Οι αυτοκτονίες –που οι περισσότερες είναι δολοφονίες του συστήματος στην πραγματικότητα- έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις –και έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. Συνέχεια παρακολουθούμε σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, μονόστηλα που όμως κρύβουν δράματα, έχουν θύματα αλλά ποτέ θύτες. Είναι ένα διαρκές έγκλημα του καπιταλισμού  και του πολιτικού προσωπικού των πλουτοκρατών συνέπεια του ανηλεούς ταξικού πολέμου που έχουν εξαπολύσει στην εργατική τάξη, για να βγουν τα μονοπώλια και η κεφαλαιοκράτες αλώβητοι απ’ την καπιταλιστική οικονομική κρίση και όλα τα βάρη της να τα φορτωθούν τα λαϊκά στρώματα.

 Γι’ αυτό και  καθημερινά θρηνούμε ταξικά αδέλφια μας. (Τα τελευταία επίσημα στοιχεία που έχουμε –που κι αυτά είναι πλασματικά- μας δείχνουν ότι τα τελευταία 3 χρόνια οι αυτοκτονίες και οι απόπειρες αυτοκτονιών φτάνουν τον εξωφρενικό αριθμό των 3.124 συνανθρώπων μας)!!!

Ένα τέτοιο έγκλημα μαθαίνουμε σήμερα από ιστοσελίδα της Νάξου:

 ΣΟΚ: Αυτοκτόνησε 75χρονος στην Αμοργό μετά την απόλυση του γιου του από την ΕΡΤ!

«Ένας 75χρονος συνταξιούχος από την Αρκεσίνη Αμοργού, έβαλε τέλος στη ζωή του στις 7 περίπου το πρωί της Τρίτης 30 Ιουλίου, αφού είχε περιέλθει σε απόγνωση μετά την απόλυση του γιου του από την ΕΡΤ. Ο 75χρονος, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του Naxos News, δεν μπόρεσε να αντέξει ότι ο γιος του παντρεμένος με παιδιά έμεινε άνεργος και ο ίδιος δεν μπορούσε να τον βοηθήσει οικονομικά, ενώ παράλληλα είχε τη συνεχή επιμέλεια του δεύτερου γιου του που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας. Η σύνταξη μικρή, τα προβλήματα μεγάλα και ο 75χρονος, αποφάσισε χθες το πρωί να δώσει τέλος στη ζωή του!

Ο συνταξιούχος, από την ημέρα που απολύθηκε ο γιός του από το μουσικό τμήμα της ΕΡΤ, δεν έκρυβε την αγωνία του από τους συγχωριανούς του.

Μέρα με τη μέρα, η ψυχολογία του έπεφτε όλο και περισσότερο, αφού δεν μπορούσε να δεχθεί το γεγονός, ότι ο ίδιος δεν θα μπορούσε να ενισχύσει οικονομικά τον απολυμένο γιο του και την οικογένειά του.

Έτσι, χθες Τρίτη, έφυγε από το σπίτι του και μετά από λίγο βρέθηκε στο σημείο όπου είναι η δεξαμενή της Αρκεσίνης συην οποία συγκεντρώνονται τα όμβρια νερά που χρησιμοποιούνται από τους αγρότες της περιοχής.

Κανείς δεν μπορεί ακόμη να πιστέψει πού βρήκε τη δύναμη να σηκώσει το βαρύ και μεγάων διαστάσεων καπάκι που τη σκεπάζει και στη συνέχεια να πέσει μέσα, δίνοντας έτσι τραγικό τέλος στη ζωή του.
 Όλοι στην Αμοργό είναι συγκλονισμένοι από το τραγικό γεγονός που ακόμη δεν μπορούν να πιστέψουν ότι συνέβη, αλλά και έντονα προβληματισμένοι από την αιτία που το προκάλεσε».

Αυτά τα καπιταλιστικά εγκλήματα χωρίς ενόχους, θα παίρνουν διαρκώς μεγαλύτερες διαστάσεις όσο εξακολουθούμε να παρακολουθούμε μοιρολατρικά άλλους να σχεδιάζουν την ζωή μας, χωρίς εμάς και εναντίον μας.