Του  Αρη Θαλασσινού - iskra

 ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΣΥΡΙΑ- ΛΙΒΥΗ  

Η ΥΠΟΤΕΛΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ ΟΔΗΓΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΜΠΛΟΚΗ

Η απόφαση της υπουργικής συνόδου του ΝΑΤΟ για εμπλοκή της στρατιωτικής μηχανής του στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης στο Αιγαίο δεν αποτελεί μόνο απαράδεκτη στρατιωτικοποίηση του προβλήματος και προσβολή της ελληνικής, εθνικής κυριαρχίας. Μαζί μ' αυτά, συσσωρεύονται ανησυχητικές ενδείξεις ότι οι ιθύνοντες του αμερικανικού και του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού χρησιμοποιούν το προσφυγικό ως πρόσχημα για νέους, εξαιρετικά επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς τόσο στη Λιβύη, όσο και στη Συρία. Η υποτελής πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα- Καμμένου, που κατάπιε τις αντιρρήσεις της και νομιμοποίησε τις ΝΑΤΟϊκές (και τουρκικές) περιπολίες στο Αιγαίο εγγράφει στην ημερήσια διάταξη τον κίνδυνο εμπλοκής της Ελλάδας στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ, της Τουρκίας και των συμμάχων τους.

Το ενδεχόμενο νέου πολέμου του ΝΑΤΟ στη Λιβύη- την οποία το ίδιο διέλυσε με τη στρατιωτική του επέμβαση εναντίον του καθεστώτος Καντάφι- έχει ήδη τεθεί ανοιχτά στο τραπέζι και αποτελεί αντικείμενο διαβουλεύσεων μεταξύ Ουάσιγκτον, Ρώμης και Παρισιού. Αν πραγματοποιηθεί μια τέτοια επέμβαση, θα πρόκειται για τον απόλυτο τυχοδιωκτισμό, καθώς αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καν κεντρική κυβέρνηση στην πολυδιασπασμένη, χαοτική Λιβύη, αλλά τρεις αλληλοσφαζόμενες συμμορίες- μία στην Τρίπολη, μία (αναγνωρισμένη από τη Δύση) στη Βεγγάζη και μία, του Ισλαμικού Κράτους στη Σύρτη. Οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα θα κληθούν να υποστηρίξουν αυτή την εκστρατεία, απέναντι από την Κρήτη, εκθέτοντας τη χώρα σε προφανείς κινδύνους. Πολύ περισσότερο, που η δουλική ταύτιση της κυβέρνησης Τσίπρα με το Ισραήλ (έφτασαν να λειτουργούν σαν εκπρόσωποι και πληροφοριοδότες του Νετανιάχου σε υπουργική σύνοδο της ΕΕ) καθιστά τη χώρα αλεξικέραυνο της οργής μεγάλων τμημάτων του αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου.

Ακόμη περισσότερο επικίνδυνες διαγράφονται οι εξελίξεις στη Συρία. Η προέλαση του κυβερνητικού στρατού στο Χαλέπι έχει φέρει σε κατάσταση πανικού και σύγχυσης τους ΝΑΤΟϊκούς. Όχι μόνο η Τουρκία, που αγωνιά για την ενίσχυση του κουρδικού παράγοντα, αλλά και η Γαλλία ασκούν πολεμική εναντίον του Ομπάμα, υποστηρίζοντας ότι με την “παθητική” πολιτική του βοηθάει τον Άσαντ να δώσει στρατιωτική λύση στο συριακό πρόβλημα και τον Πούτιν να πετύχει μια μεγάλη νίκη, ενισχύοντας τη ρωσική επιρροή στη Μεσόγειο με τρόπο που ουδείς φανταζόταν μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Ακόμη και μέσα στις ΗΠΑ, όχι μόνο τα παραδοσιακά φερέφωνα των νεοσυντηρητικών, αλλά και πιο μετριοπαθείς- φιλελεύθερες φωνές, όπως οι New York Times, αντιμετωπίζουν τελευταία τον Ομπάμα σαν... πρόεδρο- ζεν ή αμερικανικό ανάλογο του Γκορμπατσόφ, ζητώντας ριζική αλλαγή πολιτικής στο συριακό ζήτημα, επί το επιθετικότερο.

Δεν είναι σαφές ακόμη τι μορφή μπορεί να πάρει μια αμερικανική- ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Συρία. Οι προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι, όπως εισβολή χερσαίων δυνάμεων της Σαουδικής Αραβίας και δημιουργία “ασφαλών ζωνών” στο συριακό Βορρά υπό την επίβλεψη της Τουρκίας (η οποία θα βρει την ευκαιρία και τη νομιμοποίηση να κατασφάξει τους Κούρδους) εμπεριέχουν τεράστια ρίσκα για την ίδια την Αμερική και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους. Και πρώτα απ' όλα το ρίσκο μιας οξείας αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, η οποία είναι αμφίβολο αν περιοριστεί σε ελεγχόμενα πλαίσια και σε τοπική κλίμακα.

Σε κάθε περίπτωση, οι κυοφορούμενοι ΝΑΤΟϊκοί τυχοδιωκτισμοί εμπεριέχουν τεράστιους κινδύνους εμπλοκής της χώρας μας, η οποία απειλείται να μετατραπεί ντε φάκτο σε ουρά της Τουρκίας και να έρθει σε σύγκρουση με φιλικές χώρες, όπως η Ρωσία και το Ιράν. Η αποδοχή του ΝΑΤΟϊκού σχεδίου για το Αιγαίο αποτελεί, από αυτή την άποψη, πολύ άσχημο οιωνό. Η αποθράσυνση της Άγκυρας από τη δουλικότητα της κυβέρνησης Τσίπρα έγινε αμέσως φανερή, με το τραγικό δυστύχημα της συντριβής πολεμικού ελικοπτέρου στο Αιγαίο, καθώς η Άγκυρα έβγαλε αμέσως ΝΟΤΑΜ αμφισβητώντας την ελληνικότητα νησιών μας και τη νομιμότητα της αποστολής... διάσωσης της πολεμικής αεροπορίας. Ένας κόλαφος για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον υπερπατριώτη υπουργό Άμυνας Π. Καμμένο, που μόλις είχε πειθαναγκαστεί να συμφωνήσει στις ΝΑΤΟϊκές περιπολίες εναντίον των προσφύγων...