεν ενημέρωσε τον εαυτό του αλλά προσπαθεί να περιγράψει - με χάλια τρόπο - την διαπάλη που υπήρχε στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και τις θέσεις της μπολσεβίκικης φράξιας που με ηγέτη τον Λένιν θα καθόριζε τα κατοπινά γεγονότα.

παρόμοιες αστοχίες έχει και στην επιλογή τίτλων και ορισμών.
γραμμένη και πρόταση που χρησιμοποιείται παντού είναι: "οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας ή ατομικής τρομοκρατίας"
βγάζουμε το απλό και κατανοητό "ατομικής τρομοκρατίας" και αφήνουμε το σέξυ ""οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας" για να γίνει πιασάρικο το θέμα και να αρχίσουν να ξύνουν κάποιοι το κεφάλι μέχρι να ματώσει.
οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας οργανώνουν τις διαδηλώσεις και ετοιμάζουν ένοπλη περιφρούρηση;
τι εννοεί ο ποιητής;
γιατί μπερδεύει με τις επιλογές λέξεων που κάνει και δεν αφήνει τις απλές για να φανούν οι ιδιότητες που μας ενδιαφέρουν;
ατομική τρομοκρατία - μαζικές διαδηλώσεις = αντίθετες έννοιες, end of story.
οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας - ένοπλη περιφρούρηση στις διαδηλώσεις = say what?

http://archive.is/RYjV7#selection-2601.1-2601.108
eof

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger