Ο Κωστής Μουδάτσος είναι γέννημα–θρέμμα των Λασιθιώτικων βουνών της Κρήτης. Κατάγεται από το Μέσα Λασίθι. Ο Λασιθιώτικος κάμπος και ο ίσκιος της Μαδάρας τον έχουν σημαδέψει σαν άνθρωπο και σαν καλλιτέχνη. Οι ώρες της δημιουργικής μοναξιάς σημαδεύονται από ορειβασίες και βόλτες στα φαράγγια, στις πλαγιές και στις στροφές των αποζαλιών των αγριμιών για τις κορφές των Λασιθιώτικων βουνών. Μια πηγή με λιγοστό νερό στα 1700 μέτρα είναι ο καλύτερος τόπος περισυλλογής. Ταξιδεύει καλπάζοντας η φαντασία και τα μάτια περιμένουν με υπομονή να δουν τον αετό να κατεβαίνει να πιει νερό κι ύστερα να τρέχει για να απογειωθεί στους ουρανούς αγναντεύοντας το οροπέδιο με τα ιερά βουνά της Δίκτης. Από το ίδιο σημείο φαίνονται καθάρια και το Κρητικό πέλαγος και το Λιβυκό. Από εκεί ξεχωρίζουν οι κορφές των άλλων βουνών την Κρήτης. Εκεί διδάσκεται πως ο σκληρός και άνυδρος τόπος κρύβει νερά για όσους μαθητεύουν στην τέχνη δουλεύοντας ακατάπαυστα. 

Τα παιδικά χρόνια σημαδεύονται από τα παραμύθια των παππουδογιαγιάδων και τα παιγνιδοτράγουδα. Η ζωή του χωριού με την σκληρή δουλειά χαράζει ανεξίτηλα τη μνήμη! Η βέργα του βοσκού, το υνί με το δραπάνι του γεωργού, τα χοντρά και ροζάτα χέρια των ηλιοκαμένων συγχωριανών αλλά και ο πυρρίχιος πηδηχτός των παλιών χορευτών με τα μικρά και αεράτα ζάλα στις μύτες των ποδιών, η ασκομαντούρα και η λύρα είναι γνώση κι εμπειρία! Ο προπάππους πίνοντας κρασί διάβαζε τον Ερωτόκριτο. Σαν τον έπιανε το μεράκι των τραγουδιών της τάβλας ξεσπάθωνε χωρίς πολλές κουβέντες… Πότε διάβαζε, πότε τραγούδαγε και πότε χόρευε μονάχος. Στα ενενήντα αναζητούσε τα νιάτα και τη χάρη τους! 

Τα σχολικά χρόνια στις γκρίζες εποχές θύμιζαν περισσότερο την εποχή του ψαλτηρίου και της μαγκούρας παρά τον αγώνα για γνώση, μάθηση, παιδεία … Οι φιλότιμες προσπάθειες των δασκάλων και των καθηγητών χαρακτηριζόταν από τα ιδανικά της «νέας παιδαγωγίας» …τα κόκκαλα δικά μου και το κρέας δικό σου!!! Παραγγελιά των γονέων και κηδεμόνων που εφαρμοζόταν με ζήλο… Ήταν η εποχή του παπά, του δασκάλου και του χωροφύλακα με κρυφό όπλο για κοινωνική ευημερία τον ρουφιάνο και τα πιστοποιητικά φρονημάτων… Ο βιβλιοπώλης χωρίς να καρφώνει ενημέρωνε την χωροφυλακή ποιος μαθητής «πουσούνισε» μουσική του Θοδωράκη ή του Ξυλούρη ή αγόραζε κουμουνιστικά κι αναρχικά βιβλία…. Οι καθηγητές χρησιμοποιώντας το αγοραίον περιτριγύριζαν τα χωριά επιβάλλοντας την τάξη και τον νόμο στην μαθητική ζωή του οροπεδίου!!! Το δίκιο της νιότης το είχε καταπιεί ο νόμος και ο σχολικός κανονισμός! 

Οι κινητές βιβλιοθήκες ήταν η όαση στις αναζητήσεις των ανήσυχων μυαλών. Έτσι μάθαμε τα βιβλία του Σαίξπηρ και άλλων συγγραφέων. Οι φοιτητές στις διακοπές ήταν οι φορείς νέων ιδεών και αναζητήσεων αλλά και οι κομιστές ειδήσεων που δεν ακουγόταν στο ραδιόφωνο και την νεοφερμένη τηλεόραση. Τα γλέντια και οι παρέες των χωριανών ήταν κοινωνικό σχολείο ενώ ο στρατιωτικός κινηματογράφος παρουσίαζε γατούλες και παλικάρια οικογενειακής θαλπωρής στις αγκάλες της θρησκευτικής ζωής. 

