Home » , , » Ελληνικός στρατός: Η ανάκτηση της χαμένης εφηβείας

Ελληνικός στρατός: Η ανάκτηση της χαμένης εφηβείας

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Σάββατο 30 Μαρτίου 2013 | 1:04 μ.μ.


«...Ήρθανε ωραία κόρη
   ήρθαν οι Αμερικάνοι,
  φρούτσου, φρούτσου το φουστάνι
 πάρτε μας Αμερικάνοι...».

Κώστας Βάρναλης: «Παρωδία».
_________________________________

Τα πρόσφατα γεγονότα στην Κύπρο κι όσα θα ακολουθήσουν, δείχνουν ότι επιταχύνεται η πορεία κατάργησης των κρατών, άρα και των λαών, διότι λαός χωρίς κράτος (το οποίο, βέβαια, πρέπει να καταργηθεί, αλλά αυτό είναι θέμα διαφορετικής συζήτησης), δηλαδή χωρίς άσκηση εθνικής κυριαρχίας, δεν υφίσταται, ούτε στην ιστορία, ούτε πουθενά. Εθνική κυριαρχία σημαίνει ο λαός  να μπορεί ν’ ασκεί τα δικαιώματά του ελεύθερα και απρόσκοπτα, με άλλα λόγια, ν΄αποφασίζει ο ίδιος ο λαός τι θα γίνει στον τόπο του, όντας αφέντης σ’ αυτόν, όπως διακήρυττε κι ο...εθνικιστής Βελουχιώτης.
Οι «αγορές» σίγουρα δεν είναι οι αντιεξουσιαστικές Ταξιαρχίες του Νετσάγιεφ, ούτε αποτελούνται από μπακουνινιστές, ή ντουρουτιστές Απλά, μέσω των εξαγορασμένων πολιτικών ηγεσιών της κάθε χώρας, επιχειρούν να εξαλείψουν και τα τελευταία  εμπόδια στην επιβολή του ενιαίου οικονομικού χώρου και την ανεξέλεγκτη κίνηση των τεραστίων κεφαλαίων, προσπαθούν δηλαδή να μεταλλάξουν τους λαούς, που δυνητικά μπορούν -μέσω της άσκησης εθνικής κυριαρχίας- ν’αποτρέψουν την παγκόσμια ομογενοποίηση. Να τους μετατρέψουν σε νομάδες χωρίς στοιχειώδη ατομικά δικαιώματα.

 Έτσι, στις 13-03-2013 ο Σιμόν Πέρεζ μίλησε στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και είπε ότι πρέπει να πάμε σε μια παγκόσμια διακυβέρνηση, με βασικούς άξονες ΗΠΑ-ΕΕ-Ισραήλ, υπό την οικονομική κυριαρχία των πολυεθνικών. Ο Μπαρόζο δήλωσε ότι το 2014, θ’ αρχίσουμε να μετεξελισσόμαστε σε Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία κι επομένως η εθνική κυριαρχία μετατρέπεται σε...συλλογική. Εκεί εμπίπτει ο ενιαίος τραπεζικός χώρος. Εκεί εμπίπτει και η τοποθέτηση του «σουμπερίτη», φερόμενου ως πρωθυπουργού της χώρας, Σαμαρά, ότι η ελληνική ΑΟΖ, είναι ουσιαστικά ευρωπαική ΑΟΖ (!!!).

 Τα καθεστωτικά δελτία ερμήνευσαν πανηγυρικά τη δήλωση αυτή, ως επιτυχία του Σαμαρά, αφού η ελληνική ΑΟΖ τίθεται υπό την εγγύηση και την προστασία της ΕΕ. Μέχρι κι ο...εθνικόφρων πατριώτης-ελληνολάτρης Φαίλος Κρανιδιώτης πανηγύριζε για τη θέση της ελληνικής ΑΟΖ υπό την ευρωπαϊκή ομπρέλα, μολονότι θα έπρεπε να γνωρίζει-ως δικηγόρος και πολιτευτής, που είναι-πως η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι-βάσει των κανόνων του διεθνούς δικαίου- αποκλειστικά και μόνο πράξη άσκησης εθνικής κυριαρχίας, ανακηρύσσεται δηλαδή μόνο από εθνικά κυρίαρχο κράτος και σε καμία περίπτωση δεν σχετίζεται με μορφώματα τύπου ΕΕ. Προς τι λοιπόν τέτοιου είδους δηλώσεις και πανηγυρισμοί; Μα είναι ξεκάθαρο ότι οι δωσίλογοι έχουν ήδη αποδεχθεί την ομοσπονδιοποίηση των χωρών της Ευρώπης και τη διάλυση των εθνικών κρατών, μέσω της οικοπεδοποίησης τους (ΕΟΖ) και την εκχώρησή τους, κομμάτι-κομμάτι. 

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι ένστολοι τίθενται για άλλη μια φορά ενώπιον των ιστορικών ευθυνών τους. Καλούνται να επανακτήσουν τις δημοκρατικές παραδόσεις των αξιωματικών και στελεχών του ελληνικού στρατού και ν’ αντιληφθούν ότι το διακύβευμα δεν είναι τα κλαδικά τους αιτήματα. Το ΣΗΜΕΡΙΝΟ διακύβευμα είναι ένα: Ή υπερασπιζόμαστε αυτόν τον τόπο, ή τον παραδίδουμε και ζούμε σα δούλοι και σα νομάδες, πάντως όχι σα λαός.

Ο ελληνικός στρατός από της ιδρύσεώς του, διατηρούσε τις παραδόσεις του’21, αφού πολλοί εκ των πρώτων σπουδαστών της Σ.Σ. Ευελπίδων ήταν γόνοι των οπλαρχηγών και αγωνιστών της επανάστασης. Επιπροσθέτως, ο ελληνικός στρατός δεν έχει...βεβαρυμένο ποινικό μητρώο αποικιοκρατικών, ή άλλων επεμβάσεων και πρακτικών (εξ ου και η–κατ’ εντολή των Γάλλων- συμμετοχή των ελληνικών εκστρατευτικών σωμάτων στην εκστρατεία της Κριμαίας). Έχει τις περγαμηνές του 1843, όταν η απολυταρχική διακυβέρνηση του Όθωνα, η πτώχευση του ελληνικού Δημοσίου και η εκβιαστική τακτική των ξένων δανειστών, ένωσαν λαό και στρατό στο κοινό πρόταγμα για Συντακτική Εθνοσυνέλευση και απαλλαγή από την «ξένη ακρίδα». Όταν «διά των οδών της πρωτευ­ούσης δεν διήλαυνε σώμα στασιάσαντος στρατού, αλλά στρατός θριαμβευτικής πορείας. Οι στρατιώται εκραύγαζον «Ζήτω το Σύνταγμα» και οι πολίται έκπληκτοι απήντουν δια της αυτής ζητωκραυγής. Αλλά και οι μεν και οι δε εγνώριζον μόνον την λέξιν, ολίγιστοι δε ίσως και το πολί­τευμα, το οποίον διηυθύνοντο να επιβάλουν βία εις το Στέμμα. Η μόνη υποληφβείσα συντεταγμέ­νη δύναμις εν τη πρωτευούση, ήτις παρέμεινε πι­στή εις το Στέμμα ήτο η της χωροφυλακής» (John Petropoulos, Πολιτική και συγκρότηση κράτους στο ελληνικό βασίλειο (1833-1843), Αθήνα (ΜΙΕΤ), 1985, σ.162).

Να θυμίσουμε, ότι ο  ΕΛΑΣ ήταν ο μόνος αντάρτικος στρατός της κατεχόμενης Ευρώπης, ο οποίος λειτουργούσε με όρους τακτικού στρατού κι αυτό το χρωστάει στα στελέχη του ελληνικού στρατού, όπως ο Σαράφης, ο Κασλάς, ο Δημητρίου (Νικηφόρος), που (ασχέτως ιδεολογίας και πολιτικής τοποθέτησης), πείστηκαν για τον τίμιο αγώνα και τα οράματα του λαϊκού κινήματος, εκτίμησαν το λαικό κίνημα κι ανέβηκαν στο βουνό για να οργανώσουν τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ (ιδίως η σχολή αξιωματικών και το υγειονομικό σώμα ήταν υποδειγματικά οργανωμένα).

Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι ακόμα κι ο Πυρομάγλου του ΕΔΕΣ, ένας έντιμος και δημοκρατικός άνθρωπος, τόλμησε να εκλεγεί βουλευτής με την ΕΔΑ τη δεκαετία του ’50.  Στους αξιωματικούς του ελληνικού στρατού-και βέβαια στην ατσάλινη ψυχή των αγωνιστών του- οφείλονται οι μεγάλες επιτυχίες του ολιγάριθμου ΔΣΕ ενάντια στον πολυάριθμο κι αμερικανικώς εξοπλισμένο «εθνικό» στρατό, όπως οι καταλήψεις πόλεων κι οι- εν μία νυκτί- εκπληκτικοί ελιγμοί των ανταρτών μεταξύ Γράμμου και Βίτσι κάτω από τη μύτη των αντιπάλων τους. Σημειωτέον, ότι οι συγκεκριμένοι ελιγμοί του ΔΣΕ είναι αντικείμενο αναφοράς στις σπουδές των υποψηφίων αξιωματικών του στρατού των ΗΠΑ στο στρατιωτικό κολλέγιο της Τζόρτζια.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η διαχρονικά δωσιλογική κι εξαρτημένη ξενόδουλη ελληνική άρχουσα τάξη, φρόντισε σε βάθος χρόνου να φασιστικοποιήσει τον ελληνικό στρατό (Πάγκαλος, ΙΔΕΑ κλπ), για να τον αποκόψει οριστικά από τις όποιες δημοκρατικές κι αγωνιστικές του καταβολές του 1862, του 1909 του 1922 και του 1940-1949, όπου ενώθηκε μαζί με το λαό.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, το πραγματικό πατριωτικό καθήκον των αξιωματικών και στελεχών (εν ενεργεία, ή μη) του ελληνικού στρατού σήμερα είναι να συνδράμουν τους λαϊκούς δημοκρατικούς αγώνες για την απελευθέρωση, την εθνική ανεξαρτησία και τη λαική κυριαρχία, περιφρουρώντας -παντί τρόπω- τις κινητοποιήσεις του λαού από τους πραιτωριανούς των ΜΑΤ και τους μισθοφόρους της BLACK WATER.
 Όταν έχεις ορκιστεί στο εθνόσημο και στο όνομα του ελληνικού λαού, υπερασπίζεσαι το ελληνικό έθνος και τον ελληνικό λαό, όχι τους κατακτητές και τους συνεργάτες τους (συγκυβέρνηση, ΜΑΤ, ΜΜΕ κλπ). Αλλιώς διαλέγεις το στρατόπεδο των πραιτωριανών, οπότε είσαι ΕΧΘΡΟΣ.

Τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων είναι κομμάτι του λαού. Και μόνο ο ενωμένος κι οργανωμένος λαός μπορεί να ανατρέψει την παρούσα κατάσταση. Ίσως κάτι παραπάνω ήξεραν οι Μάρξ-Έγκελς όταν έλεγαν («Η Γερμανική Ιδεολογία»), ότι η εργατική τάξη είναι πρωτοπόρα κι επαναστατική, όχι επειδή θ’ανατρέψει μόνη της τις κυρίαρχες σχέσεις παραγωγής, αλλά διότι καθιστά τα αιτήματα και τα οράματά της, ως αιτήματα και οράματα ΟΛΗΣ της κοινωνίας, ΟΛΟΥ του έθνους, κινητοποιεί και εμπνέει τα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα και μπαίνει μπροστά, ώστε να εγγυηθεί την πραγματοποίησή των οραμάτων αυτών.


Υ.Γ. Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!

askordoulakos
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 7 σχόλια

30 Μαρτίου 2013 στις 1:17 μ.μ.

το εθνικιστικό παραλλήρημα του askordoulakos, παρέα με την πλήρη άγνοια της ιστορίας ("ο ΕΛΑΣ ήταν ο μόνος αντάρτικος στρατός της κατεχόμενης Ευρώπης, ο οποίος λειτουργούσε με όρους τακτικού στρατού", -ενώ οι παρτιζάνοι του Τίτο που είχαν μέχρι και ...αεροπορία και τανκς λειτουργούσαν προφανώς σαν συμμορία...), και την καταπάτηση ακόμη και της κοινής λογικής ("διότι λαός χωρίς κράτος [...], δηλαδή χωρίς άσκηση εθνικής κυριαρχίας, δεν υφίσταται, ούτε στην ιστορία, ούτε πουθενά." -δηλαδή οι έλληνες πριν το 1821 ή οι Κούρδοι, δεν είναι ...λαοί!), συνεχίζεται.
Τώρα ανακάλυψε και τις "αγωνιστικές καταβολές του σώματος ελληνων αξιωματικών".
-Με το καλό και στην ΧΑ φίλε. Είσαι σε καλό δρόμο. Αυτές τις βλακείες με τις συμπάθειες στον ΕΛΑΣ να ξεπεράσεις και μια χαρά εθνικοσοσιαλιστή σε κόβω.

30 Μαρτίου 2013 στις 1:19 μ.μ.

Ο σχολιαγράφος καλεί τον στρατό σε πραξικόπημα(!!!!!) ή μου φάνηκε;
Μαζέψτε τους ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!

30 Μαρτίου 2013 στις 1:27 μ.μ.

Πολύ ρεφορμισμός μου βγάζεις συντροφάρα. Μου θυμίζεις το ΚΚΕ που έστεινε κάτι οργανώσεις ("Κίνηση για την Εθνική Αμυνα",
"Κίνηση Εκδημοκρατισμού των Ενόπλων Δυνάμεων") να να αλλάξουν λέει προσανατολισμό οι Ε.Δ και τον Σύριζα που είχε κάνει συνδικαλιστική παράταξη στους μπάτσους και μάλιστα έβγαζε (βγάζει;) ένα σχετικό περιοδικό. "Εκτός υπηρεσίας νομίζω ότι το λένε.

Νομίζω καλλιεργείς αυταπάτες αν ισχυρίζεσαι ότι μπορεί κάποια στιγμή ο στρατός να αλλάξει φύση και να πάψει να είναι στήριγμα της αστικής δικτατορίας.

Οντως υπήρξαν και αξιωματικοί και αστυνομικοί που πλαισίωσαν τον ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ. Μου ανέφερες κάποια ονόματα αξιωματικών που στελέχωσαν στον ΕΛΑΣ. Σταγόνα στον ωκεανό είναι μπροστά στους καραβανάδες που βρέθηκαν στους Χίτες στους Ταγματασφαλίες, στους Μπουραντάδες.

Και ο παπα-Ανυπόμονος πρωτοπαλίκαρο του Αρη ήταν και ο δεσπότης Κοζάνης Ιωακείμ, φλογερός ΕΑΜίτης υπήρξε. Ελάχιστες εξαιρέσεις από τους ρασοφόρους ήταν. Το ίδιο συνέβει και με τους καραβανάδες.

Τέσπα. Παίρνει πολύ συζήτηση το κείμενο σου. Θα την κάνουμε από κοντά.

Ανώνυμος
30 Μαρτίου 2013 στις 3:09 μ.μ.

Δηλαδή αν κατάλαβα καλά οι βαλκανικοί πόλεμοι δεν ήταν επεκτατικοί, άρα πρακτική επέμβασης, σε αυτό που το κείμενο ονομάζει "ο ελληνικός στρατός δεν έχει...βεβαρυμένο ποινικό μητρώο αποικιοκρατικών, ή άλλων επεμβάσεων και πρακτικών".

"Το πρωινό εκείνο μία ομάδα πληρωμενων δολοφόνων, ένας αξιωματικός καλιγωμένος από πατριωτικά΄καθήκοντα, μ' ένα φορτίο όπλα, μια τσάντα γεμάτη χρυσές λίρες κι ένα σχέδιο να φέρουν σε πέρας, περνούν τα σύνορα και ξεκινάνε αυτό που στην ελληνική μυθολογία πέρασε ως "μακεδονικός αγώνας". Δηλαδή την ένοπλη διεκδίκηση της Μακεδονίας όχι σε βάρος των τυπικών διοικητών της - της οθωμανικής αυτοκρατορίας - αλλά των ίδιων των ανθρώπων της. Ο Μελας τρέμει από ανυπομονησία: "Τρέμω και συγκινούμαι σκεπτόμενος ότι εγώ, ο οποίος ουδέ μύγα εσκεμμένως εσκότωσα ποτέ, από αύριο θα φονεύσω, θα δολοφονήσω ίσως και ανθρώπους ακόμα, τρέμω αλλά ανυπομονώ να το κάμω" Τρόμος και ανυπομονησία.
Η έναρξη των ελληνικών επιχειρήσεων θα προκαλέσει εννιά δεκαετίες αργότερα ρήγμα στο χωροχρονικό συνεχές. Στις 14/2/1992 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου συλλαλητηρίου εναντίον του κράτους της μακεδονίας, θα κάνει την εμφάνισή της μια μαύρη τρύπα (τόσο μαύρη όσο ο απροκάλυπτος ρατσισμός των ελλήνων εναντίον των βόρειων γειτόνων και τόσο τρύπια όσο οι ιστορικοί ισχυρισμοί τους) και θ' αρχίσει να καταπίνει μυαλά, πανό, περικεφαλαίες, δικέφαλους, τρικέφαλους, πατριώτες, φασίστες, σταλινοχριστιανούς... ξερνώντας τους στο παρελθόν, στο πλάι των τότε πρακτόρων του ελληνικού ιμπεριαλισμού. Θαύμα! Θαύμα! Άλλη μια απόδειξη της αδιατάρακτης ιστορικής συνέχειας των ελλήνων. Σαν να μην πέρασε μια μέρα έτρεμαν με την ίδια ανυπομονησία του Μελά για να γλιτώσουν την Μακεδονία απ' τον "εκσλαβισμό". (...)

Για να μην πάμε στην εκστρατεία στην ανατολία που ήθελε να φτάσει μέχρι την Άγκυρα. Ούτε αυτό δεν ήταν ελληνικός ιμπεριαλισμός.

Ας αφήσουν διάφοροι κατά μέρος την αγιοποίηση του εθνικού στρατού, γιατί πέφτουν στην παγίδα να αγιοποιούν και την ντόπια αστική τάξη, και τους επεκτατικούς της πολέμους.
Λίγη προσοχή δεν βλάπτει.

Το απόσπασμα είναι από τις εκδόσεις αντί-σχολείο anti-imp3 "τα μυστικά του βούρκου, καλά κρυμμένα μυστικά του ελληνικού΄ιμπεριαλισμού στον 20ο αιώνα (α μέρος: 1914-1922)

30 Μαρτίου 2013 στις 7:43 μ.μ.

Ρε παιδιά, μαζέψτε τον ανίδεο κι ανιστόρητο τρότσκα-παπαγαλάκι του ιερατείου του Περισσού που (ορθώς) αυτοαποκαλείται TRASH!
Του έχει δώσει ο Μεντρέκας εργολαβεία να βρίζει όποιον γράφει ΕΑΜικά!
ΕΛΕΟΣ πια, το έχετε κάνει ΣΕΚ εδώ πέρα, τη χαρά του κάθε πικραμένου (για να μην πω πληρωμένου) τροτσκιστή, νοσταλγού του Άγι Στίνα!
Ο Ασκορδουλάκος θέτει θέματα που είναι υπαρκτά και θα τα βρούμε μπροστά μας: η στάση του στρατεύματος μπορεί να είναι ΥΠΕΡ της επανάστασης, όπως έγινε και στην Πορτογαλία.
Και τότε τα ΜΑΤ θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν...

Ανώνυμος
30 Μαρτίου 2013 στις 8:53 μ.μ.

Giorgis, άδικα το παλεύεις, αγόρι μου, με επιχειρήματα. Σε κάποιες περιπτώσεις τα επιχειρήματα δεν πιάνουν, οπότε είσαι υπέρ του δέοντος απαιτητικός και -άρα- άδικος.
Όταν το "μυαλό" του σχολιαστή έχει πιάσει τα όριά του (ταβάνι, που λέμε), τότε με ποιο δικαίωμα του ζητάς να τα υπερβεί;;;
Να στο πω αλλιώς· με μια παραβολή: Δεν πα να πιέζεις αφόρητα ένα μωρό νηπιαγωγείου; Ε, όσο και να το θέλεις, δευτεροβάθμιες εξισώσεις δεν θα σου λύσει ποτέ!

(Μην πας μακριά. Δες τι σημαίνει TRASH και θα καταλάβεις...)

Ανώνυμος
31 Μαρτίου 2013 στις 1:21 π.μ.

Καπνίζετε τίποτα περίεργο εδώ;

Ο στρατός κάθε χώρας είναι όργανο του εκάστοτε κράτους. Οπότε ο ΕΣ είναι του ελληνικού αστικού κράτους. Ο Κόκκινος Στρατός ήταν της ΕΣΣΔ, ενός σοσιαλιστικού κράτους.

Υπήρξε ο Σαράφης, αλλά υπήρξε κι ο Ντερτιλής, ο Παπαδόπουλος, ο Παττακός, και γενικά αυτοί που ήταν τα σκυλιά της αστικής δημοκρατίας και μάλιστα αντικομμουνιστές, ήταν πολύ περισσότεροι. Σύμφωνα με το φανταρικό μου στον ΕΣ, τα στελέχη από ΣΣΕ και ΣΜΥ είναι από ουδέτερα προς την πολιτική ως προσκείμενοι στη Δεξιά. Σε κρίσιμες καταστάσεις δεν ξέρω ποια θα είναι η στάση τους, αλλά και διαχρονικά να το δούμε, ας μην περιμένουμε σχεδόν τίποτα.

Ο άλλος πιο πάνω λέει για ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Όχι ότι οι συγκεκριμένοι πόλεμοι διέλυσαν μια αναχρονιστική φεουδαρχική αυτοκρατορία. Ο καθένας για τα συμφέροντα της εθνικής του τάξης βέβαια, αλλά δεν παύει να ήταν μια πρόοδος.

Και ένας άλλος ακόμα καλύτερος, λέει τον TRASH τρότσκα... Γελάει ο κόσμος.
Τώρα όσον αφορά το ΚΚΕ που το αποκαλεί ιερατείο, ας μας πει πρώτα αυτός που τοποθετείται ώστε να του απαντήσω αναλόγως.

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger