Home » , » Εκτιμήσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών

Εκτιμήσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Τρίτη 10 Ιουλίου 2012 | 9:26 μ.μ.

Τα συμπεράσματα της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με τα πρόσφατα αποτελέσματα των εκλογών που θα τεθούν για συζήτηση και έγκριση στις ΚΟΒες του Κόμματος και στις οργανώσεις της ΚΝΕ, δόθηκαν στην δημοσιότητα.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εντοπίζει «μακροχρόνιες αδυναμίες και καθυστερήσεις στην δουλειά του ΚΚΕ για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος», προβλήματα συντονισμού της κομματικής δουλειάς, αναποτελεσματικότητα στην προπαγάνδα του κόμματος, ότι υποτιμήθηκε ο ρόλος του διαδικτύου κ.α.
Εκτός αυτών όμως η Κ.Ε του ΚΚΕ εκτιμάει ότι παρά την «συστηματική και μελετημένη ιδεολογική – πολιτική επίθεση στο ΚΚΕ, περισσότερο από κάθε άλλη φορά» η διπλή εκλογική αναμέτρηση, «ανεξάρτητα από τις γενικότερες αδυναμίες που αναδείχθηκαν και τις απώλειες, αποτελεί παρακαταθήκη» για το κόμμα.
_________

 Συνεδρίασε η ΚΕ του ΚΚΕ στις 9 Ιουλίου 2012 με θέμα τα συμπεράσματα από τις εκλογικές αναμετρήσεις και τα άμεσα καθήκοντα του Κόμματος. Η ΚΕ πήρε υπόψη την συζήτηση που προηγήθηκε στα όργανα και στις ΚΟΒ, σε συσκέψεις οπαδών και φίλων του Κόμματος, τις παρατηρήσεις, υποδείξεις και προτάσεις, καθώς και τα συμπεράσματα από τις συνεδριάσεις των οργάνων και των ΟΒ της ΚΝΕ. Τα συμπεράσματα της ΚΕ θα τεθούν για συζήτηση και έγκριση στις ΚΟΒ του Κόμματος και στις οργανώσεις της ΚΝΕ. Η συζήτηση στο Κόμμα και την ΚΝΕ, όπως και με φίλους και οπαδούς, έδειξε ότι παρά τις απώλειες και τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, υπάρχει και πείσμα και αποφασιστικότητα στην παρέμβαση στο κίνημα και στις εξελίξεις, στις σύνθετες απαιτήσεις και ανάγκες του λαού που αυξάνονται, στην ισχυροποίηση των οργανώσεων του Κόμματος και της ΚΝΕ. Η ΚΕ δίνει στη δημοσιότητα τις παρακάτω εκτιμήσεις:

1. Οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με απόσταση μεταξύ τους μόλις ενάμιση μήνα (6 Μαΐου και 17 Ιουνίου) έχουν και ενιαία στοιχεία, αλλά και ορισμένες διαφορές που καθόρισαν το κριτήριο ψήφου, στην καθεμία, ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη. Οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις διεξήχθησαν σε συνθήκες παρατεταμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης που έφερε όξυνση του δημοσίου χρέους. Η διαχείριση του δημοσίου χρέους είχε ως συνέπεια το Μνημόνιο 1 με στόχο την εσωτερική υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης. Ακολούθησε το Μνημόνιο 2 ως συνοδευτικό της Δανειακής Σύμβασης που επέφερε νέο κούρεμα χρέους και ένα νέο κύμα απαξίωσης της εργατικής δύναμης. Ταυτόχρονα από επίσημες πηγές προβάλλονταν το ενδεχόμενο είτε νέας ελεγχόμενης είτε ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας σε συνθήκες νέας εκδήλωσης της οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη. Όλα αυτά καθώς και η μεγάλη επιθετικότητα του κεφαλαίου για την ανατροπή του συνόλου των εργασιακών σχέσεων, η διόγκωση της ανεργίας επέδρασαν και στην εκλογική συμπεριφορά. Οι εργατικοί λαϊκοί αγώνες που ξέσπασαν και κλιμακώθηκαν στη διάρκεια της κρίσης καλλιέργησαν κύμα λαϊκής οργής και δυσαρέσκειας σε βάρος τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, αλλά ταυτόχρονα παρέμβαινε το σύστημα με στόχο την κάμψη της λαϊκής αντίστασης, την εκτροπή από ριζοσπαστικούς στόχους, με την προβοκάτσια και τη σύγχυση.

Στις εκλογές του Μαΐου σημειώθηκε πρωτόγνωρη και ταυτόχρονη καθίζηση της εκλογικής δύναμης τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, ενώ ο τρίτος εταίρος – ΛΑΟΣ - της προηγούμενης τρικομματικής κυβέρνησης έμεινε εκτός βουλής. Το Κόμμα είχε μικρή άνοδο αλλά με εμφανείς διαρροές προς ΣΥΡΙΖΑ στα μεγάλα αστικά κέντρα. Ταυτόχρονα απέσπασε ψήφους από άλλα κόμματα κυρίως από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων των δύο αστικών κομμάτων διασκορπίστηκαν κυρίως σε ιδεολογικά συγγενείς πολιτικούς χώρους που είχαν κοινό τόπο την καταδίκη του Μνημονίου, το οποίο αναγόρευαν ως αιτία της κρίσης και της όξυνσής της. Ένα μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας κατά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ καρπώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος θέτει το ζήτημα της αριστερής κυβέρνησης, καθώς και τα νέα κόμματα που σχηματίσθηκαν από αποσκιρτήσεις βουλευτών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η ΔΗΜΑΡ, ενώ για πρώτη φορά με σημαντικό εκλογικό ποσοστό μπαίνει στην βουλή η φασιστική αντικομμουνιστική ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

Στην δεύτερη εκλογική αναμέτρηση ενισχύεται η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το ΚΚΕ έχει μεγάλες απώλειες, το 48,3% των ψήφων της 6ης Μαΐου, με κύρια τάση διαρροών περίπου 55% προς το ΣΥΡΙΖΑ και 38% προς την αποχή, σύμφωνα, με τις διάφορες μετρήσεις. Όλα τα άλλα κόμματα είχαν επίσης απώλειες πλην ΝΔ και ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Στην δεύτερη εκλογική αναμέτρηση βασικό κριτήριο ψήφου γίνεται η αναγκαιότητα σχηματισμού κυβέρνησης με πυρήνα τη ΝΔ ή το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σημειώνεται σημαντική υποχώρηση στο κριτήριο ψήφου με βάση την κατάργηση του Μνημονίου. Στη θέση της κατάργησης προωθείται η αναδιαπραγμάτευση σε συνδυασμό με την διαβεβαίωση για πάση θυσία παραμονή της Ελλάδας στην ζώνη του ευρώ, στην ΕΕ. Ενώ στις εκλογές του Μαΐου εκδηλώθηκε ως ένα βαθμό η θετική τάση καταδίκης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με σαφή αντίθεση στο Μνημόνιο και τις επιλογές της ΕΕ, στη δεύτερη αναμέτρηση σημειώνεται υποχώρηση, κάτω από τον καταιγισμό τρομοκρατικών διλημμάτων και προσμονής άμεσης ανακούφισης από μια αριστερή η κεντροαριστερή κυβέρνηση.

Τα πιο έκδηλα αρνητικά χαρακτηριστικά είναι η μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ, η ενδυνάμωση της ΝΔ, η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, η αντοχή της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ συντελέσθηκε και ενώ αποκαλύφθηκε η διαχειριστική του λογική. Το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε, απέβαλε τα όποια φραστικά ριζοσπαστικά συνθήματα είχε αναδείξει πριν τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έγινε συστηματική και μελετημένη ιδεολογική - πολιτική επίθεση στο Κόμμα, προσαρμοσμένη στις ανάγκες του συστήματος για την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, εγκλωβισμού της λαϊκής δυσαρέσκειας σε ανώδυνες για το σύστημα επιλογές, την αναχαίτιση της δυναμικής που φέρνει η ταξική πάλη, το οργανωμένο εργατικό κίνημα.

Η ΚΕ εκτιμά ότι υπάρχει σοβαρή έλλειψη στη δουλειά του Κόμματος με τον περίγυρό του, τους φίλους και οπαδούς για την ανάδειξη των θέσεών μας σχετικά με το χαρακτήρα των εκλογών για το αστικό κοινοβούλιο και την ανάδειξη κυβέρνησης στα πλαίσια του συστήματος ευρύτερα. Αυτό δεν έρχεται καθόλου σε αντίθεση με την ανάγκη να ισχυροποιείται το ΚΚΕ και στο αστικό κοινοβούλιο, ως δύναμη εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης, όμως δεν πρέπει να θεωρούνται οι εκλογές ως η μάχη των μαχών, αποσπασμένη από το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης.

2. Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν με το ξέσπασμα και την όξυνση της κρίσης, παρά την άνοδο της μαζικότητάς τους, το δυναμισμό των μορφών πάλης (πάνω από τριάντα απεργιακές κινητοποιήσεις, μαζικές διαδηλώσεις, καταλήψεις, άρνηση πληρωμών σε χαράτσια και διόδια κλπ), δεν οδήγησαν στη συνειδητοποίηση του χαρακτήρα της κρίσης, στην αποδοχή της πολιτικής εξόδου από αυτή, με σύγκρουση με την ΕΕ - μονομερή διαγραφή του χρέους - κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Ήταν αγώνες που δεν αναχαίτισαν τα μέτρα. Δεν συνοδεύτηκαν από άνοδο της μαζικότητας των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργατοϋπαλλήλων, των αυτοαπασχολούμενων στην πόλη και την ύπαιθρο, ουσιαστικές αλλαγές στο συσχετισμό δυνάμεων, άνοδο του κινήματος της νεολαίας, μαζικοποίηση των ιδιαίτερων μορφών οργάνωσης των γυναικών.

Η μαζική καταδίκη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η εγκατάλειψή τους από εργαζόμενους, από νεώτερες ηλικίες, περισσότερο αφορούσε ζητήματα διαχείρισης και λιγότερο τον ίδιο τον ταξικό χαρακτήρα των κομμάτων αυτών, τη δράση των μονοπωλίων, τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ. Συνοδεύτηκε από μείωση απαιτήσεων και έκπτωση αιτημάτων. Είναι ιστορικά γνωστό από ανάλογες περιστάσεις, και γι αυτό υπενθυμίσαμε από τις αρχές του 2010, ότι σε συνθήκες κρίσης συνυπάρχουν και οι δύο εκδοχές: το κίνημα να δεχθεί χτύπημα, να υποχωρήσει ή να κάνει ένα σοβαρό βήμα στην κατεύθυνση της αντεπίθεσης, της πολιτικής ρήξης και σύγκρουσης με τα μονοπώλια και τα αστικά κόμματα.

Στη μαζικοποίηση των αγώνων συνέβαλε η είσοδος νέων τμημάτων της εργατικής τάξης και των μεσαίων στρωμάτων, που δεν είχαν αποκτήσει την απαιτούμενη πολιτική πείρα, κυρίως διακατέχονταν από τη θέληση για μια άλλη διαχείριση που τάχα θα σταματήσει τον κατήφορο, θα δώσει εδώ και τώρα λύση στα οξυμένα προβλήματά τους. Η αντίθεση προς τις επιλογές της ΕΕ, των μνημονίων, δεν συμβάδιζε με την συνειδητοποίηση ότι αυτές εκφράζουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας. Η καπιταλιστική κρίση και τα Μνημόνια αναγορεύτηκαν σε ζήτημα ιδιοτελούς, ανίκανης και υποτελούς διαχείρισης-διαπραγμάτευσης από το αστικό πολιτικό προσωπικό. Αυτή ήταν η βάση της ρηχής αντιμνημονιακής λογικής που πρόβαλαν ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, αλλά και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Ειδικό αρνητικό ρόλο διαδραμάτισε το ρεφορμιστικό - οπορτουνιστικό ρεύμα που είναι σχετικά δυνατότερο στα τμήματα των εργατοϋπαλλήλων με διασφαλισμένη ως τώρα μονιμότητα στην δουλειά, σχετικά καλύτερους μισθούς και παροχές.

Η αυταπάτη για εδώ και τώρα άμεση λύση, χωρίς σύγκρουση και ρήξη με το κεφάλαιο, την ΕΕ, δυνάμωνε και στην εργατική τάξη στον ιδιωτικό τομέα που απότομα πέρασε σε συνθήκες σχετικής ή απόλυτης εξαθλίωσης και μεγάλης ανεργίας, ανασφάλειας. Η περίοδος αυτή χρειάζεται ιδιαίτερη μελέτη ώστε να βγουν πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα για την ιδεολογικοπολιτική πάλη, τους δεσμούς που δημιουργήθηκαν ανάμεσα στο κόμμα και την εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα, μελέτη που συνδυάζεται με την επεξεργασία των θέσεων προς το 19ο συνέδριο.

Τα διάφορα τμήματα της αστικής τάξης με την βοήθεια θυλάκων της ιδιαίτερης επιρροής τους στους κόλπους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και των μηχανισμών του κράτους, ξεκίνησαν την προσπάθεια για αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού, καθώς διέβλεψαν ότι τα δύο αστικά κόμματα δεν μπορούσαν να ελέγξουν την λαϊκή οργή και αγανάκτηση, και επομένως υπήρχε κίνδυνος να διαμορφωθεί ένα ασταθές αστικό πολιτικό σύστημα σε συνθήκες που βαθαίνει η κρίση. Στα πλαίσια αυτά και βεβαίως κάτω από την πίεση των αγώνων, της γενικευμένης λαϊκής οργής, εμφανίζονται νέα φαινόμενα (σε σχέση με όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης), όπως οι διαρροές 60 βουλευτών, η ανατροπή του Γ. Παπανδρέου, η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- ΝΔ με πρωθυπουργό το Λ. Παπαδήμο, αρχικά και με τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ.

Και ενώ η βουλή του 2009 ξεκίνησε με 5 κόμματα, τέλειωσε την θητεία της με 9 κόμματα και πολιτικούς σχηματισμούς. Στο έδαφος αυτό σχηματίσθηκαν, στις 6 Μάη δύο πόλοι: ο ένας με βάση την ΝΔ ως κεντροδεξιό τόξο, και ο άλλος με βάση τον ΣΥΡΙΖΑ ως κεντροαριστερό, που προκάλεσαν και το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου. Ο πόλος του ΣΥΡΙΖΑ ενισχύθηκε με οργανωμένη μαζική μετακόμιση οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής μεγάλο μέρος του στελεχικού δυναμικού ιδιαίτερα από τον δημόσιο τομέα, τις πρώην ΔΕΚΟ, το τραπεζικό σύστημα, αλλά και τον κρατικό μηχανισμό. Η οργανωμένη μετακίνηση αγκάλιασε και ένα μέρος τοπικών οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ. Η μετακόμιση βεβαίως διευκολύνθηκε λόγω της απογοήτευσης και δυσαρέσκειας, της απήχησης των θέσεων του οπορτουνισμού στα παραπάνω τμήματα των εργατοϋπαλλήλων. Η αστική τάξη της χώρας έριξε βάρος στην ανασύνταξη της σοσιαλδημοκρατίας που είναι το κύριο εργαλείο της για την κυριαρχία του ρεφορμισμού στο εργατικό κίνημα. Διαμορφώθηκε έτσι το έδαφος για ανάδειξη μιας νέας βουλής και κυβέρνησης χωρίς την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία των δύο παραδοσιακών αστικών κομμάτων.

Στην διάρκεια της δεύτερης προεκλογικής περιόδου υπήρξε μια απροκάλυπτη επέμβαση της Κομισιόν, των ΗΠΑ, του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ, των διεθνών μέσων ενημέρωσης στο να αποτραπεί η αμφισβήτηση του Μνημονίου-Δανειακής Σύμβασης σε μια περίοδο που ξέσπασε πιο δυνατή η κρίση στην Ισπανία και αναμενόταν τόσο αυτή η χώρα, όσο και άλλες, π.χ. Ιταλία και Κύπρος, να ζητήσουν να ενταχθούν σε καθεστώς δανειοδότησης από ΕΕ-ΔΝΤ. Η επέμβαση αυτή έγινε σε συνθήκες όξυνσης των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών ανάμεσα στις ηγετικές δυνάμεις στο εσωτερικό της ΕΕ αλλά και στις γενικότερες αντιθέσεις τους με τις ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία και τις άλλες ανερχόμενες δυνάμεις στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία. Εμπλέκονται το ελληνικό κράτος και τα πολιτικά κόμματα του ευρωμονόδρομου στις διάφορες εκδοχές εξέλιξης της ευρωζώνης, της ΕΕ, των διάφορων εκδοχών λιτότητας, ενώ είναι σαφής η επιδίωξη να ανακοπεί κάθε τάση λαϊκής χειραφέτησης, να συγκροτηθεί το νέο δίπολο με βάση τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ.

Οι εκλογές του Ιουνίου χρησιμοποιήθηκαν ως πείραμα και εργαλείο στις ενδοϊμπεριαλιστικές διαφορές: πώς θα κατανεμηθεί η ζημιά από την όξυνση και εμβάθυνση της κρίσης, ποια η πορεία της ευρωζώνης. Η αντιμερκελική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιήθηκε και από δυνάμεις στις ΗΠΑ-Βρετανία και από ένα μέρος ευρωπαίων ανταγωνιστών προς την Γερμανία που επιδιώκουν να περιορίσουν τη δύναμή της μέσα στην ευρωζώνη. Παράλληλα βόλευε και τις δυνάμεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ που εκφόβιζαν με τον κίνδυνο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Η παρέμβαση αυτή εξελίχθηκε σε πρωτοφανή χειραγώγηση ψήφου, με επιχειρήματα περί κινδύνων έξωσης της Ελλάδας από την ευρωζώνη, τον κίνδυνο της ακυβερνησίας.

3. Η ΚΕ εκτιμά το κάθε φορά εκλογικό αποτέλεσμα, είτε είναι θετικό είτε αρνητικό όπως αυτό της 17ης Ιουνίου, παίρνοντας υπόψη τις αντικειμενικές συνθήκες διεξαγωγής των εκλογών σε συσχέτιση με τη δράση και τους χειρισμούς του υποκειμενικού παράγοντα. Η συσχέτιση αντικειμενικών και υποκειμενικών παραγόντων είναι αναγκαία, γιατί μόνο έτσι μπορεί το Κόμμα μας να δει συγκεκριμένα τις υποκειμενικές αδυναμίες και τα λάθη του, ώστε να κατακτά την ικανότητα να προωθεί την στρατηγική του σε οποιεσδήποτε συνθήκες, λιγότερο ή περισσότερο ευνοϊκές.
Το εύρος και η αντοχή της εκλογικής δύναμης του Κόμματος καθορίζεται από το επίπεδο της ταξικής πάλης και αποτελεί δείκτη της. Το επίπεδο της ταξικής πάλης προκύπτει από την αλληλεπίδραση της δράσης του υποκειμενικού παράγοντα με τους αντικειμενικούς, καθοριστικούς παράγοντες που είναι οι εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία, στην ταξική διάρθρωση κ.α.

Με βάση τα παραπάνω κριτήριο της αυτοκριτικής προσέγγισης της ΚΕ για τη δράση του Κόμματος γενικά και στην εκλογική περίοδο είναι:

Πρώτον, αν η δράση μας αξιοποίησε όλες τις δυνατότητες που έδωσαν οι αντικειμενικές συνθήκες τα προηγούμενα χρόνια για να οξυνθεί η ταξική πάλη, να διευρυνθεί ο περίγυρος του Κόμματος και να βαθύνει η συμφωνία του με την στρατηγική του, η αποφασιστικότητά του να την υποστηρίξει σε όλες τις συνθήκες και εκλογικά, χωρίς διακυμάνσεις.

Δεύτερον, αν κατά την εκλογική αναμέτρηση οι χειρισμοί και η δράση μας συμβάλανε ώστε να ενισχύονται οι θετικές και να αποδυναμώνονται οι αρνητικές εκλογικές τάσεις που γενικά καθορίζονται από το επίπεδο της ταξικής πάλης.

Πιο συγκεκριμένα:

- Η εκλογική αναμέτρηση ανέδειξε τις μακροχρόνιες αδυναμίες και καθυστερήσεις στην δουλειά μας για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας, την κομματική οικοδόμηση σε συνθήκες που υπάρχουν δυσκολίες στην οργάνωση των μαζών, ώστε να εξαντλούνται όλες οι δυνατότητες που απορρέουν από τις αντικειμενικές εξελίξεις. Αυτά τα καθήκοντα βεβαίως απαιτούν χρόνο, επίμονη προσπάθεια, σταθερό και επεξεργασμένο προσανατολισμό. Σε τελευταία ανάλυση η ΚΕ έχει την πρώτη ευθύνη, επίσης όλα τα καθοδηγητικά όργανα, η κάθε ΚΟΒ, πώς τελικά δρούμε στις μάζες με τις θέσεις μας, με μαχητικότητα και ικανότητα συσπείρωσης δυνάμεων που έχουν διαφορετικές αντιλήψεις και διαφορετικό επίπεδο πείρας και θέλησης για δράση.

Η ΚΕ πρέπει να αποτιμήσει την δουλειά της αναλυτικά και πιο συγκεκριμένα πώς δούλεψε από το 18ο συνέδριο και μετά, με βάση τα παραπάνω καθήκοντα και να εντάξει τα συμπεράσματα στην ουσιαστική αυτοκριτική εξέταση της δουλειάς της ΚΕ εν όψει του 19ου συνεδρίου.
-Η ΚΕ δεν μπόρεσε, επίσης, με βάση το ύψος των αναγκών και των δικών της κατά καιρούς διαπιστώσεων, να προσανατολίσει πρακτικά όλο το Κόμμα να απευθύνεται κυρίως στις νεώτερες ηλικίες με κοινωνικοταξικά βέβαια κριτήρια. Αυτές οι ηλικίες διαμορφώθηκαν σε συνθήκες παγκόσμιας ήττας του εργατικού κινήματος, βαθειάς κρίσης του κομμουνιστικού κινήματος, προσπάθειας να υποκατασταθεί το κομμουνιστικό κίνημα με ένα σοσιαλδημοκρατικό-οπορτουνιστικό αριστερό κίνημα που διεκδικεί συμμετοχή στην αστική διαχείριση. Δεν μπόρεσε να συντονίσει την δουλειά όλου του κόμματος με την στήριξη και βοήθεια της ΚΝΕ, ιδιαίτερα σε χώρους της μάθησης στους οποίους η ιδεολογική επίθεση είναι επεξεργασμένη καλά και ασκεί σοβαρή επίδραση.

-Αυτοί, επίσης, οι παράγοντες και άλλοι που θα αναδειχθούν και από την συζήτηση, θα αποτελέσουν και την αποτίμηση της δουλειάς της ΚΕ στη προσυνεδριακή περίοδο.

Αποδείχθηκε ότι απαιτείται να οικοδομούνται πιο στενοί ιδεολογικοπολιτικοί δεσμοί με τους φίλους και οπαδούς, ως μόνιμο στοιχείο στη δουλειά μας και όχι μόνο σε περιόδους έξαρσης των αγώνων και των εξελίξεων. Δεν αρκεί η ιδεολογικοπολιτική συζήτηση σε θέματα της επικαιρότητας. Ένα σημαντικό μέρος των οπαδών δεν γνωρίζει τις θέσεις του κόμματος π.χ. για κυβερνήσεις στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, για εξελίξεις στην ΕΕ, για θέματα σχέσης οικονομίας και πολιτικής, τον χαρακτήρα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, για το περιεχόμενο της λαϊκής εξουσίας. Αυτό προϋποθέτει το κομματικό δυναμικό να βοηθιέται και να προσανατολίζεται στην ανάπτυξη μεγαλύτερης ικανότητας στην εκλαΐκευση των θέσεων του Κόμματος, της στρατηγικής του.

-Η ΚΕ και ιδιαίτερα το ΠΓ, αδύνατα και πίσω από τις απαιτήσεις αντιμετώπισε τις ανάγκες της προπαγάνδας με συνεχείς επεξεργασίες ώστε η ταξική συνείδηση να μην εκτρέπεται σε ανώδυνους δρόμους σε συνθήκες που οι μηχανισμοί χειραγώγησης και επηρεασμού είναι πολλοί, πολυπλόκαμοι.

Η προπαγάνδα του Κόμματος δεν είναι ζωντανή και εμπλουτισμένη με παραδείγματα και στοιχεία που βγαίνουν μέσα από τις εξελίξεις στο κίνημα, αλλά και τον κάθε κλάδο, δεν έχει αποκτήσει η προπαγάνδα μας ζωντανό εκλαϊκευτικό χαρακτήρα. Το θέμα της προπαγάνδας δεν είναι ζήτημα γενικά «επικοινωνιακής πολιτικής» και μάλιστα με κριτήριο το πώς διεξάγεται ο τηλεοπτικός διάλογος. Η αυτοκριτική της ΚΕ στο επίπεδο της προπαγάνδας αναφέρεται στις μορφές ζωντανής προπαγάνδας, που διευκολύνει το διάλογο, τη συμμετοχή, και όχι την παθητική παρακολούθηση των λεγόμενων τηλεοπτικών εκπομπών που δεν μπορούν να δώσουν τον πλούτο των θέσεών μας, την τεκμηρίωση, τα κριτήρια. Υποτιμήθηκε επίσης ο ρόλος του Διαδικτύου στην πληροφόρηση της νεολαίας αλλά και ως όργανο επίθεσης στο Κόμμα.


4. Η ΚΕ εκτιμά ότι η γενική πολιτική γραμμή που δόθηκε η εκλογική μάχη ανταποκρινόταν στον χαρακτήρα της κρίσης, της διεξόδου που είχε ανάγκη ο λαός, σε συνθήκες που προοιωνίζονταν νέα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα, ανεξάρτητα των όποιων χειρισμών θα γίνονταν από την νέα κυβέρνηση, η οποία θα πρόκυπτε. Το πρόβλημα είναι ότι η ΚΕ δεν εντόπισε έγκαιρα το βάθος της συνολικής μείωσης των δύο κομμάτων και ιδιαίτερα την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, καθώς και την ισχυροποίηση-στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, το σχέδιο επίθεσης στο Κόμμα. Αρχικά είχε εντοπισθεί η μείωση της επιρροής του ΠΑΣΟΚ υπέρ της ΔΗΜΑΡ που όμως δεν ασκούσε επίδραση στο χώρο των ψηφοφόρων του ΚΚΕ, πράγμα που επιβεβαιωνόταν από τις δημοσκοπήσεις. Δεκαπέντε μέρες πριν την εκλογική αναμέτρηση εντοπίσθηκε η απότομη στροφή προς το ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ αλλά και του Κόμματος. Παρά τις προσπάθειες που τότε έγιναν για να εντοπισθούν οι απώλειες, δεν επιβεβαιώνονταν η έκτασή τους από τις εκτιμήσεις τοπικά των κομματικών οργανώσεων.


Η ουσία είναι ότι η ΚΕ δεν συγκέντρωσε την προσοχή της στο γεγονός ότι για πρώτη φορά, σε σχέση με όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, μπροστά στο δοκιμαζόμενο λαό έμπαινε ζήτημα να επιλέξει ανάμεσα σε μια κυβέρνηση στη βάση της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ από την μια, ή μια κυβέρνηση της λεγόμενης «αριστερής συνεργασίας» με ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ και μάλιστα με το ψεύτικο επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ για το πλεονέκτημα των 50 εδρών. Η ΚΕ εντόπισε την ιδιαίτερη σκληρότητα και συνθετότητα της εκλογικής μάχης κυρίως μετά τις 6 του Μάη και όχι πριν, και γι αυτό διατύπωσε τη θέση ότι πρόκειται για τη δυσκολότερη αναμέτρηση των τελευταίων 40 χρόνων.


Το συμπέρασμα είναι ότι η ΚΕ έπρεπε να καθορίσει το πλαίσιο της πρώτης εκλογικής μάχης στο ίδιο πνεύμα που το επεξεργάσθηκε αμέσως μετά τις εκλογές της 6 Μαΐου. Δηλαδή να προτάξει το μέτωπο στην αυταπάτη της «αριστερής κυβέρνησης» με επεξεργασία και κωδικοποίηση κατάλληλων συνθημάτων. Δεν ανέδειξε έγκαιρα το ΣΥΡΙΖΑ ως νέο πολιτικό φορέα της σοσιαλδημοκρατίας με συστηματική προσπάθεια διείσδυσης στον εκλογικό μας περίγυρο. Η ΚΕ δεν έδωσε έγκαιρα απάντηση πώς βλέπει το ΚΚΕ το ζήτημα της κυβέρνησης της λαϊκής εξουσίας, πώς θα φθάσει ο πολιτικός αγώνας σε μια τέτοια έκβαση και με ποιες προϋποθέσεις, ώστε να κατανοηθεί γιατί το ΚΚΕ δεν μετέχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης, σε κυβέρνηση που πολιτεύεται στα πλαίσια του συστήματος, στο έδαφος δηλαδή του καπιταλισμού. Η θέση του ΚΚΕ για κυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας θα προπαγανδιζόταν έγκαιρα και ευρύτερα, θα αποκτούσε τη δέουσα επιθετικότητα, δεν θα άφηνε χωρίς απάντηση το παραπλανητικό και ύπουλο επιχείρημα που καλλιεργήθηκε συστηματικά, ότι το ΚΚΕ δεν θέλει να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες. Δεν σήμανε συναγερμό στην πρώτη προεκλογική περίοδο για τον κίνδυνο απωλειών του Κόμματος, την συστηματική προσπάθεια να προωθηθεί σχεδιασμένα η αποδυνάμωση του Κόμματος από τις δυνάμεις του συστήματος. Δεν καλλιέργησε, στον απαιτούμενο βαθμό, πνεύμα επαγρύπνησης και ανησυχίας στα μέλη του Κόμματος, στον περίγυρο του. Δεν σημαίνει βεβαίως ότι αν στην πρώτη προεκλογική περίοδο είχε χαραχθεί εύστοχη εκλογική τακτική θα ήταν δυνατόν να ανατραπεί το ρεφορμιστικό ρεύμα υπέρ κυβέρνησης διαχείρισης της κρίσης, η ανάπτυξη του οποίου έχει αντικειμενική βάση, πατά στις ανάγκες της αστικής εξουσίας. Όμως είναι πολύ πιθανό το Κόμμα να είχε λιγότερες απώλειες, κυρίως να αποτρεπόταν ένα πνεύμα απογοήτευσης ιδιαίτερα στο χώρο των οπαδών και φίλων του Κόμματος που δικαίως προκάλεσε το εκλογικό αποτέλεσμα.


Ορισμένοι φίλοι και οπαδοί του Κόμματος, αλλά και ένα μικρό μέρος των κομματικών μελών, έκανε την παρατήρηση ότι το Κόμμα θα μπορούσε να θέσει κατά τη διερευνητική εντολή μια κυβερνητική πρόταση που βεβαίως θα απορρίπτονταν από το ΣΥΡΙΖΑ, καθώς θα έθετε το ζήτημα της αποδέσμευσης, της μονομερούς διαγραφής του χρέους, της ρήξης με τις επιλογές της ΕΕ και των μονοπωλίων. Υποστηρίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνταν η πρωτοβουλία κινήσεων από το ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΚΕ εκτιμά ότι σωστά δεν μπήκε το Κόμμα στη λογική συζήτησης με το ΣΥΡΙΖΑ στη διερευνητική εντολή. Το Κόμμα δεν μπορεί και δεν πρέπει να κάνει κινήσεις που επιτείνουν τη σύγχυση γύρω από το χαρακτήρα αυτού του φορέα ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τη γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με τα μονοπώλια, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Η εκλογική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει ότι το αστικό πολιτικό σύστημα έχει εναλλακτικά σχέδια διαχείρισης.


5. Η ΚΕ εκτιμά ότι η διπλή εκλογική αναμέτρηση, ανεξάρτητα από τις γενικότερες αδυναμίες που αναδείχθηκαν και τις απώλειες, αποτελεί παρακαταθήκη καθώς έγινε σημαντική δουλειά για την ανάδειξη των δύο δρόμων ανάπτυξης, το χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης, το ζήτημα της εργατικής λαϊκής εξουσίας, την ανάδειξη της θέσης του Κόμματος για την συμμετοχή σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης. Το ΚΚΕ έδωσε μια μάχη κόντρα στο ρεύμα, σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες και περίπλοκες. Βρέθηκε αντιμέτωπο και με αδυναμίες, ελλείψεις και καθυστερήσεις, τις οποίες οφείλει να αντιμετωπίσει και μπορεί να αντιπαλέψει καθώς οι απαιτήσεις του αγώνα θα αυξηθούν απότομα το επόμενο χρονικό διάστημα.

Η ΚΕ επεξεργάσθηκε πρόγραμμα δράσης του Κόμματος για το επόμενο διάστημα, που θα εξειδικευθεί στις κομματικές οργανώσεις. Καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, να πρωτοστατήσουν μαζί με τους φίλους, οπαδούς, συναγωνιστές και συναγωνίστριες στη συσπείρωση και αντεπίθεση με επίκεντρο τον τόπο δουλειάς, τον κλάδο σε τοπικό, ομοσπονδιακό και πανελλαδικό επίπεδο με βάση το βασικό καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος. Να ανεβάσουμε την ικανότητά μας να εξειδικεύουμε και να εκλαϊκεύουμε την στρατηγική μας καθοδηγώντας τους αγώνες με βάση την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων γενικά και κατά πρόβλημα, με κύρια κατεύθυνση τις θέσεις κατά κλάδο, από την σκοπιά μας, τα κοινωνικά προβλήματα, την ανεργία, τα ζητήματα της υγείας και των φαρμάκων, τη φοροληστεία των πενιχρών λαϊκών εισοδημάτων, των αποκρατικοποιήσεων, της παιδείας και τα άλλα σοβαρά οξυμένα προβλήματα της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολουμένων, της φτωχής αγροτιάς, κατά κλάδο, περιοχή, στον τόπο δουλειάς. Θα πρωτοστατήσει σε ανάλογες παρεμβάσεις και έξω και μέσα στη βουλή, με την αναβάθμιση της δράσης της κοινοβουλευτικής ομάδας.

Να δουλέψουμε για την επιτυχία όλων των εκδηλώσεων του 38ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του ΟΔΗΓΗΤΗ με κεντρικό σύνθημα «Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται… Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία…!» Η επιτυχία του θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο θα προσανατολιστούν καθοδηγητικά όλες οι ΚΟΒ και οι ΟΒ στην ενημέρωση-συζήτηση και διακίνηση του κουπονιού με πολιτικά κριτήρια, να κάνουν δουλειά συσπείρωσης δυνάμεων, να επικοινωνήσουν με νέες ηλικίες, νέους και νέες εργάτες και εργάτριες, ανέργους, μαθητές, μαθήτριες, σπουδαστές, φοιτητές, άλλους εργαζόμενους.


Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
ΑΘΗΝΑ 10/7/2012
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 46 σχόλια

Ανώνυμος
10 Ιουλίου 2012 στις 11:18 μ.μ.

mnimeio anoisias kai ypokrisias! den exoyn kammia elpida... krima ston kosmo tous

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 1:47 π.μ.

πολύ ψαγμένο σχόλιο... μνημείο διανοητικού και εκφραστικού μόχθου

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 2:56 π.μ.

1. epikinoniaka:px mpogiopoulos kai oxi mailis!!(o Mailis grafi kala alla sto oral kommati dn to exi...)
2.Kanelli kai meriki alli len polles paparies kai kanou xondri zimia sto komma!!!!!!......iparxi sovari adinamia metaforas kai katanoisis ton SOTOTATON theseon kai protasevn tou kommatos
3. Pou itan to komma otan i XA litourgouse os xamas/xespollax ston agio panteleimona kai allou...apo to 5% stis dimotikes eprepe na ktipisi to kampanaki...
Sitrofika,
A

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 3:51 π.μ.

"...Η ΚΕ εκτιμά ότι σωστά δεν μπήκε το Κόμμα στη λογική συζήτησης με το ΣΥΡΙΖΑ στη διερευνητική εντολή..."

Εδώ χάνει το παιχνίδι εντελώς το ΚΚΕ κι η ηγεσία κρίνει ότι έπραξε σωστά!!! Το 2,9% είναι κοντά...

Γιώργος Μήτρος
11 Ιουλίου 2012 στις 4:05 π.μ.

Πολύ ψαγμένοι οι συνάνθρωποι μας.Μες την αλληλεγγύη και τη συμπόνια.Όλοι.
Τα κινήματα προϋποθέτουν αξιακό σύστημα,κι όχι ειρωνείες.

Όσο για την ανάλυση,μια από τα ίδια.

11 Ιουλίου 2012 στις 10:20 π.μ.

"Η αστική τάξη της χώρας έριξε βάρος στην ανασύνταξη της σοσιαλδημοκρατίας που είναι το κύριο εργαλείο της για την κυριαρχία του ρεφορμισμού στο εργατικό κίνημα."
Αν παρείχε και αποδείξεις το ΚΚΕ (και εννοώ αποδείξεις πέραν κάθε λογικής αμφισβήτησης) θα τού ήμουν προσωπικά ευγνώμων.
Όταν το ίδιο ήταν απόν από τις γειτονιές, απόν από τα διάφορα κινήματα αυτενέργειας των πολιτών, τα οποία και επέκρινε παντοιοτρόπως, όταν λειτουργούσε ως σέχτα σε ΑΕΙ κ ΤΕΙ δεν γνώριζε τί θ' ακολουθήσει;
Όταν εξαντλούσε την υπομονή των απανταχού μελών και ψηφοφόρων του υποδυόμενο την Πυθία.
Ακόμη δεν μας εξήγησε το ΚΚΕ την αλλαγή της κεντρικής του αφίσας από Μάιο σε Ιούνιο :ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ.
ΜΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΤΟ ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Γιατί δεν λέει ευθέως, ότι πίσω από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., υποκρύπτονται τα συμφέροντα της Αστικής Τάξης, να κατονομάσει πρόσωπα και διευθύνσεις παρά μονάχα πετάει προβοκατόρικη λάσπη;
Περισσότερα στοιχεία Ρεφορμισμού και Τυχοδιωκτισμού, μπορεί να παρατηρήσει κανείς στο Ιερατείο του Περισσού, παρά σε οποιοδήποτε άλλο πολιτικό Οργανισμό.
Γιατί τί άλλο από τυχοδιωκτισμός, μπορεί να είναι η εξαπόλυση συκοφαντιών και η ατεκμηρίωτη διασπορά εικασιών;
Ακόμη το ΚΚΕ δεν έχει ιδέα από Σοσιαλδημοκρατική Πολιτική. Στον τόπο του, την Ελλάδα, ουδέποτε εμφανίσθηκε Σοσιαλδημοκρατική Παράταξη.
Αυτό που βίωσε ο τόπος μας ήταν μία σκληρή Μονεταριστική πολιτική από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο από το 1981 έγλειφε εκεί που έφτυνε!
Ήδη από το 1982 έως το 1989, αύξησε το Δημόσιο Χρέος από 32% σε 92%. Τί έκανε τότε το ΚΚΕ;Τουμπεκί!
Το 1985 όταν του ζητήθηκε να ψηφίσει τον Σαρτζετάκη δεν μπήκε καν στον κόπο να διαπραγματευθεί έστω, να τεθεί με την αναθεώρηση του Συντάγματος, η απλή αναλογική. Τουμπεκί ξανά.
Όταν οι σύντροφοι: Ακριβάκης, Πρωτόπαππας, Κατσιμπάρδης, πρωτοστατούσαν σε Κινητοποιήσεις και έκλειναν την ΙΖΟΛΑ, την Πειραϊκή-Πατραϊκή δεκάδες άλλες παραγωγικές μονάδες και είχαν πάντα ιστορικά και διαχρονικά στο πλευρό τους της ΕΣΑΚ-Σ.
Στο όργιο των συνεταιρισμών που ήταν το ΚΚΕ;
Όταν το 1991 έχασε το 50% των στελεχών του δεν κατάλαβε ότι κάτι πήγαινε στραβά;
Αποχώρησε μέχρι και ο τότε Γενικός Γραμματέας του Κόμματος Γρηγόρης Φαράκος καθώς και τα περισσότερα μέλη του Πολιτικού Γραφείου.
Με ποιο ηθικό ανάστημα δεν αποδέχεται καμία κριτική; Με ποια υποτιθέμενη ιδεολογική υπεροχή, μας κάνει μαθήματα Αντιρεφορμισμού;
Ακόμη μία παρατήρηση για τα φερόμενα ως μέλη του παρόντος ΚΚΕ στο blog. Ο τρόπος που απευθύνεστε, σe αυτούς τα λεγόμενα των οποίων σας ενοχλούν, χαρακτηρίζονται από αυθάδεια, αναίδεια, κακεντρέχεια, προσβλητικότητα εικοτολογία. Στοιχεία που δεν θυμίζουν τις ηρωικές και ευγενείς μορφές των Κομμουνιστών ανά την υφήλιο.
Ο διαλεκτικός άνθρωπος διδάσκεται από τα λάθη του, ως ένας αιώνιος μαθητής. Δεν βρίζει αυτούς που επισημαίνουν τα λάθη.

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 10:55 π.μ.

Μα τι να λέμε τώρα:
Δεν υπάρχει καμία αυτοκριτική για την πολιτική γραμμή (ακόμη και σε θέματα βιτρίνας, όπως π.χ. του να γίνει μια πρόταση με στόχο την...απόρριψή της)! Υπάρχει φυσικά "σκληρή" αυτοκριτική σε τεχνικά θέματα, όσον αφορά την γλώσσα, τα εκφραστικά μέσα, τις καθυστερήσεις στην δουλειά, το συντονισμό, την προπαγάνδα κλπ. κλπ.

Για το ΚΚΕ λοιπόν δεν υπήρξε κανένα λάθος στην πολιτική του γραμμή όσον αφορά το θέμα της απώλειας των μισών ψηφοφόρων του. Ήταν ένα θέμα καθαρά τεχνικού χαρακτήρα και πολιτικών συγκυριών.

Θα το δούμε.
Αν ήταν μόνο αυτό, τότε οι απώλειες θα έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Αν πάλι δεν ήταν, θα χαντακωθεί περαιτέρω. Ήδη τα "τεχνικά" αυτά θέματα προκάλεσαν απώλειες μεγαλύτερες από αυτές που προκάλεσε η διπλή διάσπαση και η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης του 1990.
Φανταστείτε να υπήρχε και θέμα στην πολιτική γραμμή του κόμματος.

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 10:55 π.μ.

Αφου μας τελειωσε ο ταξικος πολεμος,ηρθαν τα μαυρα φιδια και οι μαιμου αριστεροι, λες και γιναμε ολοι καπιταλες

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 11:23 π.μ.

Τρεις λαλούν και δυο παστίτσιο, τσιγκολελέτα, τσιγκολελέτα….

Αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε άλλη διάσταση …

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 11:40 π.μ.

Τίποτα δεν έγινε λάθος, εγώ πιστεύω ότι χάλασε η φλογέρα απ' τον τσοπάνη...

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 11:58 π.μ.

Οι εκλογές στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, είναι ένα καλοστημένο παιχνίδι κατευνασμού του κόσμου, με όρους συστήματος.
Ο πιο οπορτουνιστής, καιροσκόπος και συστημικός κερδίζει.
Το ΚΚΕ και κάθε παρόμοιο κόμμα προφανώς δεν έχουν καμία ελπίδα και προφανώς δεν είναι και αυτός ο στόχος τους. Επομένως η συμμετοχή ή όχι στις εκλογές και τα εκλογικά αποτελέσματα προσωπικά με αφήνουν αδιάφορη.
Σε επίπεδο δρόμου τώρα το ΚΚΕ και λαό έχει και δύναμη. Τώρα το γιατί αναλώνεται με τις εκλογές και τις ερμηνείες δεν μπορώ να καταλάβω.
Για μένα το σημαντικό θα ήταν η οργάνωση του μαχητικού κομματιού του λαού. Αν το ΚΚΕ δεν κρατούσε τον κόσμο του σε μόνιμη καταστολή και κώμα, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά σήμερα.
Το κόμμα περιμένει να ετοιμαστεί ο λαός και όλοι μαζί περιμένουν να βγουν απ΄το κώμα και μέχρι τότε ασκησούλες επαναστατικής γυμναστικής στο ρελαντί….
Το μόνο που μου εξηγεί τη περίσκεψη και τις όποιες αναλύσεις για τα εκλογικά αποτελέσματα, σε συνδιασμό με τη μόνιμη νάρκωση των φίλων και οπαδών του, είναι οι συνεχείς δηλώσεις νομιμοφροσύνης και η δια παντώς συμφωνία της Βάρκιζας.
Το ΚΚΕ όσο και να μη θέλω να το πιστέψω είναι απλώς κομμάτι που χρησιμοποιεί το σύστημα σαν την πιο ήπια βαλβίδα εκτόνωσης που θα μπορούσε να έχει. Νομιμόφρων και πλήρως ελέγξιμο.

11 Ιουλίου 2012 στις 1:43 μ.μ.

Απουσιάζει τελείως η πραγματική διάθεση για αυτοκριτική. Αυτή αρχίζει και τελειώνει στο κατά πόσο δούλεψε επαρκώς ο μηχανισμός του κόμματος για να μεταφέρει στον κόσμο τις θέσεις του (που είναι έτσι κι αλλιώς σωστές). Μια από τα ίδια καμιά πρόοδος, κανένα μάθημα από το πάθημα.

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 3:18 μ.μ.

Tha sumfoniso se geniko epipedo me to Louka. Tha prostheso tis diloseis gia to Dekemvri tou 8. Tha prostheso to snomparisma adiakritws tou kosmou twn plateiwn. Tha prostheso tin prwtakousti idea gia symvoliko apokleismo tis Voulis. Tha prostheso tis autodialuomenes poreies sti Sygrou. Tha prostheso opoios den einai mazi mas einai exthros stin taksiki (alla kurios kommatiki) PAME summaxia. Tha prostheso ti lathos taktiki se sxesi me tous fasistes kai to tsouvaliasma se praktiko epipedo me opoio allo astiko komma. Tha prostheso kai tin organotiki domi kai leitourgia tou kommatos pou tha antistoixei sto KKSE tou emfuliou 18-20.

I alitheia einai oti to KKE kai den afougrazetai alla kai den mporei na akolouthisei ta gegonota kathos auta den enarmonizontai me to mono "sosto" plano drasis tou.

Tha tou anagnoriso vevaia tin autothusia stous xorous douleias kai sto oti den akolouthise ta upoloipa KK apokuritontas tin epanastasi.

Alla paidia o kosmos den akolouthei kai de ftaine mono ta MME, ta pseutodillimata, o vathus mikroastismos tis ellinikis koinonias kai o diethis susxetismos. Ftaiei oti kai o tropos pou dinetai tin antiprotasi se opoio atomo kanei to vima na ksefugei. Den empneei oute kai tha empneusei giati poly apla antimetopizete ta idia ta epanastatika antikeimena san paideia stratiotes pou tha tous lete to sosto, tha symfonoun kai tha kanoun oti lete allios tha tous lete me patriki agapi kai ypomoni gia ta lathi tous. Apo ta pano sxediasmos apo ta kato ylopoiisi kai sto kinima kai sto komma.. Auto to montelo de doulepse pote - mono ekfulise..

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 3:59 μ.μ.

Για να καταλαβω κι εγω, μεσα σε 1 μηνα καταλαβαν οι μισοι ψηφοφοροι του ΚΚΕ το "λαθος" στη στρατηγικη του κομματος και το εγκατελειψαν ? Και αντιστοιχα το 27% του ΣΥΡΙΖΑ εκφραζει την απολυτη ιδεολογικη-πολιτικη συμφωνια των ψηφοφορων με το κομμα ? Σωστα επισημαινει η ανακοινωση οτι αν οι εκλογες γινονταν νωριτερα στη θεση του ΣΥΡΙΖΑ θα ηταν η ΔΗΜΑΡ,κατα τη γνωμη μου σε λιγους μηνες θα εχουμε πολυ πιο ξεκαθαρη εικονα για το πολιτικο συστημα με τις οποιες ανακαταταξεις γινουν.Τοτε θα κριθουν κι στρατηγικές των κομματων

11 Ιουλίου 2012 στις 4:07 μ.μ.

Ένα μόνο θα πω για την πλειονότητα των σχολείων:
Τόσο μένος από ΄΄Αριστέρους΄΄ για ένα κόμμα που σήμα έχει το σφυροδρέπανο και ταξίκη πολιτική ΟΣΕΣ διαφωνίες και να έχεις τόσο ΜΙΣΟΣ δεν το βγάζεις!Η πολίτικη κριτική γνωρίζεται τι σημαίνει ή άπλα είστε Αντί-ΚΚΕ οπαδοί? Ψάξτε το...

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 4:09 μ.μ.

Ξαμολύθηκαν όλα τα συνασπιστήρια (πρώιμα και όψιμα) να αποδομήσουν μια απόφαση που και βάθος έχει, αλλά και κάνει τίμια και θαρραλέα αυτοκριτική. Αυτά τα "2,9%" που "είναι κοντά" δείχνουν το άγχος αυτών που καταλαβαίνουν ότι (δυστυχώς γι' αυτούς) δεν ξεμπέρδεψαν με το ΚΚΕ.

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 4:36 μ.μ.

και τα δωδεκα παραπανω ειναι καθαρματα απο την πυτα που δεν τρως τι σε νοιζει αν καει αντικκεδες

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 4:55 μ.μ.

THEODΟRE.
Την λασπη την εξυβριση την χυδαιοτητα και τις προσβολες δεν τις βλεπεις σε κανεναν αλλο παρα μονο στα σχολια φιλοκομματικων και ολοι οι αλλοι ειναι κυριες ετσι προβοκατορα;Ουστ απο εδω περα ρε ξεφτιλα.Οσο για την κυριαρχια του ρεφορμισμου δες την ιστορικη πορεια του πασοκ μεσα στο κινημα(ΠΑΣΚΕ)μεχρι και σημερα με αξιο συνεχιστη τον συριζα και τα λεμε παλι ΣΤΡΑΒΟΜΑΡΑ.Οσο για το αμα στηριζουν συμφεροντα των ΣΥΡΙΖΑ δες τις δηλωσεις του Παναγοπουλου προεδρου του ΣΕΒ για την αναγκαια συμμετοχη του ΣΥΡΙΖΑ στη συγκυβερνηση.Εγκαθετους δηθεν εκπροσωπους των μελων και φιλων του Κ.Κ.Ε δεν χρειαζομαστε για να μας μεταφερουν το και καλα κλιμα σας γιατι ειμαστε και εμεις πονηρουληδες οχι μονο εσυ ενταξει εξυπνακια.Το να λες γιατι το κομμα δεν ψηφισε αστο προεδρο δειχνει το κατα ποσο δεν εχετε πατο αλλα και επιχειρηματα για να αντικρουσετε το Κ.Κ.Ε.Το ΠΑΣΟΚ ηταν ο διαχρονικα κυριος εκφραστης της σοσσιαλδημοκρατιας στην Ελλαδα που λειτουργουσε σαν αναχωμα προς το Κ.Κ.Ε με τον ΣΥΡΙΖΑ σημερα να εχει αναλαβει επαξια τα ηνια και τον ρολο του απεναντι στο κομμα.Τωρα τουμπεκι ψιλοκομμενο απεναντι στο ΠΑΣΟΚ εκανε ο Κυρκος(που δηλωσε στην τελευταια του συνεντευξη στον ΣΚΑΙ ερωτευμενος με τον Ανδρεα) και οι λοιποι αριστερουληδες οπως ο Γλεζος που ηταν και πρωην στελεχος βουλευτης και ευρωβουλευτης του ΠΑΣΟΚ.Στο οργιο των συνεταιρισμων που ελυνε και εδενα το ΠΑΣΟΚ το Κ.Κ.Ε ηταν εκει οπου δεν εισουνα ποτε εσυ.Να σου θυμισω εγω ποιες στελεχαρες πεταξαν την ασπιδα το 91 και τρεξανε να παρουν πρωτοι θεση στην σειρα κατασυκοφαντισης του υπερκτου σοσιαλισμου οι προβοτες δινοντας τα διεπειστευτηρια υποταγης στο συστημα για να βολευτουν με θεσεις;

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 5:13 μ.μ.

Την κυβέρνηση Γιωργάκη τη διαδέχτηκε μια ακόμα χειρότερη κυβέρνηση.Η κυβέρνηση Παπαδήμου.
Την κυβέρνηση Παπαδήμου τη διαδέχτηκε η κυβέρνηση Σαμαρά,η οποία θα αποδειχτεί χειρότερη
κι απ'του Παπαδήμου γιατί είναι γενικού σκοπού (και όχι ειδικού) και θέλει να ανοίξει βεντέτα με όλη την κοινωνία.
Ο λαϊκός παράγοντας πέρυσι ήταν σε έξαρση και δοκίμασε τις αντοχές του συστήματος.Όμως:με την κυβέρνηση Παπαδήμου λούφαξε για μήνες περιμένοντας τις ''σωτήριες εκλογές'' (όπως του έλεγαν και τα αριστερά κόμματα) και μετά το ξέσπασμα της 12ης Φλεβάρη νέκρωσε εντελώς ξαναπεριμένοντας τις ''σωτήριες εκλογές''.
Οι εκλογές ήρθαν και έχουμε νομιμοποιημένη (πλέον) μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά με την στήριξη 170 βουλευτών και 48% των ψήφων.Για την ώρα,επομένως,εκ του αποτελέσματος,φαίνεται ότι ο λαϊκός παράγοντας μανιπουλαρίστηκε μια χαρά.
Κατάλληλα και με επιτυχία,απ'την κυβέρνηση Παπανδρέου που είχε φάει τα ψωμιά της αφού είχε αναλάβει όλη την αρχική λέζα του εγκλήματος,και διαμέσου της μεταβατικής του Παπαδήμου,περάσαμε στην επιθυμητή παράδοση της σκυτάλης στον έτερο συμμαθητή Σαμαρά για να ολοκληρωθεί το έγκλημα.
Μην βαυκαλιζόμαστε λοιπόν.
Και να έχουμε κατά νου,γιατί πολλή σιγουριά βλέπω από παντού ότι η κυβέρνηση αυτή δεν βγάζει τον χρόνο κλπ.Την κυβέρνηση αυτή θα την στηρίξουν μέσα κι έξω απ'τη χώρα με κάθε μέσο.
Με πρωτόγνωρα μέσα.
Πήραμε μια γεύση στην προεκλογική περίοδο.
Το μόνο που τους χάλασε λίγο τη σούπα γιατί δεν το υπολόγιζαν είναι το πολύ χαμηλό (ακόμα και μετά τις εκλογές του Ιουνίου) ποσοστό της ΝΔ.
Θα κάνουν τα πάντα για να την ανεβάσουν κι άλλο ώστε να συγκροτεί ισχυρό κορμό και θα ποντάρουν και στην συγχώνευση ΠΑΣΟΚ-μεγαλύτερου μέρους της ΔΗΜΑΡ για να έχουν έτοιμο και τον δεύτερο πόλο των προθύμων.Παράλληλα,έχουν και έναν άλλο ισχυρό πόλο με καθαρά (πλέον) σοσιαλδημοκρατική γραμμή,τον ΣΥΡΙΖΑ.
Απ'τον ελεγχόμενο δικομματισμό πάμε στον ελεγχόμενο τρικομματισμό.Και επειδή οι του ΣΥΡΙΖΑ χαίρονται,να ξέρουν ότι είναι πολύ πιθανό ακόμα κι αυτός ο τρικομματισμός να είναι ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ και σε λίγο (ας πούμε 2 ή 3 χρόνια) να επιστρέψει αυτούσιος ο δικομματισμός (της ΝΔ και του νέου ΠΑΣΟΚ) σε εκλογική δύναμη που θα θυμίζει κάτι απ'την προ 2009 εποχή.
Μόνο που το νέο ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ παρόλο που το θέλει πολύ,αλλά το υβρίδιο ΠΑΣΟΚο-ΔΗΜΑΡο-εκσυγχρονιστών στο οποίο θα κάνει παρέα σούμπιτο κι ένα κομμάτι της δεξιάς πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα λέει ζήτω ο Μόντι και ζήτω το σχέδιο Μάρσαλ και ζήτω η υγιής επιχειρηματικότητα,καθώς και της λαϊκής του βάσης που έχει ήδη...εκπαιδευτεί σε τέτοιου είδους ''υπεύθυνες θέσεις''.
Η μοναδική πραγματική αλλαγή που κινδυνεύουμε ως λαός να υπάρξει,είναι το πέρασμα του ΚΚΕ στη γωνία και ίσως έξω απ'τη Βουλή,και η σιγή κάθε ριζοσπαστικής δύναμης και φωνής.
Ούτε παραγγελία να έκαναν οι αστοί τέτοιες εξελίξεις,όλες μαζί...(συνεχίζεται)

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 5:15 μ.μ.

συνέχεια)
Ο λαϊκός παράγοντας δείχνει κοιμισμένος.
Η αξιωματική αντιπολίτευση που πρωτοστάτησε στο κοίμισμα του λαϊκού παράγοντα,στην εκλογική υπόσχεση,στις ανώδυνες διαχειριστικές λύσεις,
δηλώνει ότι θα είναι υπεύθυνη και ότι θα τους ταράξει στη νομιμότητα,ενώ την ηγεσία της την αποθεώνει το CNN.
Το μοναδικό κόμμα της Βουλής που μπορεί να πρωτοστατήσει σε ένα αληθινό λαϊκό Μέτωπο ανατροπής,το ΚΚΕ,είναι τραυματισμένο,με μια ηγεσία ενσωματωμένη,συστημική,που έχει καταργήσει την τακτική και το οδηγεί έξω απ'τη Βουλή.
Ριζοσπαστικές δυνάμεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ το βουλώνουν για τη μετατροπή του σε ''υπεύθυνο'' σοσιαλδημοκρατικό κόμμα,περιμένοντας την επερχόμενη (νομίζουν) ''εκλογική νίκη'' κατά τον ίδιο παραλυτικό τρόπο που ο λαϊκός παράγοντας κοιμόταν για μήνες περιμένοντας ''να εκφραστεί στις εκλογές''.Όμως εκλογική νίκη όπως τη φαντάζονται δεν θα έρθει ή ακόμα κι αν ερχόταν θα ερχόταν με τη δική τους φωνή πνιγμένη
και το πιθανότερο εκτός του κόμματος.Ας κοιτάξουνε ΗΔΗ τί συμβαίνει και ας μην κάνουν σαν τα βατράχια μέσα στο νερό της κατσαρόλας που συνεχώς ανεβάζει θερμοκρασία.ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ.
Κάποιοι εντός ΣΥΝ άρχισαν ανοιχτά να τους φορτώνουν την υπόθεση Αμυρά.Κι είμαστε ακόμα στην αρχή.Η υπεύθυνη ''λαϊκή δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς'' δεν χωράει ισχυρό Αριστερό Ρεύμα...Αν το Ρεύμα αποδέχεται τη μοίρα που του τάξανε να συνεχίσει να κοιμάται.
Το 27% ΗΔΗ χρησιμοποιείται (πότε προλάβανε κιόλας;) για να πνίξει τις ριζοσπαστικές φωνές εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ.
Κι όλα αυτά στο βωμό του ''να γίνουμε νέο ΠΑΣΟΚ''.
Δεν θα γίνετε παιδιά...
Στο μεταξύ,οι εγκληματίες περνάνε τα πάντα και σε λίγο θα διαχειριστούν ανενόχλητοι ΚΑΙ το πέρασμα στην ευρωδραχμή.

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 6:10 μ.μ.

Theodore 10.20 ,είναι άλλο το να αποδείξεις με στοιχεία ότι η αστική τάξη ενισχύει την ανασύνταξη της σοσιαλδημοκρατίας μέσω (και) του ΣΥΡΙΖΑ,και είναι άλλο το να δείξεις με απλά παραδείγματα το αυτονόητο,ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι σοσιαλδημοκρατική και ότι η μετατροπή του σε ενιαίο κόμμα τον στρέφει ήδη ακόμα δεξιότερα.
Γιατί όταν απ'τη ''διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους'' που έλεγε παλιότερα,περνάει στο μορατόριουμ με τη συμφωνία των δανειστών και σε δηλώσεις κεντρικών στελεχών όπως η Δούρου ''δεν είμαστε τζαμπατζήδες'',κι όταν από την κατάργηση του Μνημονίου περνάει στην επαναδιαπραγμάτευση και προσθέτει και το δόγμα ''δεν πειράζουμε τρίχα απ'την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών'',κι όταν τα ριζοσπαστικά κηρύγματα της εποχής Αλαβάνου έχουνε δώσει τη θέση τους στο ''ναι στην υγιή επιχειρηματικότητα
που θα φέρει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας'' και στο ''ναι στο σχέδιο Μάρσαλ για την Ευρώπη και ναι στο transfer union της Ευρώπης των λαών'',
ε...τα λόγια περιττεύουν.
Τα παραπάνω δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με τις αδυναμίες και τις τεράστιες ευθύνες του ΚΚΕ,
παρά μόνο κατά το ότι η αντιμετωπική τακτική του ΚΚΕ και η αδιαφορία του για την ανάγκη μεγάλων τμημάτων του λαού που πλήττονται απ'την κρίση να ακουμπήσουν κάπου πολιτικά,ενίσχυσε την όπως-όπως και χωρίς όρους ενίσχυση ενός ακόμα σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος που μοιράζει αυταπάτες και κοιμίζει το λαό.Γιατί,όταν αδιαφορείς ως ΚΚΕ για μεγάλα τμήματα του λαού και για το πώς σήμερα τα βγάζουν πέρα,θα σε αγνοήσουν και αυτά.Κι όταν εσύ ως ΚΚΕ που είσαι ο μόνος που μπορεί να πρωτοστατήσει σε πραγματικό Μέτωπο ανατροπής,έχεις την αντίληψη ότι τις θέσεις σου για το Μέτωπο πρέπει να τις βάλεις στο ράφι για χάρη κάποιου θολού και στα λόγια μόνο ''εργατισμού'',το μόνο που κάνεις είναι να υπογράφεις την καταδίκη σου.
Διότι ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΟΡΘΙΟ ΤΟ ΚΚΕ μετά το 1991 και να μη γίνει άλλη μια εξωκοινοβουλευτική γκρούπα (γιατί για εκεί το προόριζαν τότε),σαν τις άλλες γκρούπες που λέγανε και τότε για ''εργατισμούς'' ήταν Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ.
Αν την αφήσει εντελώς τη λογική του Μετώπου όπως πάει να κάνει,θα πεταχτεί απ'έξω απ΄τη Βουλή και θα πάει να τους κάνει παρέα.

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 8:54 μ.μ.

Πρός τους 3 συνεχόμενους από 4:07 έως 4:36:
Είστε εντελώς μαλάκες παιδιά, να μην πολυλογούμε. Είστε κανονικά ζώα. Αν το ΚΚΕ ήταν ΚΚΕ άτομα σαν κι εσάς δεν θα έβλεπαν ούτε την εξώπορτα.

Τώρα όμως είστε οι καλύτεροι "υπερασπιστές" του.
Αυτή είναι η επίπτωση της μετατροπής από κομμουνιστή σε ταλιμπάν.

11 Ιουλίου 2012 στις 11:26 μ.μ.

8:54 Ωραία κριτική: Μαλάκες-Ζώα-Ταλιμπάν!
Μήπως λες ΜΗΠΩΣ είσαι κανά χρυσό αυγό?
Γιατί με τέτοιες εκφράσεις μιλάνε μόνο αυτοί...

Ανώνυμος
11 Ιουλίου 2012 στις 11:41 μ.μ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάει δεξιά , το ΚΚΕ στο μοναστήρι και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 6 Μάη φοβήθηκε μην τα καταφέρει και μπει στη Βουλή...

Περαστικά μας

ψηφοφορος ΚΚΕ
12 Ιουλίου 2012 στις 12:52 π.μ.

Κυριες κ Κυριοι Αριστεροι. Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΕΘΑΝΕ (Επιτελους!!)

'Η θα μπειτε στο κομμουνιστικο κινημα Ή στην σοσιαλδημοκρατικη διαχειριση

Διαλεχτεεεεεεεε ...

Ανώνυμος
12 Ιουλίου 2012 στις 3:38 π.μ.

Stalin1917.

File edo den einai kaneis praktoras kai pernaei to xrono tou na dimiourgisei anaxomata sto sustima, toulaxiston suneidita. Prepei na katalaveis oti o kathenas edo mporei na kanei kritiki sto KKE kai na einai antiKKE giati theorei oti to KKE de voithaei stin anasuntaksi tou ergatikou kinimatos me tin taktiki tou, me ton tropo pou einai domimeno ktl poso malista otan oi perissoteroi kkedes den exoun provlima na poun tous ypoloipous groupouskoula omadika xoris idiaiteri skepsi kai provlimatismo.
Episis, na ksereis oti ta atoma pou einai se alla kommata tis eksokoinovouleutikis aristeras kseroun ti leei to KKE kai enimeronontai sxetika se antithesi me tin pleiopsifia apo tous KKEdes. Epipleon, to KKE einai i pio eukoli kai suxni epilogi twn anthropon pou epilegoun na agonistoun mesa apo ena kommounistiko komma. Oi ypoloipoi pou den to epilegoun an kai tha ithelan na vriskontai se ena komma me ti dunamiki tou KKE profanos oute provokatores einai oute mazoxes. Isos, na mi symfonoune me kapoia zitimata opos ta vlepei to KKE. Paradeigma to nickname sou. Den ekfrazei o Stalin gia enan mi KKE kommounisti ta egklimata kata ekatomurion athoon me stoxo tin emesi epithesi ston yparkto sosialismo alla ton akrato sygkentrotismo, tin apoksenosi tou kommatos apo tin ergatiki taksi, ton ekfulismo tis ergatikis eksousias ktl.. Esu mporei na pisteueis oti i strofi egine to 56 alla alloi na to vlepoun allios kai na theloun na proteinoun ena allo montelo.

To idio mporei na sumvanei kai me tin taksiki enotita pou proteineis, gia tin opoia oxi adika kata ti gnomi mou polloi kai oxi mono kommounistes niothoun oti prota ap'ola to PAME kineitai me proteraiotita tous stoxous tou kommatos sou. Pragma thetiko men gia sena pou pisteueis oti epanastasi tha ginei mono me to KKE, arnitiko omos gia tous ypoloipous pou diafonoune.

Parenthesi: Otan leo kommounistes einai profanes oti ekairountai diaxeiristes tou sustimatos kai arnites tis epanastasis - Sunaspismenoi kai genikologa aristeroi

Ανώνυμος
12 Ιουλίου 2012 στις 8:08 π.μ.

Τι κριτική να σου κάνω ρε ζωντόβολο;
Έχεις δει τι έγραψες;
Ο 11 Ιουλίου 2012 10:55 π.μ. είμαι.

Που βλέπεις το μίσος ρε που θες και πολιτική κριτική; Επειδή γράφω ότι δεν κάνετε καμία κριτική στην πολιτική σας γραμμή κι ότι αναλώνεται όλη η "αυστηρή" αυτοκριτική σας σε τεχνικά και οργανωτικά θέματα;
Επειδή γράφω ότι αυτά τα τεχνικά και οργανωτικά λάθη είχαν (εκλογικό) αποτέλεσμα χειρότερο ακόμη κι από την ίδια την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης;

Που είναι το μίσος; Που είναι το ψέμα;
Βρες μου μια φράση του κειμένου που να δείχνει έστω αμφιβολία για την πολιτική γραμμή. ΜΙΑ.
Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα.

Ναι χρυσό αυγό είμαι. Άμα εσύ είσαι κομμουνιστής, είναι πολύ πιθανό να είμαι χρυσό αυγό.

Κομμουνιστής πάντα
12 Ιουλίου 2012 στις 9:36 π.μ.

Αγαπητοί σύντροφοι

Το ΚΚΕ είναι το ιστορικότερο κόμμα στην Ελλάδα και κατά κάποιο τρόπο, η μήτρα όλης της αριστεράς, καθώς από αυτό προέκυψαν και τα υπόλοιπα ρεύματα. Είναι επίσης εκείνο το κόμμα με τη μεγαλύτερη σύνδεση μα εργασιακούς χώρους στον ιδιωτικό τομέα και τη μεγαλύτερη δυνατότητα κινητοποίησης. Όλα τα παραπάνω κάνουν τις ευθύνες του ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ. Οι σύντροφοι του ΚΚΕ πρέπει επιτέλους να κατανοήσουν ότι δεν είναι δυνατόν να μην έχει πρόβλημα μια γραμμή που μόλις μέσα σε ένα μήνα εγκαταλείπεται από τους μισούς. Δεν φταίνε μόνο τεχνικά ζητήματα,δηλαδή πόσο και αν τρέξανε τα μέλη, έλεος πια. Όποιος έχει σχέσεις με κόσμο που ψήφιζε ΚΚΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και πιστέψτε με εγώ έχω, έβλεπε τη μεγάλη δυσφορία που είχαν για την αποκλειστική σχεδόν στοχοποίηση της υπόλοιπης αριστεράς. Η ιδιόμορφη "αποχώρηση" από τα τρέχοντα ζητήματα (όλα ψευτοδίλημμα, όλα παραπέμπονται στο σοσιαλισμό) ουσιαστικά έχει μετατρέψει το ΚΚΕ σε ένα μεγάλο μ-λ. Δυστυχώς για την αριστερά και ιδιαίτερα για το κίνημα, με την επιμονή σε αυτή την αδιέξοδη γραμμή πολύ φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσει να παίξει τον ιστορικό του ρόλο.

Ανώνυμος
12 Ιουλίου 2012 στις 2:07 μ.μ.

Οφείλω οπωσδήποτε μία απάντηση στον φίλο Ανώνυμο 11 Ιουλίου 2012 6:10 μ.μ.
Οπωσδήποτε όπως εύστοχα διέκρινες, πρόκειται για δύο διαφορετικού τύπου, αποδεικτικές διαδικασίες.
Αλλά το πρόβλημά μου είναι-φαντάζομαι και το δικό σου-ότι τα παραδείγματα δεν αποδεικνύουν πάντα την αλήθεια μιας εκτίμησης και πολύ δε περισσότερο, έναν θετικό ισχυρισμό.
Τις περισσότερες φορές, τα παραδείγματα είναι απατηλά ή αδόκιμα, ενώ στην καλύτερη περίπτωση είναι αντιφατικά και ποικίλως ερμηνεύσιμα.
Για αυτό εξάλλου και παραδειγμάτων μετέρχεται και η πιο σκοτεινή προπαγάνδα τόσο των Φασιστών, όσο και των ΜΜΕ παγκοσμίως.
Επί παραδείγματι:
Αν βγει ο Χ Μεγιστάνας και δηλώσει συμπάθεια στο Y Αριστερό Κόμμα, αυτό είναι πρόβλημα του Κόμματος ή του ίδιου;
Η αστάθεια των απόψεων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., στο θέμα του Χρέους, συνδέεται με την άγνοιά του, εν λόγω πολιτικού σχηματισμού, για χειρισμό ενός τέτοιου διεθνούς πολιτικού ζητήματος.
Η άγνοια προκαλεί έλλειψη αυτοπεποίθησης και τότε αρχίζει η κατρακύλα σε πιο "αποδεκτές" θέσεις.(Βλέπε δεξιά μετατόπιση).

Ανώνυμος
12 Ιουλίου 2012 στις 2:08 μ.μ.

Τώρα αναφορικά με το θέμα της Σοσιαλδημοκρατίας, αυτή δεν πουλά ψεύτικα οράματα. Και φυσικά αυτή, δεν εκπροσωπείται από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για μένα προσωπικά, που το έζησα, από το 1974 και μετά, ήταν ένα τριτοκοσμικό-λαϊκιστικό Κίνημα με προέλευση από την Ένωση Κέντρου. Το 1974 έως και το 1979 αναγνώριζε την Προσφορά του Μαρξισμού, μόνο απευθυνόμενο στους Αριστερούς, ενώ στους άλλους παρουσιαζόταν ως Δεξιοκτόνο και ρεβανσιστικό. Έκανε όλους τους μη δεξιούς Έλληνες, να νομίζουν ότι είχαν διωχθεί από την Επάρατο Δεξιά. Στην πραγματικότητα οι διωχθέντες ήταν οι Κομμουνιστές και Αριστεροί και ελάχιστοι λοιποί Δημοκράτες.
Το 1982, θεωρούσε κάποιος δίωξη το γεγονός του μη διορισμού του στην Αστυνομία ή στο Δημόσιο, γιατί τάχα ήταν (κατά φαντασία) Αριστερός.
Η αντικομμουνιστική υπόγεια δουλειά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν πολυεπίπεδη.
Σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία της εποχής, που αύξανε τα εγχώρια κρατικά έσοδα, γιγάντωνε το Κράτος της Πρόνοιας και της καινοτομίας, οι δήθεν Σοσιαλιστές της Ελλάδας της Γαλλίας και της Ισπανίας, καθύβριζαν την γερασμένη πραγματική Σοσιαλδημοκρατία ως Δεξιά.
Και τί έκαναν οι ίδιοι;
Επαιτούσαν για δανεικά που αλλού!
Μα φυσικά στην Μέκκα του Σοσιαλισμού την Wall street !!!
Και όταν οι πραγματικοί Σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης, ιδιαιτέρως οι Γερμανοί και οι Σκανδιναβοί, τους έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, τί έκαναν;
Φόρτωναν τα χρέη της πολιτικής τους στις αντίπαλες τάξεις.
Αύξαναν την φορολογία στις επιχειρήσεις με αποτέλεσμα τα λουκέτα. Τους ανέργους (βλ. ΧΡΩ.ΠΕΙ. κ.α.) τους διόριζαν στις ΔΕΚΟ και στο Δημόσιο.
Όσες επιχειρήσεις πάλι δεν πτώχευαν τις οδηγούσαν σε ακάλυπτο δανεισμό. Μεσολαβούσαν τότε τα τσιράκια του Πα.Σο.Κ. να παίξουν τον ενδιάμεσο, μεταξύ Επιχειρήσεων και Τραπεζών, με προφανή εκβιαστικά διακυβεύματα.
Ή μου δίνεις την μισή επιχείρηση ή δάνειο γιοκ!
Ή μου παραχωρείς προμήθεια το 40% του ληφθέντος δανείου και θα υπογράψεις ότι έλαβες το 100%.(αντιτοκογλυφία).
Ή διορίζεις στην ήδη ασθμαίνουσα επιχείρηση, επιπλέον δικά μου άτομα. (Τα οποία σημειωτέον όταν πήγαιναν στην επιχείρηση, διέθεταν όλες τις άλλες "αρετές", πλην αυτές του σκληρά εργαζόμενου και επιπροσθέτως αναγνώριζαν ως πραγματικό αφεντικό, όχι αυτόν που τους έδινε το μεροκάματο, αλλά αυτόν που τους διόρισε).
Η δουλειά που έκαναν μεσ' στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, ήταν σαρωτική. Υποδύονταν τον Αριστερό και καλλιεργούσαν οργή απέναντι στ' αφεντικά, ενώ παράλληλα χαρακτήριζαν τους πραγματικούς Αριστερούς και Κομμουνιστές τιμημένους εργάτες ηττοπαθείς, λίγους, περιθωριακούς, γραφικούς και τους εξωθούσαν σε ατέρμονες κούρσες ανούσιων Συνδικαλιστικών Αιτημάτων.
(Π.χ. καταβολή Νυκτερινού Επιδόματος σε όλες τις μή κυλιόμενες βάρδιες κ.π.α.)
Τώρα η υποψία Σοσιαλδημοκρατίας (στα χρόνια του μεσοπολέμου 1924-1930),τί έκανε; Αύξησε τα δημόσια έσοδα, ίδρυσε το ΙΚΑ,(και όχι ο Μεταξάς, αυτός μάλιστα συνέλαβε τον πρώτο Διοικητή ΙΚΑ, τον Π. Κανελλόπουλο-τοποθετημένο από την Νόμιμη Κυβέρνηση Π. Τσαλδάρη και τον έστειλε εξορία),καθιέρωσε ως υποχρεωτικές τις Διαπραγματεύσεις για Συλλογικές Συμβάσεις, υποχρέωσε σε εισφορές και σε αναδασμούς της Αστικοτσιφλικάδικη Ολιγαρχία και απόδοση αποζημιώσεων στους πληγέντες αγρότες.
Η αριστερά της εποχής εκείνης (δηλαδή το ΚΚΕ)και ενώ μέχρι το 1932 ήταν φραξιονιστικά διαιρεμένο δηλαδή με δύο εν ενεργεία Γενικούς Γραμματείς (Ευτυχιάδης-Χάϊτας) κέρδιζε μέρα με τη μέρα οπαδούς σε όλη την Ελλάδα όχι μόνον Εργάτες και Αγρότες αλλά και Δημοσίους Υπαλλήλους που εκείνη την εποχή δεν υπερέβαιναν τις 50.000 αλλά Επιστήμονες,Μικροϊδιοκτήτες και
Διανοούμενους.
Συμπέρασμα η Σοσιαλδημοκρατία είναι κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που μας επέβαλλαν οι μηχανισμοί και η αμορφωσιά της μεταπολίτευσης.
Υ.Γ. Για τον άλλο φίλο των 4:55.
Τελικά το ΚΚΕ τότε ψήφισε τον Αστό Σαρτζετάκη και όχι τον "Νομιμοποιητή" Αστό Κ. Καραμανλή. Ο δε Ανδρέας εξευτέλισε τότε το ΚΚΕ, με την γνωστή οπερέτα των έγχρωμων 179! ψηφοδελτίων.
Αυτά για τους επιλήσμονες!

Ανώνυμος
12 Ιουλίου 2012 στις 2:42 μ.μ.

Προσωπικα συμφωνω με τις θεσεις αναλυσεις και προτασεις του κκε πλην μιας. Αυτης που λεει πως παρολο το μεγεθος της της κρισης ο κοσμος στην πλειοψηφια του δεν εχει αντιληφθει τις πραγματκκες αιτιες και δεν κατεβαινει με σωστους στοχους. Ο κοσμος κατα την αποψη μου πρωτα κατεβαινει στους δρομους, τρωει ξυλο,και συκοφαντειται και μετα ωριμαζει και οχι το αντιθετο. Στη ρωσια το 17 πολλοι κατεβηκαν με το συνθημα ψωμι κι ειρηνη χωρις να χουν εκ των εξ αρχης αντιληφθει κι αποδεχθει τις θεσεις του Λενιν. Στην Κουβα ο κοσμος πηρε τα οπλα να διωξει εναν δικτατορα και μετα οψιμα αποδεχτηκε τον σοσιαλισμο ως αναγκαιοτητα, στη Ελλαδα το 41 ο κοσμος βγηκε στο βουνο για εθνικη ανεξαρτησια στην πορεια ειδαμε ακομα και συντηρικα τμηματα της κοινωνιας οπως χωροφυλακες παπαδες και αξιωματικους να αποδεχονται ριζοσπαστικες θεσεις και να πολεμουν στις ταξεις του ελλας για κοινωνικη δικαιωσυνη και δημοκρατια. Τι θελω να πω, πως στοχος μας θα πρεπει να ναι να κατεβει ο κοσμος στο δρομο κι ας ειναι και με ανωριμα συνθηματα, ουσια ειναι να κατεβει γιατι το δικο μας γηπεδο ειναι εκει και εκει πρεπει να παιξουμε. Συνειδητοποιημενη και αποφασισμενη πρεπει να ειναι εξαρχης η πρωτοπορεια οχι ολοι,ολοι δε θα ναι ποτε

Ανώνυμος
12 Ιουλίου 2012 στις 3:53 μ.μ.

Θεωρώ πως η τραγική πτώση των ποσοστών του ΚΚΕ είναι αποτέλεσμα της γραμμής του ΚΑΙ ΜΟΝΟ!!

Φυσικά, ΔΕΝ θεωρώ πως η πτώση των ποσοστών του ΚΚΕ είναι αρνητική για το λαό. Ούτε και θετική είναι. ΑΔΙΑΦΟΡΗ είναι!!

ο ΜΌΝΟς ΔΡΌΜΟΣ είναι η κοινή δράση ΟΛΗΣ της αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ), πάνω σε αρχές. Και στους κλάδους και στις γειτονιές και στη νεολαία.

Οι μεταβατικοί στόχοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι σωστοί και χρειάζεται να τίθενται ως στόχοι ΚΑΙ του κινήματος (συνδικάτα, φοι. σύλλογοι, γειτονιά). Η βάση εκκίνησης της κοινής δράσης όμως είναι η άμεση υπεράσπιση της ζωής όλου του λαού (γειτονιές), η ταξική αντεπίθεση (χώροι δουλειάς) με βάση τις δημοκρατικές ΓΣ των σωματείων και το προτοβάθμιο καταρχήν συντονισμό τους!

Ανώνυμος
12 Ιουλίου 2012 στις 6:48 μ.μ.

Να θυμίσω ότι η λογική των "μετώπων", μας οδήγησε μεν στην αντιφασιστική νίκη, αλλά και στη Βάρκιζα, τη Γκαζέρτα, το Πότσνταμ.... και κατ' επέκταση στα Δεκεμβριανά, στον Εμφύλιο, στην παρανομία, στη διάλυση των Κ.Ο. για να ενταχθούν στην ΕΔΑ, και πιο σύγχρονα, στο Συνασπισμό του 1989-1991, στο Ενιαίο Μέτωπο Πάλης της ΚΝΕ του "Γράψα", στα "μέτωπα με τους ΕΒΕ" για "νέου τύπου ανάπτυξη" κ.λ.π. και είδαμε που έχουμε φτάσει !!! Ας σκεφτούμε λίγο, μήπως τελικά κάποια στιγμή πρέπει η εργατική τάξη να κάνει "αυτοτελή πολιτική" ?

Αλεξ
12 Ιουλίου 2012 στις 7:34 μ.μ.

αυτό που δεν καταλαβαίνετε συντρόφια του ΚΚΕ είναι πως όλοι αυτοί που σας τη "λένε" δεν είναι συνασπιστήρια αλλά δυνητικοί υποστηρικτές του ΚΚΕ.

Να είστε σίγουροι ότι άκομη και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούνε για την ιδεολογική υπεροχή του ΚΚΕ, για τη δικαίωση σε όλες τις θέσεις του για τις εξελίξεις...

Το θέμα είναι να το καταλάβει και το ΚΚΕ αυτό και να μην τους "διώχνει" αλλά να βγει μπροστά σημαιοφόρος της αριστεράς (όπως μπορούσε να το κάνει από θέση ισχύος νωρίτερα) με τους όρους του και χωρίς να κάνει ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ στις ιδέες του..και όχι ως ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ (ούτε καν Πυθία!) να κάθεται και να περιμένει τους "συνειδητούς" υποστηρικτές σαν ένα ώριμο φρούτο...

Και τη συγκυρία θα εκμεταλλευθείς..(όπως έκαναν τα φασισταριά) και τα ποσοστά σου θα ανεβάσεις..το ζήτημα είναι μετά να τα κατοχυρώσεις και να ανέβεις περισσότερο..

Τι δεν καταλαβαίνετε?
Λέω κάτι λάθος? Λέω κάτι περίεργο?

Άλεξ

Ανώνυμος
12 Ιουλίου 2012 στις 10:26 μ.μ.

