Δυο μέρες τώρα οι εφημερίδες ασχολούνται με τις δραστηριότητες του πρώην δικαστή Ευάγγελου Καλούση.
Πιθανόν να θυμάστε τον «δικαστή με την μεζούρα» -παρατσούκλι που του έμεινε γιατί είχε αδυναμία  στις δίμετρες ξανθές ουκρανικής, ρωσικής και ρουμανικής καταγωγής, τις οποίες μετρούσε –σύμφωνα με δημοσιεύματα- με μεζούρα που είχε προσαρμόσει στην πόρτα του διαμερίσματός του, για να διαπιστώσει ότι όντως έχουν ύψος άνω των 1,80 μέτρων. 

Αυτός λοιπόν, ο δικαστής, όταν βρέθηκε μπλεγμένος στο παραδικαστικό κύκλωμα καταδικάστηκε τον Ιούλη του 2008 από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε κάθειρξη 20 ετών και δύο μηνών χωρίς αναστολή για παθητική δωροδοκία, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, απόπειρα εκβίασης, παράβαση καθήκοντος, κατάχρηση εξουσίας και ηθική αυτουργία σε αυτήν και αποσιώπηση λόγου εξαίρεσης.

Προσέφυγε στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων, και η ποινή του μειώθηκε στα 12 χρόνια κάθειρξης γεγονός που του έδωσε τη δυνατότητα τον περασμένο Φλεβάρη να αποφυλακιστεί έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του.

Κάπως δεν έπρεπε να ζήσει ο άνθρωπος; Ασε που αν διατηρεί ακόμα τις «αδυναμίες» του οι «δίμετρες», έχουν και απαιτήσεις. Εφάρμοσε, λοιπόν κι αυτός την λαϊκή ρήση που λέει: «Μάθε τέχνη κι άστηνε κι άμα σου τύχει πιάστηνε».

 Ιδρυσε, λοιπόν, μια  εταιρεία νομικών υπηρεσιών, με την επωνυμία Kaloussis & Partners («Κ&Ρ» εν συντομία), την οποία διαφημίζει στο διαδίκτυο. Ο Δικηγορικός Σύλλογος της Αθήνας αντέδρασε και καλεί τους αρμόδιους να κρίνουν αν μπορεί ο Καλούσης να διευθύνει δικηγορική εταιρεία αφού ο ίδιος δεν είναι δικηγόρος.

Το ποιο ωραίο για μας είναι ότι στην ιστοσελίδα της εταιρείας εμφανίζεται ως έμβλημα της εταιρείας η Δικαιοσύνη με τα μάτια κλειστά να κρατεί ζυγαριά.  (Το γνωστό σήμα). Αν ήθελε ο τύπος να είναι σωστός θα έπρεπε η  Δικαιοσύνη να κρατάει μεζούρα,  να της έχουν πεταχτεί τα μάτια έξω, και να μην επικαλείται, η ιστοσελίδα του, μόνο τη «μακρόχρονη προηγούμενη δικαστική εμπειρία και νομική παρουσία του ιδρυτή και διευθυντή της Ευάγγελου Α. Καλούση» αλλά και τις επιδόσεις του στο «πήδημα» της Δικαιοσύνης, όπως αυτός το αντιλαμβάνεται.
(Και το αστικό σύστημα έχει παρόμοιες συμπεριφορές με του Καλούση  στην λεγόμενη «αδέσμευτη» και «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση)