Home » , » Εκκλησιαστική ιεραρχία και κατοχή. Μια απάντηση στις ιστορικές αλχημείες του κ. Γλέζου.

Εκκλησιαστική ιεραρχία και κατοχή. Μια απάντηση στις ιστορικές αλχημείες του κ. Γλέζου.

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016 | 2:56 π.μ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο σεβαστός κατά τ’ άλλα Μανώλης Γλέζος που μας λέει για «την προσφορά της Εκκλησίας στην Κατοχή και στην Αντίσταση». Τώρα μάλιστα το προχώρησε ακόμα περισσότερο και στεκόμενος στο πλευρό του Ιερώνυμου –με την ίδια θέρμη συμπαράστασης που είχε δείξει και στον προκάτοχο του Χριστόδουλο- στην αντιπαράθεση που έχει με τον Ν. Φίλη και μας λέει: «Όποιος καταφέρεται εναντίον της Εκκλησίας για τη δήθεν αδράνειά της στη διάρκεια της Κατοχής είναι βλάσφημος».
Για να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του επαναλαμβάνει την περίπτωση του Αρχιεπισκόπου Xρυσάνθου που «αρνήθηκε να ορκίσει την κυβέρνηση Τσολάκογλου και όταν τον κάλεσαν να τελέσει δοξολογία για την κατοχή της Ελλάδος στους Γερμανούς αρνήθηκε».

Για την στάση της εκκλησιαστικής ιεραρχίας στην κατοχή θα ασχοληθούμε αναλυτικά κάποια στιγμή. Όμως τώρα θα μιλήσουμε κάπως γενικά και για την συγκεκριμένη περίπτωση που αναφέρει ο Μ. Γλέζος.
Προφανώς θα αγνοεί ο κ. Γλέζος ότι ο αρχιρασοφόρος που θαυμάζει, ο αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος έστελνε εγκυκλίους σε όλους τους κληρικούς χαρακτηρίζοντας τα δωσιλογικά Τάγματα ασφαλείας «τελευταία εφεδρεία του Εθνους» ενώ άλλη εγκύκλιο της αρχιεπισκοπής προς τις μητροπόλεις έγραφε: «εντελόμεθα όπως παράσχουσιν αμέριστων βοηθείαν εις τους επικεφαλής των Ταγμάτων Ασφαλείας». Σ’ όλα αυτά όμως θα επανέλθουμε.

Τώρα περιοριζόμαστε να παραθέσουμε ένα απόσπασμα –αξίζει να την διαβάσετε ολόκληρη-ανάρτησης από το καλό ιστολόγιο «Ροίδη και Λασκαράτου Εμμονές»:    

Ο Μανώλης Γλέζος δεν μπορεί να μην ξέρει πως η Ιεραρχία αποσχημάτισε 3 επισκόπους επειδή πήραν μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Δεν μπορεί να μην ξέρει πως η σφηκοφωλιά του συνδικάτου των επισκόπων δεν καθαιρεί ποτέ επίσκοπο, ούτε κλέφτη, ούτε παιδεραστή όσο διαβόητος κι αν είναι, καθαίρεσε όμως αντιστασιακούς επισκόπους, πράγμα που δείχνει πόσο κόκκινο πανί είναι για την Εκκλησία η “Αντίσταση”, το βαρύτατο όλων των αμαρτημάτων. Αυτή είναι η ιστορικά και σε διάρκεια χρόνου επίσημη άποψη της Εκκλησίας, εκδηλωμένη έμπρακτα.

Το ερώτημα είναι γιατί τα λέει αυτά ο κ. Γλέζος; Πολιτικό όφελος για την Αριστερά δεν προκύπτει βέβαια κανένα από αυτήν την παραχώρηση γης και ύδατος στο φασιστικό ιερατείο, ούτε χρειάζονται πολιτικές γέφυρες με το χείριστο κομμάτι της Εκκλησίας, την ακροδεξιά δεσποτοκρατία…



Οσο για τον αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο, απ' το ίδιο ιστολόγιο διαβάζουμε:

Εδώ έχουμε μια έντεχνη αποσιώπηση στοιχείων που ηρωοποιούν υπέρμετρα τον Χρύσανθο και την πράγματι γενναία αντίδρασή του την πιστώνουν σε όλο το ιερατείο, που όμως δεν μπορεί να διεκδικήσει μερίδιο τιμής.

Η Εκκλησία ποτέ δεν τέθηκε απέναντι στον κατακτητή. Ο Χρύσανθος δεν ήταν η Εκκλησία, ήταν απλά ο αντικανονικός ο με “βία και δυναστεία” εκλεγμένος Αρχιεπίσκοπός της, που η Εκκλησία τον πέταξε σαν στυμμένη λεμονόκουπα, βορά στον νέο δυνάστη.

Κατ’ αρχήν ο Χρύσανθος εκλέχτηκε το 1938 αρχιεπίσκοπος με τη βοήθεια του Δικτάτορα Μεταξά προσφεύγοντας στο Σ.τ.Επικρατείας και ακυρώνοντας την εκλογή του Δαμασκηνού, τον οποίο ο Χρύσανθος φυλάκισε με δεσμοφύλακες χωροφύλακες στη Μονή Φανερωμένης της Σαλαμίνας.

Όταν οι Γερμανοί έδιωξαν με τη συναίνεση της Ιεραρχίας τον Χρύσανθο, ο Δαμασκηνός πήρε τη ρεβάνς ψηφιζόμενος από 22 μητροπολίτες. Τώρα γιατί αυτοί οι 22+1 αρχιερείς έχουν μερίδιο από την γενναία στάση του Χρύσανθου απέναντι στους Ναζίδες, τη στιγμή που έγιναν τυφλό τους όργανο αυτό θα πρέπει να μας το πει ο κ. Γλέζος. 

Επίσης θα πρέπει να μας εξηγήσει με ποιο ταχυδακτυλουργικό τρόπο ξεπλένεται η συνεργασία του Χρύσανθου με τη μεταξική Δικτατορία και με τα ανάκτορα που στην κηδεία του βασιλιά Γεωργίου, ζητήσαν να χοροστατήσει αυτός ο άνθρωπός τους, και όχι ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός!

Επίσης, το πως η Ιεραρχία που μετά την απελευθέρωση αρνήθηκε να επαναφέρει τον Χρύσανθο (ο οποίος το απαιτούσε), αλλά προτίμησε να ψηφίσει ως διάδοχο του νεκρού Δαμασκηνού με διαδικασία-παρωδία τον ακροδεξιό και εχθρό του ΕΑΜ Σπυρίδωνα Ιωαννίνων, (που είχε βοηθήσει τον Τσολάκογλου να υπογράψει πραξικοπηματικά ανακωχή με τα Ες Ες,) βρέθηκε τάχα κι αυτή ως Εκκλησία απέναντι στους Ναζί;.

Ο "Ριζοσπάστης" σε ανύποπτο χρόνο, με άλλη αφορμή, έχει δώσει απάντηση στις ιστορικές αλχημείες του κ. Γλέζου, απαντώντας στον οικοδεσπότη του, τον Χριστόδουλο: "Ποιος «ευλόγησε» τους ναζί , κ. Χριστόδουλε; Ο Δαμασκηνός ήταν εκείνος που προσφωνούσε τον Τσολάκογλου λέγοντάς του: «… αποβλέπομεν μετά βαθείας εκτιμήσεως προς την τολμηράν πρωτοβουλίαν, την οποίαν ανελάβατε»! Ο Δαμασκηνός ήταν εκείνος που όρκισε τις κατοχικές «κυβερνήσεις» των Λογοθετόπουλου και Ράλλη. Για να βοηθήσουμε τη μνήμη του κ. Χριστόδουλου……να του θυμίσουμε το ρόλο του προηγούμενου από τον Δαμασκηνό. Του Χρύσανθου. Εκείνος δεν ήταν που χαρακτήριζε τα Τάγματα Ασφαλείας σαν «τελευταία εφεδρεία» (!) του Εθνους, κ. Χριστόδουλε;…..Η αθλιότητα της απόφασης της Ιεράς Συνόδου της 30/5/47, όταν η ιεραρχία τασσόταν παρά τω πλευρώ του μοναρχοφασιστικού εμφυλιοπολεμικού κράτους και «αφόριζε» σαν «εθνικώς εγκληματικόν κίνημα» (!) τον αγώνα των μαχητών του ΔΣΕ υπέρ της ελευθερίας και της δημοκρατίας στην Ελλάδα...".
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 7 σχόλια

23 Σεπτεμβρίου 2016 στις 12:09 μ.μ.

Χα χα χα, προβληματακια με τον κυρ Πασοκο;
Ολα εδω πληρωνονται.
Ετσι ειναι οταν βαφτιζεις τη σοσιαλδημοκρατια του κερατα για παντεσπανι.

23 Σεπτεμβρίου 2016 στις 12:11 μ.μ.

Πάντα έτσι ήταν... η ιεραρχία της εκκλησίας πάντα ήταν με τον εκάστοτε κατακτητή... τούρκο ή γερμανό... όπως και πάντα ήταν μέσα στα πλούτη και τη διαφθορά ενώ ο λαός πεινούσε και τον έγδερναν τούρκοι και κοτζαμπάσηδες...

Ο κατώτερος κλήρος όμως, σάρκα από τη σάρκα του λαού μας, ΗΤΑΝ στην Εθνική Αντίσταση... από πριν το 1821 με τον οπλαρχηγό Παπα-Βλαχάβα μέχρι τους αναρίθμητους παπάδες που εντάχθηκαν στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ...

Αυτή την πολύ σημαντική ΔΙΑΚΡΙΣΗ εκκλησιαστικής ιεραρχίας-κατώτερου κλήρου την κάνουν ΟΛΟΙ οι σημαντικοί ιστορικοί...
ΓΙΑΤΙ εσείς την παραλείπετε ή την αποσιωπείτε;
Ελπίζω όχι για να καλύψετε έμμεσα τον άθλιο τσιπριζαίο Φίλη, όπως θα έλεγε κάποιος κακόβουλος...

23 Σεπτεμβρίου 2016 στις 12:12 μ.μ.

Παπατζήδων διάλογοι.
- Ω! Τι φως προβάλει στο παράθυρο. Είναι η Ανατολή κι ο Ιερώνυμος ο ήλιος; Μίλα μου αγάπη μου, να σκάσουν όλοι στο κόμμα από τη ζήλια τους.
- Φίλη, Φίλη! Γιατί να είσαι ΣΥΡΙΖΑ; Αρνήσου την καρέκλα σου, άφησε τον Αλέξη, κι εγώ θα πάψω να φορώ το μαύρο το ριχτό και να χω μακρύ μούσι. Ψιτ, ε! Σε πήρε κανένας χαμπάρι που ερχόσουνα;
- Κανείς λατρεία μου. Πιστεύουν όλοι, ότι οι κόντρα μας είναι αληθινή.
- Τι χαϊβάνια που είναι, γλυκούλη μου.
- Αμ αν είχαν μυαλό, θα κυβερνούσαμε όλοι εμείς, για τα τους τα παίρνουμε; Θα τα έβγαζαν μια χαρά πέρα μόνοι τους.
- Χε, χε έλα αγαπούλα και σπάσε πλάκα. Κάθονται και μου γράφουν οι θεούσες. "Να σαπίσει ο άχρηστος ο υπουργός, φωτιά να πέσει να τον κάψει, κατέβασε Μακαριότατε το καντήλι και κοπάνισε τον στο κεφάλι"!
- Αμ εμένα κάτι σύντροφοι στο ΣΥΡΙΖΑ. "Μάδα του το μούσι του τράγου, μην τον αφήνεις σε χλωρό κλαρί, τσάκισε τον ταλιμπάν"!
- Χα χα χα! Πράγματι το έχαψαν. Ωραία, θα έχουν κάτι να ασχολούνται, να ξεχάσουν ότι πεινάνε.
- Ναι, αλλά για πόσο; Το στομάχι γουργουρίζει συνέχεια. Κι εντάξει, θα τις περάσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά μετά; Πως θα τους πείσω ότι είμαι ακόμα αριστερός;
- Μην τη λες αυτή τη λέξη, αφού ξέρεις ότι με ενοχλεί. Κάτι θα βρούμε...
Να κάνω λοιπόν κι εγώ τώρα μια εντελώς "προβοκατόρικη" ερώτηση:
Κύριε Φίλη, αγαπητέ υπουργέ. Καλά τα λες στα λόγια, αλλά στην πράξη τι γίνεται. Προτίθεστε να χωρίσετε το Κράτος από την Εκκλησία ή θα συνεχίσουν οι παπάδες να είναι Κράτος (και παρακράτος κάποιες φορές) εν κράτει; Γιατί αυτές οι επεμβάσεις των οπαδών της θεοκρατίας γίνονται λόγω ακριβώς αυτής της στενής σχέσεως που υπάρχει όλα αυτά τα χρόνια και που δίνει το δικαίωμα στον κάθε φανατικό να παρεμβαίνει σε θέματα που δεν είναι της δικής του αρμοδιότητας. Κάντε τον Αρχιεπίσκοπο υπουργό Παιδείας, να λήξει η παράσταση, να τελειώσει το θέατρο.
Και είναι θέατρο, γιατί σε λίγο θα ξαναδούμε αγκαλίτσες φιλάκια και σταυροκοπήματα. Και τότε θα κάνουμε όλοι εμείς το σταυρό μας, φωνάζοντας "Θαύμα! Θαύμα! το αρνί μαζί με το λύκο"! Δεν είναι αρνί, λύκος είναι που έπεσε στον ασβέστη. Θα σταματήσει η συνεργασία πολιτικών - παπάδων; Όχι, γιατί βολεύει και τα δύο μέρη ώστε να τρώνε εις βάρος μας.
Όσο για το ιερόν emo τον έπιασε λογοδιάρροια για την Παιδεία, για τις ρατσιστικές δηλώσεις όμως Μητροπολιτών, για τις παρεμβάσεις από άμβωνα υπέρ ευρώ και μνημονίων... μούγκα. "Τα καλά και συμφέροντα". Δεν συμφέρει τώρα να τα βάζουν με τους κατακτητές, άλλωστε κι οι τοκογλύφοι χριστιανοί είναι, δεν είναι Κομμουνιστές, ε Μακαριότατε; mitsos175.

23 Σεπτεμβρίου 2016 στις 6:09 μ.μ.

Οι παπάδες είναι τσιράκια των δεσποτάδων και λαηλατούν τα παγκάρια, τα φιλοπτωχα, τα μνημόσυνα. Ότι μπορεί βουτάει ο καθένας κι όλοι μαζί κοροϊδεύουν τις γυναικούλες και τα γερόντια. Οι δεσποτάδες είναι εκτός συναγωνισμού στην κακία στην ανωμαλία και στην λαμογιά

23 Σεπτεμβρίου 2016 στις 9:13 μ.μ.

Mitsos 175 23 Σεπτεμβρίου 2016 - 2:55 μ.μ.

Ο διαχρονοκος Πασοκος εχει τεραστειες ευθυνες για την κατασταση που ζουμε.
Μη ξεχνας οτι τη σημαια την κατεβασαν δυο η μαλλον ο αλλος.
Τερμα στη σοσιαλδημοκρατικη απατη που την πληρωνει η εργατικη ταξη με αιμα.

24 Σεπτεμβρίου 2016 στις 3:43 π.μ.

O Antonxxx έκανε μια σωστή παρατήρηση για το άρθρο μου, που αφορούσε το Μανώλη Γλέζο. Τη Γερμανική σημαία την κατέβασαν δυο. Πράγματι θεωρώ μεγάλη παράλειψη από μέρους μου που δεν το έθιξα. Απολογούμαι γι αυτό.
Ο Λάκης (Απόστολος) Σάντας μαζί με το Μανώλη Γλέζο κατόρθωσαν ένα από τα πιο εντυπωσιακά κατορθώματα της Αντίστασης. Κατέβασαν τη μισητή ναζιστική κουρελού από τον βράχο της Ακρόπολης εμψυχώνοντας έτσι εκατομμύρια ανθρώπους που μάχονταν το φασισμό και το ναζισμό.
Δυστυχώς η ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια είναι φειδωλή όσον αφορά τη ζωή του ήρωα. Γεννημένος στην Πάτρα το 1922 υπήρξε μέλος του ΕΑΜ (1942) της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ (1943). Πολεμά για μια καλύτερη κοινωνία σε πάρα πολλές μάχες και τραυματίζεται σε μια από αυτές το 1944. Το 1946 για "ευχαριστώ" που πολέμησε τους κατακτητές, εξορίζεται στην Ικαρία. Το 1947 φυλακίζεται στην Ψυττάλεια, ενώ το 1948 στέλνεται στη Μακρόνησο. Θα διαφύγει στην Ιταλία από κει στον Καναδά, όπου θα ζήσει μέχρι το 1962. Το 1963 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου έζησε για το υπόλοιπο της ζωής του (30/4/2011).
Ο Σάντας πάντα ήταν φίλος με το Μανώλη. Μπορεί να μη συμφωνούσαν σε όλα, αλλά ήταν μαζί την κρίσιμη στιγμή στη μεγάλη μάχη. Και επειδή ήταν μαζί με χιλιάδες άλλους κατόρθωσαν σπουδαία πράγματα.
Παρατηρείστε ότι οι άνθρωποι αυτοί, οι αγωνιστές, δεν λένε πολλά λόγια, κάνουν έργα. Επίσης είναι ευγενικοί, απλοί, ψύχραιμοι και συναισθηματικοί ταυτόχρονα κι αυτό τους κάνει μαχητές. Ας σεβαστούμε κάποια πράγματα, κάποιους αγώνες. Ο Λάκης μας λείπει σήμερα περισσότερο από ποτέ. mitsos175.
https://www.youtube.com/watch?v=rd9_9dOon-Y

24 Σεπτεμβρίου 2016 στις 4:42 μ.μ.

Αφιέρωμα στον κομμουνιστή Λάκη Σάντα

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2016/02/blog-post_721.html

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger