Του Μάνου Ηλιάδη - "Επίκαιρα"

 Ακριβώς μία εβδομάδα πριν, και συγκεκριμένως τη νύχτα της περασμένης Πέμπτης, έλαβε χώρα κοινή ελληνοτουρκική «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση με θύμα τον Τούρκο αντικαθεστωτικό Μπουλούτ Γιαίλά, 26 ετών, ο οποίος απήχθη τελείως παράνομα από μέλη της ΔΑΕΕΒ (Αντιτρομοκρατική) στο κέντρο της Αθήνας στις 9:30 μ.μ. και παρεδόθη στους Τούρκους ομολόγους τους, κατά παράβασιν του Συντάγματος και κάθε κανόνα του Δικαίου, μεταφερθείς τελικώς παρά τη θέληση του στην Τουρκία. 

Η έξοδος του από την Ελλάδα έγινε επίσης παράνομα, καθώς τον πέρασαν από τα σύνορα κρυφίως και χωρίς κανέναν έλεγχο από τις αρμόδιες Αρχές των συνόρων, για να τον παραδώσουν αμέσως μετά στους προφανώς ικανοποιημένους Τούρκους, που είδαν το σχεδιασμό τους να στέφεται από απόλυτη επιτυχία ακόμη πιο ικανοποιημένοι για την πρωτοφανή δουλικότητα που επέδειξαν οι ελληνικές Αρχές, στο πλαίσιο, υποτίθεται, της ελληνοτουρκικής συνεργασίας για την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας» και του επίσης υποτιθέμενου κλίματος φιλίας που επικρατεί μεταξύ των δύο χωρών.

Ενδεικτικό αυτού του κλίματος φιλίας ήταν το γεγονός ότι, πριν περάσουν 48 ώρες από την παράδοση του Γιαϊλά στους Τούρκους, και συγκεκριμένως στις 09:40 του περασμένου Σαββάτου, οι... φίλοι Τούρκοι μάς έστειλαν μία πυραυλάκατο , τη «Zipkin», και τέσσερις περίπου ώρες αργότερα (13:15) μία φρεγάτα κλάσεως ΜΕΚΟ 200ΤΝ, τη «Yidirim», να παραβιάσουν τα χωρικά μας ύδατα φθάνοντας μέχρι την Άνδρο! Η ερμηνεία ως προς τη σύνδεση αυτών των δύο γεγονότων και η χρονική τους σύμπτωση αφήνονται στην κρίση του αναγνώστη.


Ο 26χρονος Γιαϊλά αναφέρεται από τους φίλους του ότι είχε δραστηριοποιηθεί στη χώρα του στο φοιτητικό κίνημα, γεγονός που πλήρωσε με δέκα συλλήψεις και τα αντίστοιχα βασανιστήρια με τα οποία οι τουρκικές υπηρεσίες επιδαψιλεύουν τους Τούρκους αντικαθεστωτικούς (οι Κούρδοι δεν έχουν το μονοπώλιο).
Σύμφωνα με το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, ο Τούρκος αντικαθεστωτικός είχε έρθει στην Ελλάδα προ μηνών και είχε προσπαθήσει να καταθέσει ανεπιτυχώς αίτηση για χορήγηση ασύλου, προσπάθεια την οποία επανέλαβε στη συνέχεια με τη βοήθεια του Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, με τις αρμόδιες ελληνικές Αρχές να μην έχουν ακόμη αποφασίσει για το αίτημα του.

Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, ο Γιαϊλά είχε συλληφθεί μαζί με άλλα άτομα στις 21 Μαρτίου 2013 στην Ολλανδία για ρίψη αντικειμένων εναντίον της αυτοκινητοπομπής του πρωθυπουργού Ερντογάν, ο οποίος πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στη συγκεκριμένη χώρα. Ο Τούρκος αντικαθεστωτικός αφέθη ελεύθερος 48 ώρες αργότερα και στη συνέχεια φέρεται να ήρθε στην Ελλάδα, όπου υπέβαλε το προαναφερθέν αίτημα για χορήγηση ασύλου.

Η σύλληψη ή, μάλλον, η απαγωγή του Μπουλούτ Γιάϊλά στην Αθήνα -γιατί η σύλληψη του έγινε μετά την παράδοση του στην Αδριανούπολη- δεν ήταν μόνο παράνομη, αλλά έγινε και κατά έναν τελείως αδέξιο τρόπο, όπως θα δούμε παρακάτω.
Σύμφωνα με πληροφορίες από αρκετές πηγές; τη νύχτα (21:30) της περασμένης Πέμπτης, μια ομάδα πέντε ανδρών που επέβαιναν σε ένα ασημί Peugeot με αριθμό κυκλοφορίας ΖΚΙ 8462 άρπαξαν στη γωνία Σόλωνος και Μπόταση τον Γιάϊλά και τον επιβίβασαν βιαίως στο εν λόγω όχημα, με τον πέμπτο άνδρα της ομάδας να φεύγει εν συνεχεία πεζή προς την οδό Μπόταση (τη θέση του στο όχημα είχε καταλάβει ο Γιάϊλά). Και ήταν πράγματι αδέξιος ο τρόπος που σχεδιάστηκε η επιχείρηση απαγωγής του, γιατί οι υποστηρικτές του διεπίστωσαν λίγο μετά "ότι το αυτοκίνητο με το συγκεκριμένο αριθμό δεν ανήκε μεν σε κεντρική αστυνομική υπηρεσία στην Αθήνα, αλλά σε άλλη αστυνομική υπηρεσία εκτός Αττικής" - μιλάμε για τέτοιου επιπέδου σχεδίαση! Σύμφωνα με πληροφορίες της Επιτροπής Αλληλεγγύης, τις οποίες έδωσε την επομένη ο δικηγόρος του από την Κωνσταντινούπολη, η πρώτη ομάδα που τον άρπαξε στην Αθήνα μιλούσε ελληνικά και τον παρέδωσε σε μια άλλη ομάδα που μιλούσε ελληνικά και αγγλικά, η οποία του φόρεσε αμέσως μια μαύρη κουκούλα ώστε να μην μπορεί να δει τίποτε.

Αυτή η ομάδα δυο ώρες μετά τον κατέβασε και τον έσερνε σε χωράφια και στη συνέχεια τον έβαλε σε άλλο αυτοκίνητο.

Αρκετές ώρες αργότερα, ένιωσε να τον περνούν κάτω από σύρματα, περνώντας προφανώς τα σύνορα - σε σημείο μη ελεγχόμενο απ' τις ελληνικές αρχές. Λίγο μετά παρελήφθη από άλλη ομάδα, η οποία μιλούσε αγγλικά και τουρκικά -στην πρώτη φάση είχαμε ελληνικά και αγγλικά, στοιχείο που ενδεχομένως καταδεικνύει ότι επρόκειτο για τριμερή και όχι διμερή επιχείρηση-, για να βρεθεί λίγη ώρα μετά σε αστυνομικό τμήμα της Αδριανουπόλεως, όπου του αφαιρέθηκε η κουκούλα και έγινε η κανονική σύλληψη του. Στη συνέχεια, βρέθηκε στα κρατητήρια της τουρκικής αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας στην Κωνσταντινούπολη.


Ο σχεδιασμός των Τούρκων για να υποχρεώσουν την ελληνική πλευρά να συνεργασθεί στη δίωξη των Τούρκων αντιφρονούντων ήταν σχετικά απλός και βασιζόταν στην κλασική μέθοδο διατυπώσεως ανυπόστατων κατηγοριών για δήθεν ανοχή των ελληνικών Αρχών, που απέβλεπε στη δημιουργία ενοχών και στη συνέχεια στον εξαναγκασμό τους σε συνεργασία. Κατηγορίες που το ελληνικό ΥΠΕΞ, τελείως ανυποψίαστο, ερμήνευε λανθασμένα ως προσπάθεια δημιουργίας κλίματος εντάσεως και απέρριπτε διαρρήδην ως ανάξιες διαψεύσεως.

Οι αναγνώστες ενδεχομένως θα θυμούνται τις γνωστές «ομολογίες» συλληφθέντων στην Τουρκία, οι οποίοι καθ' υπόδειξιν (βλ. άγριο ξύλο) των Τούρκων ανέφεραν ότι εκπαιδεύτηκαν στο Λαύριο και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Όλες αυτές οι κατηγορίες κοινοποιούντο και στους Αμερικανούς, με σκοπό να πιέσουν αυτοί την Ελλάδα να συνεργασθεί με τους Τούρκους. Ένα ακόμη παράδειγμα ήταν η περίπτωση μίας γυναίκας που φόνευσε Τούρκο αστυνομικό, για την οποία οι Τούρκοι είπαν στους Αμερικανούς ότι αυτή ήταν προηγουμένως στην Ελλάδα, απ' όπου ήλθε για να προβεί στη συγκεκριμένη ενέργεια εναντίον του Τούρκου αστυνομικού.

Σύμφωνα με πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές του χώρου, οι Τούρκοι «τάιζαν» συνέχεια τους Αμερικανούς με την άποψη ότι οι «τρομοκράτες» χτυπάνε στην Τουρκία και εν συνεχεία καταφεύγουν στην Ελλάδα για να επανέλθουν για νέες επιθέσεις. Το σημείο καμπής για την ενεργό συμμετοχή των Αμερικανών στο θέμα και τη συστηματική δίωξη των Τούρκων αντικαθεστωτικών -βλ. την αριστερή οργάνωση DHKP-C- ήταν η βομβιστική επίθεση εναντίον της πρεσβείας τους στην Άγκυρα την 1η Φεβρουαρίου 2013.