Όχι φίλε 6.48,δεν οδήγησε η λογική των μετώπων στις προδοσίες της Βάρκιζας και της Καζέρτας κλπ.Καμία λογική του Μετώπου ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙΣ ΤΑ ΟΠΛΑ ένα βήμα πριν απ'την εξουσία.
Αυτό ήταν η εγκατάλειψη και το ΠΟΥΛΗΜΑ της λογικής του Μετώπου.Όχι η εφαρμογή του.
Το ΚΚΕ δεν έφτιαξε και δεν μπήκε μπροστά στο ΕΑΜ με τη λογική να παραδώσει τα όπλα όταν το ΕΑΜ θα γινόταν η κυβέρνηση που αναγνωρίζει ο λαός στα βουνά.
Και καθόλου δεν σταματάει η εργατική τάξη να κάνει αυτοτελή πολιτική όταν το Κόμμα της συμμετέχει πρωτοστατώντας σε ένα λαϊκό Μέτωπο.
Αντίθετα,το Μέτωπο ενισχύει την αυτοτελή πολιτική,τη φέρνει πολλά βήματα πιο κοντά στον στρατηγικό στόχο του Κόμματος.
Σκέψου (το λες και μόνος σου άλλωστε).
Έφτασες απ'το φασισμό του Μεταξά (που το ΚΚΕ ήταν ένα μικρό κόμμα) και τη ναζιστική κατοχή, ΕΝΑ ΒΗΜΑ πριν απ'το σοσιαλισμό στην Ελλάδα και με το ΕΑΜ να ελέγχει όλη την Ελλάδα,ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή είχες τη λογική του Μετώπου,ακριβώς επειδή μπήκες μπροστά και συσπείρωσες το λαό,
τον έμαθες να αγωνίζεται για τον τόπο του,για το φαΐ του,για τη λευτεριά του,και ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ,
στα μετερίζια του αγώνα,ξεκινώντας απ'το σώσιμο απ'την πείνα κι απ'την αντίσταση στον κατακτητή,
κατάφερες να ριζοσπαστικοποιήσεις μεγάλα κομμάτια του λαού που μέχρι τότε ήταν συντηρητικότατα.
Δεν πήγες να του πεις ''λαέ πρώτα βγάλε
συμπεράσματα,λαέ πρώτα διόρθωσε την στάση σου,
λαέ πρώτα ριζοσπαστικοποιήσου και πρώτα πες ναι στη λαϊκή δημοκρατία και μετά θα σε καταδεχτώ να πάμε μαζί''.
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ριζοσπαστικοποιείται ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ,
αν ΠΡΩΤΑ δεν σταθείς δίπλα του με κίνημα αλληλεγγύης και αν ΠΡΩΤΑ δεν τον κάνεις να κατέβει στο πεδίο του αγώνα με ό,τι αυτός έχει στο κεφάλι του καλό,στραβό κλπ.
ΕΚΕΙ,ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΣΟΥ,τον βοηθάς να καταλάβει.
Δεν περιμένεις να τα καταλάβει όλα απ'το σπίτι του.
ΑΝ ΤΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΕΣ με ''πούρα εργατική γραμμή κι οι άλλοι όξω μέχρι να συνειδητοποιήσουν'',ο Άξονας θά'μενε πολλά χρόνια ακόμα στην Ελλάδα και οι μισοί Έλληνες θα είχανε πεθάνει απ'την πείνα.
Ο 2.42 και ο Άλεξ 7.34,με εξαιρετικό (πιστεύω) τρόπο και οι δυο τους,πιάνουν το νόημα τί πρέπει να κάνει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα στις σημερινές συνθήκες.Συμφωνώ μαζί τους.
Ακριβώς για αντίστοιχους με τους παραπάνω λόγους,ήταν ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΜΑΛΑΚΙΑ του ΚΚΕ που σνόμπαρε πέρυσι τις πλατείες αντί να μπει μέσα και να τις δώσει περιεχόμενο και να τις συνδέσει με τους τόπους δουλειάς.
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ να μετατρέψει την γενικότερη εκτίμηση που υπήρχε για τις θέσεις του ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΕ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ.
Αντ'αυτού,έμεινε απ'έξω να κατηγορεί τον κόσμο που σηκώθηκε απ'τον καναπέ του,και άφησε το ''κίνημα'' αυτό να εξαερωθεί.
Αλήθεια τί άλλο περίμενε ότι θα γίνει,αφού άφηνε Συνασπισμένους και Χρυσαυγίτες να αλωνίζουν εκεί πέρα;
Όσο για το 1988-89 και τον Ενιαίο ΣΥΝ που αναφέρεις,όχι,δεν έχει καμία απολύτως σχέση με Μέτωπο.Δεν ήταν Μέτωπο.Ήταν ένα κακέκτυπο της ΕΔΑ.Άλλο ΕΑΜ,άλλο ΕΔΑ.Κάποιοι από τα πάνω σε ΚΚΕ-ΕΑΡ αποφάσισαν να κάνουν μια τυχοδιωκτική συγκόλληση,ενώ μεγάλο κομμάτι της κομματικής βάσης του ΚΚΕ ήταν εντελώς αντίθετο.Δεν σε πάω πιο ''κάτω'',στο κίνημα τί γινόταν.Δεν προέκυψε από κανένα κίνημα αυτό το κομπρεμί.

Ανώνυμος
12 Ιουλίου 2012 στις 11:03 μ.μ.

Φίλε theodore,ναι,αν βγει ένας μεγιστάνας και πει καλά λόγια για ένα αριστερό κόμμα,τότε σε κάθε περίπτωση το αριστερό κόμμα θα πρέπει να ψάξει πάρα πολύ και αμέσως τί στραβό έχει κάνει.
Aυτό συμβαίνει τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα ''Τσίπρα εσύ rising star'' που ακούει απ'το CNN
(σε λίγο θα τον πει και ''Τσίπρα εσύ σούπερ σταρ'').
Αυτό συνέβη στις 20-21 Οκτώβρη στο ΚΚΕ,όταν όλα τα αστικά ΜΜΕ επαίνεσαν την στάση του να περιφρουρήσει τη Βουλή.Του συνέβη και το Δεκέμβρη του 2008,όταν πάλι όλα τα αστικά ΜΜΕ του έλεγαν ''΄μπράβο σου ΚΚΕ,πόσο υπεύθυνο είσαι'',επειδή είχε βγει η Παπαρήγα απ'το Προεδρικό και έδειξε με το δάχτυλο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και μόνο απ'αυτό θα έπρεπε να ψαχτεί το ΚΚΕ για να βρει τί κακό έκανε και στις δυο περιπτώσεις.
Όσο για την Σοσιαλδημοκρατία,κανείς δεν είπε ότι ήταν ακριβώς ίδια η Σοσιαλδημοκρατία του ευρωπαϊκού Κέντρου-Βορρά με τα Σοσιαλιστικά Κόμματα του Νότου.Προσωπικά και γω θεωρώ πιο πετυχημένη τη διαχείριση του καπιταλισμού στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη απ'ό,τι στο Νότο.
Όσο υπήρχε ανατολικό μπλοκ,υπήρχε και σοσιαλδημοκρατία.
Το θέμα είναι να μην μας ξεφεύγει ότι η εποχή αυτή πέρασε κι ότι δεν μπορούμε στο 2012 να ψάχνουμε για διαχείριση,όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ,
όταν σε όλη την Ευρώπη περνάει οδοστρωτήρας.
Λιτότητα και περικοπές παντού στην Ευρώπη,εδώ και πολλά χρόνια,πολύ περισσότερο τώρα.
Αν μερικές χώρες στέκονται κάπως (από πλευράς κοινωνικής συνοχής) και δεν μοιάζουν πολύ (ακόμα) με την Ελλάδα,είναι απ'την κεκτημένη ταχύτητα περασμένων δεκαετιών.
Αλλά απ΄την ΟΝΕ και μετά,λιτότητα παντού (άλλος καημός αυτός με τον ΣΥΡΙΖΑ,που λέει φιλολαϊκή πολιτική μέσα στην ΟΝΕ).
Η Σοσιαλδημοκρατία ΣΗΜΕΡΑ,σημαίνει πολυετές πάγωμα μισθών,λιτότητα,ιδιωτικοποιήσεις,κόψιμο κοινωνικών παροχών.
Αν αυτήν ψάχνει ο ΣΥΡΙΖΑ,εκεί θα καταλήξει κι αυτός.

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 12:19 π.μ.

Πότε έκανε "αυτοτελή πολιτική" η εργατική τάξη ? Όταν κατέβαιναν οι οικοδόμοι σε απεργίες ζητώντας να γίνουν τα μεγάλα έργα ? Όταν έβαζες τους εργάτες να στηρίζουν όποιο μικροαστικό αίτημα έβαζαν τα ρεφορμιστικά σωματεία των ΔΕΚΟ και των Δημοσίων Υπαλλήλων ? Όταν τους έβαζες να στηρίζουν τους μεγαλοαγρότες που κινητοποιούνταν για τα δικά τους συμφέροντα και ταυτόχρονα είχαν στη δούλεψή τους τόσους εργάτες γής ντόπιους και ξένους που τους έτρωγαν το μεδούλι ? ή όταν γίνονται απεργίες χρόνια τώρα στη Ζώνη του Περάματος με βασικό αίτημα να γίνουν δεξαμενές για να ανοίξουν οι δουλειές (αυτό που ζητάνε δηλ. και οι μικρομεσαίοι εργολάβοι της Ζώνης?)Χρόνια τώρα το ΚΚΕ στη λογική του μετώπου των κοινωνικών δυνάμεων, έχει θυσιάσει σαν άλλη Ιφιγένεια, τους ταξικούς στόχους της εργατικής τάξης... Και τώρα που επιτέλους κουτσα στραβά αποφάσισε να ασχοληθεί μ' αυτούς, τους έχει πιάσει όλους ο πόνος για το Μετωπο !! Ας μπει μπροστά η εργατική τάξη, με την ιδεολογική υπεροχή που της δίνει η ιστορική της αποστολή, και από κει πέρα,χτίζονται κοινωνικές συμμαχίες, μ'αυτές τις δυνάμεις που είναι οι πραγματικοί της σύμμαχοι, κι εφόσον αποδεχτούν τον πρωτοπόρο ρόλο της. Όλα τ' αλλα είναι συζητήσεις στα πλαίσια του αστικού συστήματος και της εκλογικιστικης αντίληψης που καλλιεργείται όλα τα χρόνια κυρίως μετά τη μεταπολίτευση...

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 7:55 π.μ.

Δεν είναι πολύ επίκαιρο, αλλά ρίχτε του μια ματιά εσείς που ασχολείστε θεωρητικά να λύσετε το πρόβλημα της εργατικής τάξης μέσα από (λεκτικούς μάλιστα) αριστερισμούς που μέχρι χθες ανήκαν στον χώρο των Τροτσκιστών.

Και λάθος να είναι, είναι πολύ πιο κοντά στην σκέψη του μέσου αριστερού που ΔΕΝ ψήφισε ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές του Ιούνη, απ' ότι είναι η ανακοίνωση του ΚΚΕ που ψηνόταν τόσο καιρό για να μη μας πει απολύτως τίποτε:
http://avantgarde2009.wordpress.com/2012/06/06/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B9-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84/

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 1:31 μ.μ.

Καλά, η πολιτική ασχετοσύνη σε όλο της το μεγαλείο!

1. Υπάρχουν αυτοί που θεωρούν εντελώς λαθεμένα, πως το.....μέτωπο και η αντίληψη για αυτό, φταίει για τη βάρκιζα, το λίβανο, την εδα κλπ. Μέγα λάθος! Δεν φταίει η μετωπική αντίληψη, αλλά το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ της τακτικής και η άρνηση να πάρουμε την εξουσία.

2. Κάποιοι άλλοι, αρνούνται το μέτωπο, για να κάνει επιτέλους.....αυτοτελή πολιτιή η εργατιή τάξη! Ημαρτον! Σε ΤΙ εμποδίζει η μετωπική αντίληψη την εργατική πολιτική να καθορίσει την ουσία του μετώπου! ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ! Η ανικανότητα της κομμουνιστικής Αριστεράς είναι η αιτία και όχι η μετωπική αντίληψη!!

3. Αλλοι πάλι, θαρρούν πως η συνεπής εργατική ταξική πολιτική καθορίζεται ΜΟΝΟ από ένα κόμμα και τα κομματικά του μορφώματα! ημαρτον πια!! Η εργατική πολιτική από τη φύση της και για να είναι αποτελεσματική, ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΚΟΜΜΑΤΙΚΗ αντίληψη, την ελευθερη έκφραση θέσεων και λόγου και τα πολυτασικά σχήματα! Οπως ταυτόχρονα επιβάλλει την ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στη ληψη των αποφάσεων, ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΙΣΜΩΝ!

ΑΥΤΗ Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΘΕΣΗ είναι η βάση για τη συγκρότηση μιας μαζικής ΜΕΤΩΠΙΚΗΣ εργατικής πολιτικής! Η Αριστερά είτε θα αποδεχθεί ΑΥΤΗ την αντίληψη, είτε θα εξαφανιστεί (είτε κρατά κόκκινες σημαίες, είτε όχι).

Συνεπώς, ΝΑΙ στην εργατικη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΝΑΙ στην μεταβατική αντίληψη, ΝΑΙ στη μετωπική λογική ΚΟΜΜΑΤΩΝ και γενικά αντιλήψεων, ΝΑΙ στην σοσιαλιστική κατεύθυνση του μετώπου (εργατική εξουσία/δημοκρατία με πολυκομματισμό), ΝΑΙ στα σύγχρονα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ κομμουνιστικά κόμματα.

ΟΧΙ στον σεχταρισμό με όποια φανέλα και αν μας παρουσιάζεται, ΟΧΙ στον παραγοντισμό, ΟΧΙ στους κομματικούς μηχανισμούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η αναπαραγωγή τους, ΟΧΙ στον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό που καταπνίγει τον κομμουνιστή και δεν έχει κανένα όφελος πρακτικό.

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 4:35 μ.μ.

Ειμαι ο 10.26 που εξηγούσε τη λογική των μετώπων και ότι είναι τεράστιο λάθος να την αφήνει στην άκρη το ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ κατέθεσε πρόταση νόμου για την κατάργηση των Μνημονίων,των Δανειακών,των Εφαρμοστικών.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΑΠ'ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ,ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ.
Και τώρα όμως,καλό είναι.
Τώρα,ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ επαναλαμβάνω,μπορεί κάποιος να πει αυτό το...τιμημένο ''ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ,ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ''.
Ποιος θέλει κατάργηση;ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ,με την ΨΗΦΟ του στην πρόταση.
Για να δούμε τον ΣΥΡΙΖΑ τώρα...
Για να δούμε και το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ τώρα...
Α,ρε ΚΚΕ,έπρεπε να κοντέψεις να πεταχτείς απόξω απ΄τη Βουλή για να κάνεις το αυτονόητο...
Άντε να δούμε,ξυπνάς;

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 6:28 μ.μ.

KOITA NA DEIS:XAMOS TA SXOLIA GIA TO KKE.KATA THN GNOMH MOY DYO PRAGMATA SYMBAINOYN.'H PAME GIA PEKOP GINES STA SXOLIA ME TO PROTATLHMA DEDOMENO 'H TO ANTIKKE MISOS EINAI TOSO MEGALO POY DEN XORAEI STH SKEPSH MOY.OPOS KAI NA EXEI NA EISTE KALA RE SYN/FIA GIA THN AGAPH SAS.MPOREI ISOS GIA KAPOIOYS NA EIMAI MALAKAS POY PSHFISA KKE KAI TIS DYO FORES KAI GIA KAPOIOYS ALLOYS MALAKAS POY KATHOMAI KAI SPAO TA PODIA MOY APO TO PROI MEXRI TO BRADY GIA TA PAIDIA MOY KAI THN OIKOGENEIA MOY.PANTOS GIA ENA EIMAI SIGOYROS OTI PARAMENO MALAKAS OPADOS TOY KKE GIATI EPELEKSA NA ZHSO ME AKSIOPREPEIA. APLA KAI XORIS POLLES ANALYSEIS EYXARISTO OLOYS ESAS POY ME LOIDOREITAI KATHE MERA.

Ανώνυμος
14 Ιουλίου 2012 στις 2:02 π.μ.

Σε πειραζει που έχουμε απαιτησεις από το ΚΚΕ και κάθε κόμμα της Αριστεράς;; που το θεωρούμε απαραίτητο για μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική ανατροπή; Μ'ηπως σας ενοχλούμε κιόλας; Αυτή είναι η πολιτική του κόμματος : ΜΗ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙΤΑΙ, ΔΕ ΣΑΣ ΕΝΟΧΛΩ"; Οταν ο κόσμος καίγεται; Μάλλον δεν το σκέφτηκες καλά... για ΣΚΕΨΟΥ τι ρόλο θέλεις για το κόμμα σου. Εκτός αν είστε μια κλειστή θρησκευτική ομάδα έξω από τη ζωή.

Ανώνυμος
14 Ιουλίου 2012 στις 3:27 μ.μ.

Το τι θα κάνει το ΚΚΕ και γενικότερα η κομμουνιστική αριστερά δεν είναι δουλειά δική της αλλά όλου του λαού. Το ΚΚΕ έχει ιστορική υποχρέωση να κερδίσει σε ιδεολογικό επίπεδο γιατί αν δεν πείσουμε ,δεν δώσουμε όραμα ελπίδα και προοπτική στον κόσμο τότε θα στραφεί πρός τους φασίστες και τότε όλοι μας και οι ΚΚΕ και οι αντικκε και οι ΣΥΡΙΖΑ και όλοι θα είμαστε ηττημένοι . Τέλος θα ήθελα να προσθέσω πως οι κομμουνιστές αυτό που στην ουσία πρόσφεραν ήταν ότι εισήγαγαν την επιστημονική σκέψη στην μελέτη των κοινωνικών φαινομένων . Εμείς οι σύγχρονοι έλληνες κομμουνιστές σε μεγάλο βαθμό προσεγγίσουμε συναισθηματικά , άρα με αντιεπιστημονικό τρόπο τα κοινωνικά φαινόμενα.Αυτή είναι μεγάλη παθογένεια που πρέπει να ξεπεράσουμε ταχύτατα.

Ανώνυμος
15 Ιουλίου 2012 στις 4:36 π.μ.

12.19

Το ΚΚΕ ήταν πολύ πιο ισχυρό,πιο ασυμβίβαστο,με πολύ μεγαλύτερο κύρος και δύναμη στο εργατικό κίνημα,με πολύ πιο ξεκάθαρες θέσεις,με πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ανάλυσης και ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ,με πολύ μεγαλύτερη ικανότητα αντίστασης στον ταξικό εχθρό,την περίοδο που είχε τη λογική του Μετώπου.Και μιλάω και για πολύ πριν πάρει
την τυπική της μορφή η λογική αυτή,στο Συνέδριο του '96,φυσικά και για μετά.
Μοίρασε τη Λευκή Βίβλο και το κοίταζαν σαν να είναι εξωγήινο.Επεξεργάστηκε θέσεις για το Μάαστριχτ,λέγοντας ακριβώς τί θα συμβεί στη χώρα.Ψήφισε Όχι στο Μάαστριχτ.Κατήγγειλε το έγκλημα της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας αναλύοντας τί έρχεται.Δεν πήγε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια.Ανέλυσε τί πάει να πει ΟΝΕ,τί πάει να πει Καποδίστριας,τί πάει να πει Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης.Σου είπε τί θέλουν να κάνουν με την ''εκπαιδευτική μεταρρύθμιση'' και τα περίφημα ΠΣΕ.Σου χτύπησε το καμπανάκι για την κοινωνική ασφάλιση.Σου είπε τί θα γίνει στη Γιουγκοσλαβία και στο Ιράκ.
Συγκρούστηκε.Συγκρούστηκε ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ,όχι με παρελάσεις και χάπενινγκ που κρύβουν τη γύμνια στο εργατικό κίνημα (με εξαίρεση τη Χαλυβουργία που είναι μεγάλος αγώνας,τι άλλο μπορούμε να παραθέσουμε απ'το σήμερα;).Συγκρούστηκε ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ σημαίνει:αγροτοδικεία,Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τους μαθητές,μαθητοδικεία και πολλά πολλά άλλα.Μπήκε μπροστά σε μεγάλες,
μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις διαρκείας (δάσκαλοι,αγρότες,καθηγητές,ασφαλιστικό κλπ.).
ΗΤΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.
ΗΤΑΝ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ,ΔΕΝ ΣΕΡΝΟΤΑΝ ΑΠ'ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ,ΔΕΝ ΑΙΦΝΙΔΙΑΖΟΤΑΝ ΑΠ΄ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ,
ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΤΑΝ,ΚΕΡΔΙΖΕ ΕΔΑΦΟΣ.
Κι όλα αυτά το ΚΚΕ τα κατάφερε,σε μια εποχή που όλοι το είχαν για τελειωμένο,αμέσως μετά το 1991.Άλλωστε πολλά ΚΚ τέλειωσαν ή έγιναν Συριζαίικα εκείνη την εποχή.
Και τα κατάφερε γιατί ακριβώς είχε τη λογική του Μετώπου. (συνεχίζω)

Ανώνυμος
15 Ιουλίου 2012 στις 5:03 π.μ.

(συνέχεια)

Αντίθετα σήμερα,με την εγκατάλειψη της λογικής του Μετώπου και την υιοθέτηση του θολού ''εργατισμού'',έχει χάσει θέσεις,έχει χάσει δύναμη,έχει χάσει συνδικάτα που παραδοσιακά ήλεγχε,έχει χάσει σε μαχητικότητα απέναντι στον αντίπαλο,έχει αφήσει τον οπορτουνισμό να γιγαντωθεί και να κάνει πάρτι στην κοινωνία...
Ταυτόχρονα,αρχίζει να μην βλέπει καλά γύρω του.
Παλατζάρει σε δηλώσεις για την ΟΝΕ φλερτάροντας με την απίθανη θέση ''τι ευρώ τι δραχμή,το νόμισμα δεν κάνει τη διαφορά''.Λες κι είναι το χαρτονόμισμα το θέμα,κι όχι ότι η ΟΝΕ είναι το άγιο των αγίων και το ιερό των ιερών του καπιταλισμού στην Ευρώπη,η πιο προωθημένη μορφή της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης της ΕΕ,ο μεγάλος στόχος που έβαζε το Μάαστριχτ,κι ένα ολόκληρο σύστημα σχέσεων που εγγυάται την αιώνια λιτότητα,που πνίγει τα κράτη,τα χρεοκοπεί
και τα βάζει στο χέρι.
Αυτά το ΚΚΕ τα έλεγε τότε,δείχνοντας ότι θα μας φορέσουν ακόμα περισσότερες αλυσίδες και λέγοντας να μην μπούμε ακόμα πιο μέσα στη μέγγενη.Δεν σου έλεγε ''ε αφού είμαστε στην ΕΕ,
ε δεν πειράζει ας μπούμε και στην ΟΝΕ,το ίδιο είναι,τι μέσα τι έξω απ΄την ΟΝΕ,αφού είμαστε στην ΕΕ δεν έχει διαφορά''.
Χάνει απ'τα μάτια του (μιλάω για το 2009) ακόμα και ότι η Ελλάδα πάει για χρεοκοπία (τότε έλεγε για ψεύτικα σενάρια και για τρομοκράτηση του λαού από πλευράς των αστών,σε μια εποχή που η Ελλάδα είχε ήδη χρεοκοπήσει και το ήξερε όλος ο πλανήτης).
Πιο πριν,είχε αιφνιδιαστεί απ'το μεγάλο φοιτητικό κίνημα κατά του άρθρου 16,και μέχρι να καταλάβει τι γίνεται,περνάει κανας χρόνος χωρίς καμία επίδραση στο κίνημα αυτό.Στο μεταξύ χάνει και ένα σημαντικό ποιοτικά και ποσοτικά
κομμάτι της Σπουδάζουσας.
Ξανααιφνιδιάζεται το Δεκέμβριο του 2008 κι όταν συνέρχεται,συνέρχεται για να δείξει με το δάχτυλο τον ΣΥΡΙΖΑ βγάζοντας απ'την εξίσωση τί διάολο έβγαλε τόσα παιδιά στο δρόμο.
Ξανααφνιδιάζεται απ'τις πλατείες και παλατζάρει μέχρι να αποφασίσει τελικά να τις σνομπάρει και να τις καταγγείλει,λες και το συνειδητό είναι ποτέ δυνατόν να γεννηθεί οπουδήποτε αλλού εκτός απ'τη βάση του αυθόρμητου,και λες και αυτή τη δουλειά,το πέρασμα απ΄το αυθόρμητο στο συνειδητό,είναι ποτέ δυνατόν να την κάνει κανας άλλος και όχι το ΚΚΕ που προκλητικά απείχε.
Ξανααιφνιδιάζεται (το ομολογεί κιόλας αυτό)
απ'το φούσκωμα ενός οπορτουνιστικού ρεύματος (ΣΥΡΙΖΑ),χάνει τ'αβγά και τα καλάθια,δεν μπορεί να το διαχειριστεί,σέρνεται πίσω του από πλευράς κινήσεων και τακτικής ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ,να το σέρνει εκείνο και να το εκθέσει στο λαό...
Ο ''εργατισμός'' δεν βοήθησε μάλλον ούτε και σε αυτό φίλε...
Ούτε στην αντιμετώοιση του οπορτουνισμού...
Πάντως να ξέρεις,το ΚΚΕ της λογικής του Μετώπου που σε χάλαγε γιατί δεν ήταν πολύ ''εργατιστικό'',και συγγνώμη για την αγοραία έκφραση,είχε ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ τα οπορτουνιστικά ρεύματα...Δεν σερνόταν πίσω τους ούτε τη σκόνη τους έτρωγε...
Γενικό συμπέρασμα.
Πολύ αιφνιδιάζεται τώρα τελευταία με τον ''εργατισμό'' του φίλε...Και πολύ παλατζάρει.
Παλάτζες και αιφνιδιασμοί στο ΚΚΕ της λογικής του Μετώπου δεν υπήρχαν φίλε...Μάλλον δεν τον βοηθάει και πολύ ο ''εργατισμός'' να δει καλά...
Κι όλα αυτά τα παθαίνει το ΚΚΕ,σε μια εποχή που οι αντικειμενικές συνθήκες το ευνοούσαν και εξακολουθούν ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ να το ευνοούν.
Ο χρόνος όμως δεν είναι απεριόριστος,και οι ευκαιρίες δεν είναι παντοτινές.

Ανώνυμος
15 Ιουλίου 2012 στις 11:27 π.μ.

Εσύ φίλε με την "πολιτικη ασχετοσύνη" επίτρεψέ μου να σου πω ότι εσύ είσαι πολιτικά ΑΣΧΕΤΟΣ !!! Νομίζεις ότι μας αποστόμωσες με την απάντηση που έδωσες ? "Δεν φταίει η μετωπική αντίληψη, αλλά το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ της τακτικής και η άρνηση να πάρουμε την εξουσία." !!!! Τι πολιτική απάντηση !!! Το περιεχόμενο της τακτικής και η άρνηση να πάρουμε την εξουσια είναι θέμα ψυχολογικής φύσεως ή μήπως να το αναζητήσουμε στη σφαίρα της επιστημονικης φαντασίας? Δεν καθορίζονται από την πολιτική λογική που έχεις και από το πόσο ξεκάθαρο έχεις το ΤΙ ΚΟΜΜΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΣ ? Επίσης στο ζήτημα της "αυτοτελούς πολιτικής " της εργατικής τάξης απαντάς με το φοβερά πολιτικό επιχείρημα "Σε ΤΙ εμποδίζει η μετωπική αντίληψη την εργατική πολιτική να καθορίσει την ουσία του μετώπου! ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ! Η ανικανότητα της κομμουνιστικής Αριστεράς είναι η αιτία και όχι η μετωπική αντίληψη!!" !!!!!! Φοβερό !!! 90 χρόνια τώρα το ΚΚΕ και η Κομμουνιστική Αριστερά αποτελείται από "ανίκανους" !!! Και ποιοι είναι οι "ικανοί", βρίσκονται σε άλλη χώρα ή σε άλλο πλανήτη? Ο επιστημονικός σοσιαλισμός, είναι ή δεν είναι εργαλείο μελετης και αναλυσης της ελληνικής κοινωνίας, και οδηγός για τον καθορισμό της τακτικής και της στρατηγικής ενός κομμουνιστικού κόμματος ? Τί ανικανότητες και αρνήσεις τσαμπουνάμε ? Και την κριτική που κάνουμε σε ένα κόμμα ή μια πολιτική αντίληψη, την κάνουμε με εργαλείο τον Μ-Λ ή με όρους "ψυχοσωματικής συμπεριφοράς" ? Ελεος !!! Κατα τη γνωμη μου, καλό είναι που άνοιξε αυτή η συζήτηση έστω και αργά, καλό είναι που το ΚΚΕ έστω και αργά έβαλε επιτέλους μέσα στο λαό και την εργ. τάξη το ζήτημα της εξουσίας, πρέπει βέβαια να το εκλαικεύσει όσο πιο πολύ γίνεται και ταυτόχρονα να οργανώνει το λαό και κυρίως την εργατική τάξη, ώστε αποκτώντας τα δικά της όργανα, να μπορέσει να φτάσει στον ιστορικό της στόχο !!!

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger