Της Τ.Γ

Ενας  βουλευτής, που είχε υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του να μην τους κλέψει, μετά την λήξη της βουλευτικής συνόδου έφερε στο σπίτι του ένα μεγάλο τμήμα από το θόλο του Καπιτωλίου. Τότε οι ψηφοφόροι έκαναν μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας και ψήφησαν μια απόφαση για λυντσάρισμα.

"Είσαστε πολύ άδικοι" τους είπε ο βουλευτής. ''Είναι αλήθεια, σας υποσχέθηκε ότι δεν πρόκειται να κλέψω. Αλλά σας είχα υποσχεθεί ποτέ ότι δε θα έλεγα ψέματα;''
     
Οι ψηφοφόροι αποφάνθηκαν πως είναι ένας καθ' όλα αξιότιμος κύριος και τον εξέλεξαν στο Κογκρέσο.
                                                       Αμβρόσιος Μπηρς
     
Να λοιπόν η πορεία πολλών λαών-συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας- μέσα από μια σύντομη ιστορία.
 
Παλιότερα από τους εξώστες και τις πλατείες, τώρα από τις οθόνες , βομβαρδιζόμαστε νυχθημερόν από τις δικές τους ''αλήθειες''. Τις "αλήθειες" τους που περιφέρουν ανερυθρίαστα απο κανάλι σε κανάλι  σε πλήρη συγχορδία με τα παπαγαλάκια τους και τους λοιπούς σφουγγοκωλάριους (βλ. Σμαραγδή, Σώτη κ.α)
Και στην δική τους αλήθεια υπάρχει πράγματι απόλυτη επίτευξη των στόχων. Πλήρως ικανοποιημένη ξένα και εγχώρια αφεντικά βλέπουν τον πλούτο τους να αυγατίζει, τα συμφέροντα τους να εξυπηρετούνται θαυμάσια. Η  εποχή της δουλείας επανέρχεται, η εξουσία τους αυξάνεται. Μεγάλα επιτεύγματα με μηδέν κόστος!
 
Από την άλλη πλευρά, η δική μας αλήθεια περιλαμβάνει εξαθλίωση, ανασφάλεια, διάλυση των κοινωνικών κατακτήσεων, αφανισμό των εργασιακών δικαιωμάτων. Λεπτομέρειες άνευ σημασίας και μίζερη αντιμετώπιση της λαμπρής πραγματικότητας βροντοφωνάζουν οι ογκόλιθοι της πολιτικής, και μας καλούν σε πανηγυρισμούς για τα επιτεύγματα τους! Όλα βαίνουν καλώς και τρανή απόδειξη το ''κοινωνικό μέρισμα'' που θα μοιραστεί !
   
Χαράς ευαγγέλια λοιπόν για το λαό! Άρπαξαν μεν από το σύνολο του το φαϊ του από το τραπέζι για πάντα, πετσοκόβοντας μισθούς και συντάξεις, θα πετάξουν όμως για μια φορά λίγα ψίχουλα σε ορισμένα άτομα που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας! Με άπειρο θράσος ζητούν επευφημίες στο παρόν και ψήφο στο εγγύς μέλλον! Έτσι χωρίς τσίπα, χωρίς φιλότιμο, χωρίς ντροπή, πορεύονται υφαρπάζοντας τα πάντα στο πέρασμα τους, ξεπληρώνοντας το χρέος τους στα αφεντικά τους.

Καιρός να θυμηθούμε και το δικό μας χρέος μέσα από τα λόγια του Βάρναλη:

Δεν λυπάμαι τα γηρατειά που φεύγουν- τα μωράκια λυπάμαι που έρχονται άθελα τους να ζήσουν σκλαβοι  να πεθάνουν σκλάβοι σ΄ ένα κόσμο ελεύθερων αφεντάδων. 

Θα τους μαθαινόσουν: "Η σκλαβιά τους χρέος εθνικόν και σοφία του Παναγαθου!" Πότε θα αναστηθούν οι σκοτωμένοι!