Οι τερτιπιλήδες συγχωριανοί με εθελοντικά μεροκάματα συντηρούσαν τα δίκτυα ύδρευσης του χωριού, έστρωναν τους δρόμους και με διάφορα κόλπα εξασφάλιζαν κάποια χρηματοδότηση για να ανοίξουν αγροτικούς δρόμους, να φτιάξουν αποθήκες, τυροκομείο, σχολείο και να διευκολύνουν την ζωή στα χωριά και στις μάντρες του Οροπεδίου Λασιθίου! 

Στην αλάνα του Μιχαήλ Αρχαγγέλου η μπάλα είχε την δική της γιορτή. Κάθε απόγευμα, σαν έπαιζε η καμπάνα του Αιστράτηγου, τα νιάτα αυτοσχεδίαζαν με ντρίπλες, σουτ, πάσες κι αποκρούσεις με τρικλοποδιές και καθαρογλωσσίδια! Οι στέρνες που μάζευαν το νερό από τα πηγάδια με την βοήθεια των ανεμόμυλων αποτελούσαν τις πισίνες για εκμάθηση μπάνιου και άλλων θαλασσινών παιγνιδιών. Τα μικρά παιδιά έφτιαχναν λύρες, λαούτα και νταούλια με ξύλα οργανώνοντας γλέντια σαν τους μεγάλους. Τα παλαιότερα παιγνίδια όπως το ντελί, η γουρούνα, το χωστό ή το κυνηγητό κ.α. γέμιζαν φωνές τις γειτονιές. Οι καντάδες και οι μεταμεσονύχτιες παρέες έστηναν το χορό του παιγνιδιού της ζωής κι έδιναν τροφή σε ερωτικά καλέσματα! Τα νιάτα γλένταγαν μεταξύ ανταρσίας και αναρχίας έχοντας αίσθηση της ελευθερίας κι επίγνωση της δυσκολίας για αξιοπρεπή ζωή. Ένοιωθαν το κάλεσμα μιας διαφορετικής μα και καλύτερης ζωής! 

Σαν τελείωσε ο Κωστής το Δημοτικό σχολείο στο χωριό του πήγε γυμνάσιο στο Τζερμιάδων και αποφοίτησε το Β’ Λύκειο αρρένων στα Χανιά. Εκεί σε έκθεση για τα εβδομηντάχρονα του Γιάννη Ρίτσου προμηθεύτηκε πολλά έργα του που λίγα χρόνια αργότερα τα έκαψε η θεία του φοβούμενη τον έλεγχο των αστυνομικών επειδή σε διαδήλωση στην Θεσσαλονίκη για τα δικαιώματα των γυναικών είχε συλληφθεί ο ξάδερφος του. Στα Χανιά ξοδεύοντας το χαρτζηλίκι του και με την βοήθεια της θείας του αγόρασε δεκαέξη τόμους με έργα του Κωστή Παλαμά από πλανόδιους πωλητές. 

Η Αθήνα ήταν ακόμη ένα μεγάλο σχολείο. Θέατρα, κινηματογράφοι, συναυλίες, βιβλιοπωλεία, μαγαζιά με καλή μουσική. Τέχνη και ψυχαγωγία! Τα όρια της ελευθερίας της έκφρασης αποκτούν δυναμικές μορφές και επεκτείνονται καθημερινά. Κινήματα και άνθρωποι με ελπίδες για αλλαγή και καλύτερη ζωή. 

Στo Βουκουρέστι της Ρουμανίας σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην Academie de studii economice αποφοιτώντας από το τμήμα: Economie industriei, constructiilor si transporturilor. Με την επιστημονική καθοδήγηση του πανεπιστημιακού δασκάλου Ion Camasoiu παρουσίασε το 1987 την πτυχιακή εργασία «Metode de fundamentare a programelor destinate actiunilor commune cu alte tari». Η εργασία στηρίχτηκε στην αναγκαιότητα της αξιολόγησης του παράγοντα χρόνου, του ρόλου των συντελεστών προεξόφλησης και της χρονικής αξίας του χρήματος. Οι επενδύσεις, η οικονομική απόδοση και η παραγωγικότητα σύγχρονων και δυναμικών επιχειρήσεων κατείχαν τον πρωταρχικό ρόλο. Ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές που δεν ολοκληρώθηκαν γιατί ο Ion Camasoiu διαφωνώντας με την οικονομική πολιτική Ceausescu και τις χρεοκοπημένες επιχειρηματικές δραστηριότητες κυνηγήθηκε από το καθεστώς της seciuritate και των κομματόσκυλων με αποτέλεσμα να καθαιρεθεί από την σχολή και για να αποφύγει την φυλακή έβγαλε χαρτί από το… spital noua... 

Στην Ρουμανία γνώρισε ποιητές, καθηγητές και λογοτέχνες κερδίζοντας πολλά από την συναναστροφή μαζί τους. Έπαιζε μουσική κάνοντας τον DJ σε γάμους, βαπτίσεις και άλλα λαϊκά γλέντια ή νεανικά πολυπολιτισμικά πάρτι. 

Το 1991 ξεκίνησε την συνεργασία του με τον ραδιοφωνικό σταθμό studio 19. Ασχολήθηκε με την κρητική μουσική αλλά και με άλλες καλές μουσικές. Αργότερα συνεργάστηκε με τους σταθμούς Τέχνη, Κρητόραμα, Μίνως, ΕΡΑ Ηρακλείου. Σήμερα συνεργάζεται με τον ΚΡΗΤΗ FM 100.3 και το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ. To ραδιόφωνο αποτελεί ένα δημιουργικό μέσο για να καλπάζει η φαντασία χωρίς όρια και φραγμούς. Ένα όμορφο μέσο επικοινωνίας για σκεφτόμενους και μερακλήδες ανθρώπους. Σαν ραδιοφωνικός παραγωγός οργάνωσε και παρουσίασε τις εκπομπές «Μύριες χρυσές αθιβολές», «Κόσμος κι όνειρο είναι ένα», «Σμιλεύοντας τον χρόνο», «Οι δυο ψυχές της Κρήτης», «Ταξιδεύοντας με την σκιά μας», «Μεταξύ ελευθερίας και ανταρσίας».

Το 2000 συνεργάστηκε με την εφημερίδα «ΤΟ ΚΥΜΑ» αναλαμβάνοντας το τμήμα του πολιτισμού. Εκείνον τον καιρό με τον πανεπιστημιακό δάσκαλο Μανόλη Στρατάκη στα πλαίσια του συλλόγου Λασιθιωτών Ηρακλείου εκδίδουν την εφημερίδα «λίνιες». Τα τελευταία χρόνια συνεργάστηκε με την εφημερίδα «ΔΙΑΥΛΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ» και τον Πρόδρομο Χατζηκωνσταντίνου ασχολούμενος με πολιτιστικά και οικονομικά θέματα. Σαρκάζει και αυτοσαρκάζεται….

Στα 1991 έπιασε δουλιά στις δημοτικές επιχειρήσεις του Δήμου Ηρακλείου, την Δ.Ε.Π.Τ.Α.Η..  όπου εργάζεται μέχρι σήμερα. 

Στα μέσα ης δεκαετίας του 1990 ξεκίνησε την συνεργασία με τον Γιάννη Ξυλούρη. Μαζί έδωσαν συναυλίες τόσο στο Ηράκλειο όσο και σε άλλες πόλεις και χωριά του νησιού.. Αποκορύφωμα της συνεργασίας τους ήταν η μουσική εργασία «ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ» από τις μουσικές εκδόσεις ΣΕΙΣΤΡΟΝ. 

Σε αυτές τις εκδόσεις ο Κωστής Μουδάτσος ξεκίνησε να οργανώνει την παραγωγή του άλμπουμ με πέντε cds του Κώστα Μουντάκη, Σπάνιες ζωντανές ηχογραφήσεις. Λίγο αργότερα παρουσίασε και την παραγωγή του cd «ΤΑ ΡΙΖΙΤΙΚΑ» με τον πρωτομάστορα της κρητικής μουσικής, Κώστα Μουντάκη. Συνεχίζοντας την μουσική του περιπέτεια οργανώνει την παραγωγή της εργασίας «ΠΑΡΕΕΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ-ΜΕΛΑΜΠΕΣ». Είναι ένα διπλό άλμπουμ αφιερωμένο στον Γιώργη Τρουλινό και την μουσική παράδοση των μελαμπιανών τραγουδιστών. Αυθεντικές ηχογραφήσεις από παρέες που γράφουν τη δική τους ιστορία. Ζωντανεύουν την μυσταγωγία μιας παράδοσης που στηρίζεται στην γόνιμη νέα αταξία που μας σώζει από τους περισπούδαστους καλαμαράδες. 

