Αυτές τις μέρες το 1970 ιδρύεται το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Απ' την ιστοσελίδα του διαβάζουμε:

«Το Ε.Κ.Κ.Ε. ιδρύθηκε το 1970 σε αντιπαράθεση με τον αντεπαναστατικό αναθεωρητισμό–ρεβιζιονισμό που οδήγησε στην ολοκληρωτική παλινόρθωση του καπιταλισμού τον "υπαρκτό σοσιαλισμό", στον εκφυλισμό και στην πολυδιάσπαση το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα. Κατάγγειλε την πραξικοπηματική επιβολή των αντεπαναστατών ρεβιζιονιστών στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα. Υποστήριξε την ανάγκη της ανασυγκρότησης του επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος της εργατικής τάξης και αναζήτησε αγωνιστική διέξοδο στο, αποτελματωμένο εκείνη την εποχή, αντιδικτατορικό κίνημα στην Ελλάδα. Αγωνίστηκε για να ξαναζωντανέψουν οι ιδέες του κομμουνισμού και της επανάστασης, συγκρούστηκε θαρραλέα με την αντίδραση και το φασισμό, με αποκορύφωμα την πρωτοπόρα συμβολή του στη Λαϊκή Εξέγερση του Πολυτεχνείου».

Απ’ τις γραμμές αυτού του ιστορικού κόμματος πέρασαν πολλά πρόσωπα που τα συναντάμε ακόμα και σήμερα στην πολιτική και κοινωνική ζωή μας. Ο Θόδωρος Τσουκάτος, ο Πέτρος Τατούλης, ο Θάνος Μικρούτσικος, η αείμνηστη Μαρία Δημητριάδη, ο Στέλιος Κούλογλου, η Αννα Φιλίνη κ.α
Με την ευκαιρία παρακολουθήστε σε βίντεο την εκπομπή «Το βάθος του ουρανού είναι κόκκινο» στην οποία συζητάμε με τον αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα και ιδρυτικό στέλεχος του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κινήματος Ελλάδας (ΕΚΚΕ) Χρήστο Μπίστη.

Ο σύντροφος Χρήστος αναφέρεται στην ίδρυση του ΕΚΚΕ, την αντιδικτατορική πάλη και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τις συλλήψεις των 35 στελεχών του ΕΚΚΕ τον Μάρτη του 1974,  τα βασανιστήρια που επακολούθησαν και την απομόνωση στην Ασφάλεια του Περισσού.

Περιγράφει την πορεία δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών την Παρασκευή 15 Νοέμβρη 1974, πριν από τις εκλογές που προκήρυξε ο Καραμανλής για τις 17 Νοέμβρη, στην οποία φωνάχτηκε για πρώτη φορά το σύνθημα «ΕΑΜ–ΕΛΑΣ–ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ».

Μιλάει ακόμη για την εισβολή στην αμερικάνικη πρεσβεία στις 21 Απριλίου 1975, πρώτη μεταδικτατορική επέτειο της κήρυξης του στρατιωτικού πραξικοπήματος. Το πανό που στήθηκε μέσα στην αμερικάνικη πρεσβεία διακρίνεται στη φωτογραφία που παραθέτουμε.

Αναφέρεται στο κίνημα του εργοστασιακού συνδικαλισμού, τους αγώνες κατά του αντεργατικού νόμου 330 καθώς και στις προσπάθειες για τη συγκρότηση ενός αυτόνομου ταξικού αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Απαντάει στο ερώτημα πώς ο ιδεολογικός και πολιτικός χώρος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, παρά τη μεγάλη συμβολή που είχε στους κοινωνικούς αγώνες και το εργατικό κίνημα, δεν κατόρθωσε να αποκτήσει την αντίστοιχη πολιτική επιρροή και ακολούθησε μια φθίνουσα πορεία από το 1981.

Μιλάει για τις ιδεολογικές και ιστορικές καταβολές του ΕΚΚΕ, για τα τραγικά γεγονότα της Τασκένδης το Σεπτέμβρη του 1955, για την προσωπικότητα του Νίκου Ζαχαριάδη, το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ αλλά και για την Κίνα, την Πολιτιστική Επανάσταση και την ήττα της αριστερής τάσης της ομάδας «των τεσσάρων». Σχολιάζει τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στην Κίνα χαρακτηρίζοντάς την σαν κοινωνία ενός άγριου καπιταλισμού.

Στο τέλος της συζήτησής μας ο σ. Χρήστος Μπίστης καταθέτει την άποψή του για τη σημερινή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας, τους σημερινούς αγώνες που αναπτύσσονται και τις προοπτικές τους.