Ακούς τις βαρύγδουπες καταγγελίες που κάνει στον ρ/σ «105,5 στο Κόκκινο» ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Α. Μητρόπουλος και αυθόρμητα σου έρχεται στο μυαλό η λαϊκή ρήση: «πολύ λάδι και τηγανίτα τίποτα». Πώς αλλιώς να χαρακτηρίζεις τα λεγόμενα του Συριζαίου βουλευτή ο οποίος παρουσιάζεται να γνωρίζει τα πρόσωπα και τα ποσά που περιλαμβάνονται στην λεγόμενη λίστα Λαγκάρντ, αλλά επί της ουσίας να μην λέει απολύτως τίποτα και να περιορίζεται σε υπονοούμενα;

Κι ενώ κάνει λόγο για πολιτικούς και δημοσιογράφους «που δεν μπορεί να φανταστούμε ούτε ποιοι είναι ούτε για τι ποσά μιλάμε», αφού διαπιστώνει ότι πρόκειται για «μαύρο» χρήμα αφού «Αυτά που είδα εγώ, από καμία νόμιμη, συμβατή, καθώς πρέπει, ιεραρχική, κανονική εξέλιξη επαγγελματική , δεν μπορεί να προήλθαν, είτε για πολιτικούς, είτε για κριτές του δημοσίου λόγου, δημοσιογράφους», καταλήγει σε ένα δεκαρικό λογύδριο περί «ώρας κάθαρσης της πολιτικής ζωής», θυμίζοντας μας τον αξέχαστο Αυλωνίτη  που παρίστανε τον πρόεδρο του Συλλόγου «Πνεύμα και Ηθική», στην καταπληκτική κωμωδία του Τσιφόρου «Η Ωραία των Αθηνών».

Και στην τελική δεν είναι αποκλειστικά θέμα του Μητρόπουλου, αυτό. Αν οι κυβέρνηση γνωρίζει ποιοι πολιτικοί –με το αζημίωτο- και ποιοι δημοσιοκάφροι, εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία. αποτέλεσαν την δύναμη κρούσης για να παραδοθεί η χώρα και ο λαός της στην εγκληματική ταξική-μνημονική εποχή για να θησαυρίσουν μια χούφτα ντόπια και ξένα κοινωνικά παράσιτα γιατί δεν δίνει τα ονόματα τους στην δημοσιότητα;