Εδώ να θυμίσουμε ότι το μόνο στοιχείο που υπήρχε εναντίον του Σεϊσίδη  ήταν ένα δείγμα DNA σε κάποιο αυτοκίνητο και «με βάση το αποτύπωμα και χωρίς απολύτως καμία μαρτυρία το δικαστήριο έκρινε ότι ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος είχε προβεί σε τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας»!. 

Πιθανόν, λοιπόν να γνωρίζετε για την παρέμβαση που έκανε σήμερα η αναρχική συλλογικότητα «Ρουβίκωνας» στην έδρα του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενός μηχανισμού που με τις παρεμβάσεις του θωρακίζει το νομικό κρατικό οπλοστάσιο που στρέφεται σε όποιον το κράτος θεωρεί δυναμικό πολιτικό αντίπαλο του.

Αναλυτικά θα παραθέσουμε την ανακοίνωση του «Ρουβίκωνα» που αιτιολογεί την σημερινή του ενέργεια και η οποία περιέχεται στο σχετικό βίντεο που ανάρτησε στο διαδίκτυο.

Ας κάνουμε όμως μια επισήμανση που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Οι δράσεις της αναρχικής αυτής συλλογικότητας συναντούν την κοινωνική αποδοχή κάτι που προκαλεί τουλάχιστον εκνευρισμό σε ακραιφνείς συντηρητικούς κύκλους.
«Η ανοχή του κράτους αλλά και της κοινωνίας, που σιωπά, είναι τεράστια και προφανώς ακατανόητη» κραυγάζει ο γνωστός δημοσιοκάφρος Γιάννη Λοβέρδος σε κείμενο του που φέρει τον τίτλο "Μήπως διαβήκαμε τον…«Ρουβίκωνα», χωρίς επιστροφή;"–ξέρετε ο γνωστός τηλεπαρουσιαστής σε περιθωριακό  ακροδεξιό τηλεοπτικό κανάλι που δεν διστάζει να παραποιεί γεγονότα για να εξυπηρετήσει την προπαγάνδα του-, ενώ η ακροδεξιά ιντερνετική ντουντούκα, το antinews.gr αναφερόμενη στις ακτιβίστικες ενέργειες του «Ρουβίκωνα» εντοπίζει «πρόβλημα» στο ότι «η ελληνική κοινωνία έχει διαβρωθεί με τέτοιο τρόπο που ανέχεται ως κάτι φυσιολογικό», τις δράσεις αυτής της συλλογικότητας.

Το μεσημέρι, λοιπόν, σήμερα – όπως βλέπουμε και στο παρακάτω βίντεο- μέλη του «Ρουβίκωνα» πραγματοποίησαν ολιγόλεπτη εισβολή στο κτήριο του Συμβουλίου της Επικρατείας όπου με συνθήματα και "τρικάκια" διαμαρτυρήθηκαν για τα τρομοδικεία που στήνονται, και για τις «επιδόσεις» της δικαστικής εξουσίας. 

Στο κείμενο τους αναφέρουν:

«Το ΣτΕ είναι το φύλλο συκής της δημοκρατικής νομιμότητας. Κάτι για το οποίο το κράτος μπορεί να αδιαφορεί όταν οι αποφάσεις δεν βολεύουν (πχ μείωση συντάξεων) και κάτι που το κράτος φοράει ως φωτοστέφανο όταν οι αποφάσεις το βολεύουν. Η αποδοχή του DNA ως απόλυτο στοιχείο ενοχής στις δίκες είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση.

Ενώ και στις χώρες με την σκληρότερη καταστολή όπως οι ΗΠΑ, το DNA λειτουργεί ως μέσο μη ενοχής στην Ελλάδα οι διωκτικές αρχές απαίτησαν, και πήραν μέσω του ΣτΕ, μια ακόμα αυθαίρετη δυνατότητα να οικοδομούν τις δικαστικές αποφάσεις και ποινές που τις βολεύουν.

Η περίπτωση του Τάσου Θεοφίλου και η καταδίκη σε 36 χρόνια του Μάριου Σεϊσίδη είναι ενδεικτικές για την χρήση που το κράτος σκοπεύει να κάνει σε αυτό το νέο πολυεργαλείο καταστολής».


>