Για να συλλάβουν τον Μπουλούτ Γιαϊλά, οι Τούρκοι τον κατηγόρησαν ότι ενεχόταν στη βομβιστική επίθεση εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα και -για να τον κάνουν ακόμη πιο επικίνδυνο στα μάτια των Αμερικανών-τον χαρακτήριζαν «βομβιστή αυτοκτονίας»! Πρόκειται για γελοία κατηγορία, καθώς ο τρόπος δράσεως των συνειδητοποιημένων αριστερών του DHKP-C δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο δράσεως των φανατικών ισλαμιστών, που αρέσκονται σε επιθέσεις αυτοκτονίας, προσβλέποντας στην αστραπιαία (κυριολεκτικώς) μετάβαση τους στον παράδεισο. Στο ίδιο πλαίσιο, οι Τούρκοι χαρακτηρίζουν συλλήβδην τα μέλη της εν λόγω οργανώσεως «αρρωστημένους βομβιστές», με σκοπό να τους καταστήσουν ακόμη πιο επιθυμητούς στόχους για τους Αμερικανούς.

Το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών των Τούρκων ήταν ο χώρος υποδοχής μεταναστών του Λαυρίου να γεμίσει εδώ και δύο περίπου μήνες από πράκτορες της ΜΙΤ, ενώ ανάλογη κινητικότητα και παρουσία των ίδιων αναφέρεται και στα γραφεία της Αντιτρομοκρατικής και της Κρατικής Ασφάλειας, με τη δυσαρέσκεια των μελών των δύο αυτών νευραλγικών ελληνικών υπηρεσιών να εκφράζεται με διάφορους τρόπους, θεωρώντας την παρουσία τους ως ταπεινωτική για την Ελλάδα. Κεντρικό ρόλο σε όλα αυτά εκτιμάται ότι είχε ο αστυνομικός ακόλουθος της τουρκικής πρεσβείας Σαλίχ Κιορσέν, ο οποίος -να σημειωθεί-φέρει το βαθμό του υποστράτηγου (!) και είναι γνωστό ότι υπηρέτησε στην Ασφάλεια Κωνσταντινουπόλεως.

Εκτός από τον Γιαϊλά, οιΤούρκοι είχαν στοχοποιήσει άλλα δεκατρία μέλη του DHKP-C που ευρίσκονται στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας ανάλογης σοβαρότητας «στοιχεία» στις ελληνικές Αρχές. Οι σχετικές συλλήψεις όλων έγιναν προ δύο περίπου μηνών, αλλά η ελληνική Δικαιοσύνη έκρινε τελείως ανεπαρκή τα στοιχεία των Τούρκων, με αποτέλεσμα οι δεκατρείς συλληφθέντες να αφεθούν ελεύθεροι. Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάλογης αξιοπιστίας στοιχεία απέρριψε ακόμη και η τουρκική Δικαιοσύνη στη γνωστή υπόθεση της δολοφονίας του δημοφιλούς Κούρδου τραγουδιστή Τατλισές, γιατί τα βρήκε και αυτή τελείως ανυπόστατα.

Κατά την εκτίμηση μας, τη στάση αυτή της ελληνικής Δικαιοσύνης, που θεωρήθηκε εμπόδιο στα σχέδια τους, οι Τούρκοι προσπάθησαν -και τα κατάφεραν στην περίπτωση του Γιαϊλά- να την παρακάμψουν, πείθοντας την ελληνική πλευρά να συνεργασθεί μαζί τους σε μια επιχείρηση παράνομη απ' άκρου εις άκρον, χρησιμοποιώντας και την πίεση της εδώ Πρεσβείας (με κεφαλαίο το «Π») προς την ελληνική πλευρά.

Το γεγονός ότι ασκήθηκαν πιέσεις σε ένα ελληνικό υπουργείο και στις υπ' αυτό ελληνικές υπηρεσίες -ευτυχώς, η ΕΥΠ ήταν εκτός, γιατί, άλλως, θα είχαμε συνολικό ρεζιλίκι-, με αποτέλεσμα ελληνικές υπηρεσίες με το γνωστό τους παρελθόν και δράση να εμπλακούν σε μια σειρά παράνομων πράξεων, είναι τόσο λυπηρό, που δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό. Το ερώτημα δε που τίθεται εκ των πραγμάτων είναι το εξής: Θα σταματήσει αυτή η ανίερη συνερ¬ασία Ελλάδας - Τουρκίας, με αποτέλεσμα το διασυρμό της χώρας μας, ή θα συνεχιστεί και με άλλους Τούρκους αντικαθεστωτικούς και φυσικά ουδόλως τρομοκράτες που διαμένουν στην Ελλάδα;

Και μαζί με το ερώτημα αυτό τίθεται και η εύλογη συνέχεια του κάθε φορά που βλέπουμε τη χώρα να οδηγείται από τη μια ταπείνωση στην άλλη την περίοδο αυτή: Εν τάξει, χρεοκοπήσαμε οικονομικώς, αλλά αυτό σημαίνει ότι, εκτός από πτωχοί, έχουμε χάσει και την εθνική μας αξιοπρέπεια; Πού και πότε θα σταματήσει αυτός ο κατήφορος;

Σημ δικιά μας: Προσπεράστε τα εθνικοπατριωτικά κηρύγματα του κειμένου. Και φυσικά η πράξη αυτή δεν αποτελεί "εθνική ντροπή" αλλά συνειδητή άθλια πράξη της κυβέρνησης.