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 διασκευάζει τον ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ που με μουσική του Ψαρογιάννη παρουσιάζεται από την Θεατρική Σκηνή Ηρακλείου αλλά και από μαθητικές ομάδες σε σχολεία.. Τη σεζόν 2009-2010 ανέβηκε ξανά η θεατρική διασκευή του ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ από το ΘΕΑΤΡΟ ΚΡΗΤΗΣ του οποίου είναι μόνιμος συνεργάτης. 

Το 2002 συνεργάζεται με τον Γιώργο Γκερεδάκη για να δώσουν την μουσική εργασία «ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΒΡΑΔΥ» που ήταν ανεξάρτητη παραγωγή και το κόστος καλύφθηκε με δάνειο και από τον οβολό των φίλων. Οι στίχοι είναι του Κωστή και η μουσική του Γιώργου. Μαζί έδωσαν παραστάσεις παρουσιάζοντας τη δουλειά τους σε πόλεις και χωριά .. 

Οι Δροσουλίτες ήταν ένα μουσικό σχήμα που προσπάθησε να δέσει τον ποιητικό λόγο με την κρητική μουσική. Συμμετείχαν οι: Κωστής Μουδάτσος, Ρένα Σακκαλή, Νίκος Ξυλούης ή Γκρας ,Αντώνης Φραγκάκης. Σκουμπάκης Μανόλης, Ρομπογιαννάκης Γιάννης. Μηνάς Παιγνιωτάκης, Μπαμπάτσης Μηνάς.. 

Το 2005 με 2006 οργανώνει παρέα με την Ρένα Σακκαλή, τον Γιώργη Σταυρουλιδάκη και την Έφη Βλατά μουσικοποιητικές βραδιές σε μαγαζιά του Ηρακλείου. 

Όλα αυτά τα χρόνια ο Κωστής παρουσιάζει συναυλίες με τον Ψαρογιάννη, Ψαραντώνη, κ.α. ενώ επιμελείται την παρουσίαση του πρώτου φεστιβάλ κρητικής μουσικής του Δήμου Αρκαλοχωρίου το καλοκαίρι του 2009. Οργανώνει παρουσιάσεις βιβλίων και μουσικών έργων τόσο στην Κρήτη όσο και σε μέρη της υπόλοιπης Ελλάδας.. Μιλεί και απαγγέλει σε πολλές εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις και πορείες. 

Σε συνεργασία με την Ζωόφιλη Δράση Ηρακλείου οργανώνει συναυλία στο θεατρικό σταθμό για τους αδέσποτους φίλους του ανθρώπου, σκύλους γάτες κτλ 

Περίπου, από το 2000, δεν συμμετέχει σε πολιτιστικούς συλλόγους επειδή διαφωνεί με την δράση τους. Έχουν καταλήξει να είναι φορείς του σκυλάδικου και της φτηνοκαψούρας. Απουσιάζει το κάλεσμα της φύσης και κυριαρχεί η επίδειξη και η φτηνοδιασκέδαση της ψευτοπανήγυρης για κονόμα αργοσκοτώνοντας τους λαϊκούς πολιτισμούς. Απουσιάζει η φυσιολατρία και οι σύγχρονες μορφές ανάδειξης του λαϊκού πολιτισμού και της λαϊκής δημιουργίας. Ο ατομικισμός έρχεται σε αντίθεση με την συλλογική κουλτούρα των λαϊκών καλλιτεχνών και το πνεύμα της υποταγής ενάντια στον άνεμο της αυστηρής λιτότητας και κάθαρσης της λαϊκής τέχνης και της ζωντανής ψυχής της κοινωνίας. Είθε από το κρίνω και τη κρίση που ζούμε να ξαναβρούν το δρόμο τους! 

Τον Μάιο του 2010 συμμετέχει στο 2ο πανελλήνιο συνέδριο «ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ» στη Σούδα μιλώντας για την μαντινάδα και το ριζίτικο τραγούδι.. 

Από το 2007 ξεκινά την συνεργασία με τον Μιχάλη Ξυδάκη από τον Προφήτη Ηλία. Μαζί οργανώνουν το μουσικό σχήμα « ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ» και παρουσιάζουν την ομώνυμη μουσική εργασία την άνοιξη του 2009. Μαζί τους είναι οι : Μπάμπης Κασαπάκης-λαούτο, Βαγγέλης Τζαγκαράκης-λαούτο, Μηνάς Παιγνιωτάκης-κρουστά, Γιώργος Τζωρτζάκης-κόντρα μπάσο, Νεονάκης Δημήτρης-λαούτο, Γιάννης Κασωτάκης-τραγούδι κ.α.. 

Ο λόγος του Κωστή δένει με την μουσική και την λύρα του Μιχάλη. Οργανώνουν συναυλίες και μουσικές παραστάσεις σε πόλεις και χωριά, σε μαγαζιά και θέατρα, σε πλατείες και κάστρα. 

Το Κάλεσμα της Φύσης παρέα με τους Μιχάλη και Αλέκο Κακέπη παρουσίασαν τη μουσική εργασία με δύο cds, «η κραυγή της Φύσης». Το ένα περιέχει τραγούδια του Κωστή με τον Ξυδάκη, παραδοσιακά αλλά και άλλων φίλων που τραγουδάει ο Μιχάλης Κακέπης και το δεύτερο ριζίτικα τραγούδια που έχει επιλέξει και τραγουδά ο δωρικός Αλέκος Κακέπης. Η λιτή και δυναμική ομορφιά στο απόγειο της!. 

Για την επόμενη χρονιά ο Κωστής με τον Ξυδάκη ετοιμάζουν την νέα τους δουλειά με νέα τραγούδια. Ήδη παίζονται και δοκιμάζονται στις λιγοστές συναυλίες που έχουν μιας κι επειδή απέχουν από τα κυκλώματα πληρώνουν το κόστος της δημιουργικής μοναξιάς… 

Το 2011 συμμετείχε στην μουσική εργασία του Μάνου Σφυράκη «Δέκα χρόνια ταξίδι» απαγγέλλοντας. 

Με τον Νίκο Λιανέρη, από τις Σίσες Μυλοποτάμου, παρουσίασαν το 2014 την μουσική εργασία με τίτλο «ΟΡΜΗ ΚΑΙ ΘΥΕΛΛΑ». Περιέχει δεκαπέντε νέα τραγούδια και σκοπούς. Είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή που την στηρίζει το φιλότιμο των φίλων. Έτσι κι αλλιώς πηγή έμπνευσης αυτής της εργασίας ήταν η καλή παρέα και οι καλοί φίλοι!!! 

Ο Κωστής αρχίζει να γράφει το 1990 τους «ΑΛΗΤΕΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ». Μετά από αρκετές γραφές και πολλές προσπάθειες το εκδίδει το 2004 σε συνεργασία με τον αθηναϊκό εκδοτικό οίκο ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ. Οι αλήτες είναι ένα ποιητικό αφηγηματικό μυθιστόρημα που στηρίζεται στον δεκαπεντασύλλαβο και στην πλάνη της περιπλάνησης. 

Το 2007 με τον ίδιο εκδοτικό οίκο εκδίδουν το βιβλίο «Ο ΑΣΩΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΠΟΤΕ». Το έργο στηρίζεται στον δεκαπεντασύλλαβο αλλά και στον πεζό λόγο. Η ομοιοκαταληξία συναντά τον ανομοιοκατάληκτο στίχο και ο Άσωτος βάνει ζωή στα χρόνια μας με τις ιδέες και τις περιπέτειες του. 

Το 2010 ο Κωστής συνεργάζεται με το επαρχιακό οίκο «ΕΚΔΟΣΕΙΣ –ΝΕΟΙ ΔΡΟΜΟΙ» και εκδίδει το τρίτο βιβλίο με τίτλο «ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΜΟΣΚΟΚΟΥΖΟΥΛΟΣ». Κυριαρχεί ο πεζός λόγος και ο ήρωας πάει κόντρα στην γραφειοκρατία και την διαφθορά που κάνουν τα λαμόγια αφεντικά ακρωτηριάζοντας τα όνειρα μας! Καταγγέλλει και μάχεται! 

Στα βιβλία του καταγγέλλει τους μηχανισμούς που μας σπρώχνουν στη δυστυχία ακόμη και σε απώλεια ανθρώπινων ζωών για να πετύχουν τους ανήθικους σκοπούς που επιβάλλει η λαιμαργία και η απληστία τους!!! Είναι βιβλία που αγαπούν τη ζωή και το παιγνίδι της ζωής! 

Ο Κωστής Μουδάτσος είναι ένας αλκοολικός στα όνειρα που πιστεύει ότι η γλώσσα και οι λέξεις δεν πρέπει να χάνουν το ειδικό βάρος και την αξία που έχουν. Πρέπει να είναι γεμάτες οξυγόνο και αίμα που βράζει στις φλέβες που κυλάει…. 

Πιστεύει ακόμη ότι η Τέχνη και η Παιδεία ελευθερώνουν!!! 

Γι αυτό η Τέχνη και η Παιδεία πρέπει να είναι για όλους!!!!