Home » , » «Μα τί θέλετε επιτέλους; Να πέσει η κυβέρνηση και να 'ρθει ο Κούλης»;

«Μα τί θέλετε επιτέλους; Να πέσει η κυβέρνηση και να 'ρθει ο Κούλης»;

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Πέμπτη 19 Μαΐου 2016 | 4:35 μ.μ.

 Της Τ.Γ.

«Φίλε» συριζαίε! Σε κάθε σουλάτσο στη μικρή επαρχιακή μου πόλη, αναπόφευκτα σε συναντώ, και μοιραία η συζήτηση στρέφεται στην πολιτική!
Τα ψυχικά μου όμως αποθέματα δεν είναι ανεξάντλητα, και η ευγένεια μου δοκιμάζεται στο συναπάντημα σου, γι’ αυτό θα σου γράψω δυο λόγια, απάντηση στα πάμπολλα "επιχειρήματα" σου, που συνοψίζονται στο εξης ένα: «Μα τί θέλετε επιτέλους; Να πέσει η κυβέρνηση και να 'ρθει ο Κούλης»;

Κούλης ο νέος "μπαμπούλας'' κατά Συριζαίους''!

Οχι. ''σύντροφοι''! Δεν μας φοβίζει η Δεξιά! Ο εχθρός είναι ορατός, γνωριζόμαστε, και χρόνια τώρα στεκόμαστε απέναντι και αναμετριόμαστε!
Τρόμο προκαλούν οι νέοι εξουσιολάγνοι, που κρυμμένοι πίσω από προσωπεία ''αριστεροσύνης'' , βαδίζουν σε εφιαλτικά αντιλαϊκά μονοπάτια!

Ανελέητα ''σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν'' όχι μόνο αφαιρώντας το ΕΚΑΣ, και τα ρινίσματα αξιοπρέπειας από τους χαμηλοσυνταξιούχους, αλλά απαιτώντας και την αναδρομική επιστροφή του!

Τρεμούλα στη ψυχή, η σκέψη της μάνας, που με μειωμένο από την αύξηση του ΦΠΑ το πενιχρό οικογενειακό εισόδημα θα ψάξει τρόπους να χορτάσει την πείνα των παιδιών της!

Βαθιά πληγή ο άνεργος, ο άστεγος, ο τροφοσυλλέκτης των σκουπιδιών, που μεταμορφώθηκαν σε ''αόρατους ανθρώπους'' και κανείς δεν μιλά γι' αυτούς!

Κι όταν αναίσχυντα  ξεπουλιέται ο δημόσιος πλούτος μετονομαζόμενος από ''εσχάτη προδοσία'' σε ''επενδυτικές δραστηριότητες'', οι φλόγες της οργής και της αγανάκτησης φουντώνουν μέσα μας!

Μεγάλη η συναισθηματική φόρτιση, δυσκολεύει την αναφορά στο χειρισμό του μνημειώδους αποτελέσματος του δημοψηφίσματος!

Μα και το βάδισμα στους ''πεπατημένους'' σκοτεινούς δρόμους της υποτέλειας και της υποταγής. το γνωρίζετε καλά!

Τί άραγε παλιότερο έχει να φοβηθεί ο λαός;!

Μα ''θέλει αρετή και τόλμη'' η ελευθερία, μεγάλη κατά πως φαίνεται για το μπόι σας!

Και δεν είναι όλοι πλασμένοι για τα ''όμορφα και τα μεγάλα! Το αποτύπωσε δε εκπληκτικά ο Μ Αναγνωστάκης στους στίχους του:

Δεν έφταιγε ο ίδιος, τόσος ήταν/, η εποχή τα βάρη οι συνθήκες/ κι άλλοι την πάθανε που είπανε το ναι/ και δεν άκουσαν των παλιών τις υποθήκες. 
Τα ‘χα η θέληση σου λίγη, τα ΄χα ο πονάς σου μεγάλος/ η ζημία ήτανε στο ζύγι πάντα φταίει κάποιος άλλος.
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger