Του Σεϊτ Αλντογκάν - Ανταποκριτή στην Ελλάδα της εφημερίδας Evrensel

Ας επικεντρωθούμε λίγο στα τελευταία γεγονότα που συμβαίνουν στην Τουρκία και αιφνιδίασαν ακόμα και το πολιτικό κατεστημένο.

Το κόμμα του Ερντογκάν κατόρθωσε να αποκτήσει λαϊκή βάση παρουσιάζοντας ψευδεπίγραφα μια αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή - ρητορική, δίνοντας αφειδώς υποσχέσεις για αντιπαράθεση με το στρατιωτικο-πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο, παρουσιάζοντας φιλολαϊκές θέσεις.
Με αυτή την πολιτική απάτη κατόρθωσε να βρεθεί στην εξουσία, να αποκτήσει λαϊκά ερείσματα ειδικά σε φτωχά στρώματα. Πέρα όμως απ’ την ανέξοδη προπαγάνδα γρήγορα αποδείχτηκε ότι η κλίκα Ερντογκάν ήταν δέσμια παρασκηνιακών συμφωνιών με ντόπιους και ξένους πλουτοκράτες, έστησε έναν εντελώς διεφθαρμένο κρατικό μηχανισμό, μια κυβέρνηση που επιτέθηκε με λύσσα σε κάθε εργατική διεκδίκηση, εξυπηρετώντας απόλυτα τα καπιταλιστικά ντόπια και ξένα συμφέροντα.

Παράλληλα χτύπησε αμείλικτα κάθε φωνή που κατάγγειλε το καταπιεστικό καθεστώς του, με τον Κούρδικο λαό να γνωρίζει φυλακίσεις, τρομοκρατία, εκτελέσεις, ενώ σε μεγάλο βαθμό φασιστικοποίησε και την κοινωπολιτική ζωή των λαών της Τουρκίας.

Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας με κύριο γνώρισμα τον οικονομικό επεκτατισμός του τούρκικου κεφαλαίου με τις ευλογίες Ερντογκάν σε χώρες όπως η Συρία και η Αίγυπτος.

Η μπόχα που αναβλύζει από τις τελευταίες αποκαλύψεις της διεφθαρμένης κυβέρνησης Ερντογκάν είναι αφόρητη και δείχνει το μέγεθος σαπίλας του καθεστώτος του. Ενώ τα λαϊκά στρώματα της Τουρκίας βιώνουν σε αφόρητη μιζέρια και φτώχεια, το στενό περιβάλλον του Ερντογκάν θησαυρίζει με «μαύρο» χρήμα από μίζες, ενώ η παραοικονομία με την στήριξη της κυβέρνησης βασιλεύει. Ακόμα και τα αστικά ΜΜΕ παραδέχονται ότι το μαύρο χρήμα που διακινείται στην Τουρκία –φυσικά από τους στυλοβάτες του καθεστώτος- αγγίζει τα 200 δισ.

Είναι αστείοι οι ισχυρισμοί του Ερντογκάν που μετά 11 ολόκληρα χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία κάνει λόγο για «βαθύ κράτος» που επιδιώκει αναταραχή στην Τουρκία. Σήμερα πλατιές μάζες αμφισβητούν έντονα την κυβέρνηση Ερντογκάν και πέρα απ’ τις ενδοαστικές αντιπαραθέσεις που έχει η κλίκα του με την κλίκα του Γκιουλέν, οι εξελίξεις στην χώρα πιθανόν να είναι απρόβλεπτες, απ’ την στιγμή που από άκρη σε άκρη στην Τουρκία οι κινητοποιήσεις του λαού είναι καθημερινές και σ’ αυτές σε αρκετές περιπτώσεις πρωτοστατούν ταξικές δυνάμεις.