Home » , » Για τα “τυποις απεργιακά” φύλλα της Ελευθεροτυπίας

Για τα “τυποις απεργιακά” φύλλα της Ελευθεροτυπίας

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Κυριακή 24 Ιουνίου 2012 | 4:39 μ.μ.

Αφροδίτη Πολίτη


Πώς να έχετε και την απεργία ολόκληρη και το αφεντικό χορτάτο

Γίνεται ένα απεργιακό φύλλο να εξυπηρετεί συμφέροντα της εργοδοσίας; Μιας εργοδοσίας που δεν πληρώνει ούτε αποζημιώνει 800 και πλέον εργαζόμενους  και απολυμένους επί σχεδόν ένα χρόνο; Γίνεται οι υπέρμαχοι ενός ουλτρα-μνημονιακού μπίζνες-πλαν που προβλέπει πετσόκομμα θέσεων και μισθών κατά 50% να βαφτίζονται όψιμα απεργοί-αγωνιστές, υπογράφοντας αντιμνημονιακούς θούριους στο πλευρό της συγκεκριμένης «εναλλακτικής» κατά τα άλλα εργοδοσίας; Γίνεται να κυκλοφορεί απεργιακή εφημερίδα με την ευγενή αρωγή, συναίνεση και ενθάρρυνση του αφεντικού, που έξαφνα ανοίγει διάπλατα πόρτες, κομπιούτερ και λοιπές υποδομές, που ως τώρα κρατούσε ερμητικά κλειδαμπαρωμένες;

Γίνεται, σε αυτή την πρωτοφανή επίδειξη οργουελιανής αντιστροφής των εννοιών «απεργία» και «εργατικός αγώνας» να συμπαρίστανται άνθρωποι «της τέχνης και του πνεύματος», προσωπικότητες της αριστεράς και της προόδου,  διαφόρων ηλικιών και αποχρώσεων ριζοσπαστικότητας, με πιο τρανταχτή τη συγχαρητήρια επιστολή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα; 

Φυσικά γίνεται. Για όσους δεν γνωρίζουν για τι ακριβώς μιλάμε, δεν οφείλουν άλλωστε,  πρόκειται για τα δύο τελευταία «απεργιακά» φύλλα της Ελευθεροτυπίας που κυκλοφόρησαν 16/6 και 23/6.  Οι εργαζόμενοι της Χ.Κ. Τεγόπουλος απεργούν από το Δεκέμβριο, διεκδικώντας δεδουλευμένα και αποζημιώσεις που ξεπερνάνε τα 7,5 εκατομμύρια ευρώ (βλ. απόφαση 704/2012 του Πρωτοδικείου Αθηνών, δημοσιοποιήθηκε στις 25/5/2012). Ο αριθμός των 800 περίπου εργαζομένων έχει μειωθεί σημαντικά. Πάνω από 100 αποχώρησαν,  και περισσότεροι συνεχίζουν να αποχωρούν κατά δεκάδες, χωρίς αποζημίωση ούτε εξόφληση δεδουλευμένων, μην αντέχοντας την ομηρία της «απληρωσιάς» που σε λίγο κλείνει χρόνο. 

Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν ακόμα και οι καλοπροαίρετοι αναγνώστες είναι ότι πολλοί εξ όσων υπογράφουν τα «τύποις απεργιακά»  και ελπίζουν ότι θα παραμείνουν στην εταιρεία με όποια μορφή ξανανοίξει, προσυπέγραψαν την αίτησή της για υπαγωγή στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, που απορρίφθηκε από το δικαστήριο σε μια πρωτοφανή φιλεργατική απόφαση.

Το σκεπτικό του δικαστηρίου είναι ότι με την υπαγωγή στο άρθρο 99, απλώς κερδίζει χρόνο και χρήμα η ιδιοκτησία προκειμένου «να αποξενωθεί των σημαντικότερων περιουσιακών στοιχείων», αφήνοντας την εταιρεία ένα άδειο κουφάρι, οδηγώντας τη στην πτώχευση δυο-τρία χρόνια αργότερα,  ενώ «μόνοι κερδισμένοι από αυτό το σενάριο είναι τελικά οι τράπεζες». (βλ. περίληψη της δικαστικής απόφασης: http://anasigrotisi.blogspot.gr/2012/06/7042012-99.html).

Σε αυτό το μαραθώνιο του «ποιος θα φαγωθεί» συναίνεσαν υπογράφοντας υπέρ του άρθρου 99 περίπου 110 εργαζόμενοι (έναντι 400 που τέθηκαν κατά).
Αρκετοί,  αλλά όχι όλοι,  από τους εργαζόμενους που συμμετέχουν  επωνύμως στα «τύποις απεργιακά» έχουν υπογράψει επιστολές αποποίησης της συμμετοχής τους ή/και καταγγελίας των δύο προηγούμενων απεργιακών φύλλων, που σε αντίθεση με τα τωρινά αντιμετωπίστηκαν ως «εχθρική ενέργεια» από την εργοδοσία, η οποία κινήθηκε εναντίον τους με εξώδικα και ασφαλιστικά μέτρα.

Είναι άχαρο, εσωστρεφές και μίζερο, να διαφωνείς με ψηφισμένες αποφάσεις συναδέλφων, υποστηρίζοντας πως έστω και με καλές προθέσεις εξυπηρετούν το αφεντικό, όχι τα κοινά σας συμφέροντα.  Ακόμα πιο άχαρο,  σχεδόν συνωμοσιολογικό είναι να καταγγέλλεις ένα φύλλο που κρεμιέται στα μανταλάκια γράφοντας «απεργιακό» στην ούγια,  και να επιμένεις ότι μόνο απεργιακό δεν είναι. Είναι άχαρο και αντιδημοφιλές να υποστηρίζεις – κόντρα στην ντόπια αφρόκρεμα αριστεράς και διανόησης -  ότι το φύλλο που κυκλοφορεί ως απεργιακό λειτουργεί ως πρόπλασμα για να ασκήσει η εταιρεία έφεση, ζητώντας εκ νέου υπαγωγή στο άρθρο-99,  απαλλαγμένη από τα βάρη αλλά  και από τους «φωνακλάδες εργαζόμενους» της παλιάς εφημερίδας, με μαγιά αλλά όχι και μοναδικό πλήρωμα, τον σκληρό πυρήνα των πιστών στην εργοδοσία.

Κι όμως, όσο κι αν ειναι άχαρο, κάποιος πρέπει να το κάνει. Οχι μόνο για τον αγώνα που χάνεται όταν δεν δίνεται  αλλά κι όταν τον εγκαταλείπουμε στον αυτόματο πιλότο αναζητώντας «συνεταιριστικές» σωσίβιες λέμβους εκτός Τιτανικού,  αλλά και για τη χαμένη τιμή της αριστεράς. Μιας αριστεράς  που στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι μονο δεν ήξερε, αλλά και δεν ρώταγε.

Εστω ότι ο διορατικός κατά τα άλλα Αλέξης Τσίπρας, δεν ήξερε ότι το φύλλο το οποίο χαιρέτιζε θερμά, μια μέρα πριν τις κρίσιμες εκλογές της 17ης Ιουνίου, ευλογώντας το στη συνείδηση των αριστερών αναγνωστών,  είναι στην καλύτερη περίπτωση ένα πρωτόγνωρο υβρίδιο «απεργιακού-φύλλου-με-τη-συναίνεση-της-εργοδοσίας» και στη χειροτερη ενα φιλο-εργοδοτικό όχημα μετάβασης στην επόμενη φάση. Δεν ρώταγε όμως; Τόσο κόσμο έχει στο επιτελείο του, όχι μόνο ανάμεσα στους απεργούς, αλλά και από όσους ανοιχτά σαμποτάρισαν τις απεργίες και φιγουράρισαν κατόπιν ως υποψήφιοι στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Αναφέρομαι στον πρώην διευθυντή της Ελευθεροτυπίας Γιώργο Παπαδόπουλο-Τετράδη και στον σκιτσογράφο Στάθη Σταυρόπουλο, που πλέον εργάζεται στη Real News, οι οποίοι στις γενικές μας συνελεύσεις τους πρώτους μήνες της «απληρωσιάς», καταψήφιζαν τις προτάσεις για απεργία, στο όνομα του «δημοσιογραφικού λειτούργηματος» για το καλό της αντιμνημονιακής ενημέρωσης.  Κατόπιν, όπως άλλοι,  αποχώρησαν με ελαφρά πηδηματάκια και μπράβο τους, αλλά όσο μας τιμούσαν με την παρουσία τους καταψήφιζαν τις απεργίες - ο Τετράδης μάλιστα ψήφιζε για το δικαίωμα της απλήρωτης εργασίας των άλλων από την προνομιακή θέση του συνταξιούχου διευθυντή. 

Επειδή αδυνατώ να πιστέψω ότι όσα προβεβλημένα στελέχη της αριστεράς υποστήριξαν επωνύμως τα «τύποις απεργιακά» φύλλα είναι απλώς παραπλανημένα «θύματα μιας πλαστής εικόνας» (βλ. άρθρο του Δ. Ψαρρά στην Αυγή της Κυριακής 24/6/2012, σελ 53), δυστυχώς τείνω να συμπεράνω ότι απλά επιβεβαιώνουν τη γενική γραμμή περί εργασιακών σχέσεων που και η πλειοψηφούσα αριστερά υπηρετεί. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη γραμμή του πολιτικού καιροσκοπισμού και της γραφειοκρατικής διαμεσολάβησης,  η γραμμή «και με τους εργάτες, και με τις γραβάτες» ή έστω με τα σουέντ τζάκετ της εναλλακτικής εργοδοσίας και των εκλεκτών της,  και χωρίς μνημόνιο και με το ευρώ, και η απεργία ολόκληρη και το αφεντικό χορτάτο. Μόνο που αν αυτή η γραμμή μπορεί να φέρνει κουκιά στις κάλπες, με  προοπτική να σχηματίσει «αριστερή κυβέρνηση», δεν μπορεί δυστυχώς να πείσει όσους συμμετέχουν στις πραγματικές ταξικές και εργασιακές συγκρούσεις, από αυτές που έχουν πραγματικούς θύτες και θύματα, νικητές και ηττημένους, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, κόκκινες γραμμές που δεν θολώνουν όσο αντιμνημονιακό ροζ και αν πέφτει στα «υβριδικά» πρωτοσέλιδα που γεφυρώνουν (;) το φαινομενικά ασυμφιλίωτο χάσμα απεργών και εργοδοτών.  

για περισσότερες πληροφορίες, σε ένα ούτως ή άλλως αντιδημοφιλές και για τους αριστερούς θέμα βλ:

1)  ρεπορτάζ της Ματίνας Παπαχριστούδη, παρατίθενται επιστολές εργαζομένων για τα «τύποις απεργιακά» φύλλα.

2)  Αρθρο της απολυμένης, χωρίς καταβολή δεδουλευμένων και αποζημίωσης,  συντάκτριας της «Ε» Αντας Ψαρρά

3) Αυγή της Κυριακής 24/6/2012, σελ. 53. (δεν έχει ακόμα αναρτηθεί στο διαδίκτυο).  «Η «Ελευθεροτυπία» των εργαζομένων και των εργοδοτών». Αρθρο του  απολυμένου, χωρίς αποζημίωση και καταβολή δεδουλευμένων, συντάκτη της «Ε» Δημήτρη  Ψαρρά

4)  Το μπλογκ του εκπροσώπου της «Ε» Πάνου Σώκου



Αφροδίτη Πολίτη
 – αλλη μια απολυμένη χωρίς αποζημίωση και καταβολή δεδουλευμένων από την “Ελευθεροτυπία”
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 19 σχόλια

Ανώνυμος
24 Ιουνίου 2012 στις 6:44 μ.μ.

μπραβο Αφροδιτη , μας κανεις περήφανους.....

Ανώνυμος
24 Ιουνίου 2012 στις 6:58 μ.μ.

Τλοσο πολύ έτσουξε που ο Τσίπρας δεν συμμερίζεται τον πόθο και τον καημό μιάς μικρής μερίδας εργαζόμενων στη Χ.Κ.ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ, να κλείσει ντε καλά η "Ε";;;
Δεν θα κλείσει η "Ε" όσο κι αν χτυπιέστε. Όπως κάποτε "παίρνατε" τις συνελεύσεις, βρίζοντας και λοιδορώντας, όποιον τολμούσε να διαφωνήσει μαζί σας, έτσι τώρα τις χάνετε. Περαστικά σας!

Ανώνυμος
24 Ιουνίου 2012 στις 7:47 μ.μ.

Αν κρίνω από τα νούμερα που αναφέρει το άρθρο "συναίνεσαν υπογράφοντας υπέρ του άρθρου 99 περίπου 110 εργαζόμενοι (έναντι 400 που τέθηκαν κατά)." Τα απλά μαθηματικά και η κριτική σκέψη φανερώνουν ποιός είναι τελικά η μικρή μερίδα εργαζομένων και που θέλει να οδηγήσει τον αγώνα των εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας.

Ανώνυμος
24 Ιουνίου 2012 στις 9:18 μ.μ.

Το Τσιπρα και τους λοιπούς αριστερους εκει στο ΣΥΝ δεν τους πειραξε που είχαν απληρωτους τους εργαζόμενους στην ΑΥΓΉ και χρειαστηκε να κανουν σταση εργασίας για να πληρωθουν, θα τους πειραξει που η κ. Τεγοπουλου εχει απληρωτους τους εργαζομενους στην Ελευθεροτυπια.
ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΣΤΗ
ΠΡΑΞΗ ,ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ.

Ανώνυμος
24 Ιουνίου 2012 στις 10:39 μ.μ.

είναι εντυπωσιακό, γιατί τη συνάδελφο δεν την είχα δει σε συνέλευση εδώ και αρκετούς μήνες, είναι εντυπωσιακό άνθωποι επί της ουσίας απόντες, να επανέρχονται πανηγυρικά ως τιμητές και κατήγοροι, εμείς όμως είμαστε ακόμη εκεί και τέλος να προσθέσω το ερώτημα: απολυμένοι από ποιον; δεν κατηγορώ όσους επέλεξαν την "οικιοθελή" αποχώρηση, αλλά να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους...

Αντώνης
25 Ιουνίου 2012 στις 9:05 π.μ.

Είναι επίσης εντυπωσιακός ο αυτοχειριασμός ορισμένων. Εντάξει συνάδελφοι, θα σας πάρει η Μάνια στο νέο εγχείρημα. Απλά μην το κάνουμ εκαι τόσο μεγάλο θέμα.

α.
25 Ιουνίου 2012 στις 10:00 π.μ.

Πόσο "οικειοθελής" είναι μια αποχώρηση - χωρίς αποζημίωση - μετά από 11 μήνες απληρωσιάς, και υπό τη δαμόκλειο σπάθη "κουρέματος" αποζημιώσεων και δεδουλευμένων, είτε με ένα νέο 99 είτε με νέο Μνημόνιο; Εμένα μάλλον σαν προϊόν εκβιασμού μου κάνει. Οσο για την παρουσία στις συνελεύσεις, ήμουν στις περισσότερες και άσε τα ψέματα ανώνυμε των 10.39. Ακόμα και όταν το εμφυλιοπολεμικό κλίμα με έκανε να προτιμώ την απομόνωση.

Ανώνυμος
25 Ιουνίου 2012 στις 1:29 μ.μ.

Αγαπητή Αφροδίτη, δεν έχεις πατήσει σε πολλές από τις τελευταίες συνελεύσεις των εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας. Εντάχθηκες σε μια ομάδα που προσπάθησε (ίσως προσπαθεί ακόμη) να βγάλει ανταγωνιστικό φύλλο ως δήθεν "συνέχεια της Ελευθεροτυπίας". Είμαστε απεργοί και επισχεσίες και στηρίξαμε και τα 4 απεργιακά φύλλα. Συνεχίζουμε να είμαστε εκεί και δεν κάναμε καταγγελία σύμβασης όπως εσύ.
Τυπωμένη στα 2 τελευταία φύλλα είναι η απόφασή μας να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα ΟΛΩΝ των συναδέλφων, είτε έμειναν είτε έφυγαν.
Γράφω κάποιο ψέμα;

Ανώνυμος
25 Ιουνίου 2012 στις 2:08 μ.μ.

Το μεγάλο αλληλοφάγωμα: εργοδοτικοί vs μη εργοδοτικών. Είστε όλοι ανάξιοι λόγου γιατί; Γιατί είστε όλοι απλήρωτοι (παρεμένοντες και μη). Εχετε γελοιοποιήσει την Ελευθεροτυπία. Αν η κυρία Πολίτη έκανε τόσο καλό ρεπορτάζ τότε που έγραφε ίσως και να' ταν καλύτερα τα πράγματα. Κι όσο για την κυρία κυρία ή τον κύριο που απαντά σαν κακομαθημένο παιδί "περαστικά σας», αν το σύστημα αξιολόγησης επαγγελματικών και ανθρώπων λειτουργούσε σωστά στην ΧΚ Τεγόπουλος είναι σίγουρο ότι θα βρισκόταν εκτός Ε. Είμαι σκληρή; Δεν πειράζει. Ετσι σκληραίνουν οι άνθρωποι όταν μένουν απλήρωτοι. Κανίβαλος όμως δεν είμαι.

Ανώνυμος
25 Ιουνίου 2012 στις 3:46 μ.μ.

"Οικιοθελής" !!! ... Ακόμα και το αστικό εργατικό δίκαιο θεωρεί επί της ουσίας απόλυση τέτοιου είδους "οικιοθελείς αποχωρήσει" . Αλλά τι να περιμένεις από απεργοσπάστες .

Ανώνυμος
28 Ιουνίου 2012 στις 10:28 μ.μ.

Απεργιακό φύλλο με την έγκριση και τις ευλογίες της εργοδοσίας (που αυτή ήταν που τόσους μήνες τράβαγε το πράμα στα άκρα και άφηνε απλήρωτους τους εργαζόμενους) δεν είναι απεργιακό.

Κίτρινο συνδικάτο κατάντησαν όσοι συσπειρώθηκαν τώρα με τις ευχές της Μάνιας. Κίτρινο συνδικάτο. Και τίποτε άλλο.

Η Ελευθεροτυπία τελείωσε. Πάπαλα. Όσο κι αν κάποιοι θέλουν να γλείφουν τη Μάνια, η εφημερίδα τελείωσε πια.

Ανώνυμος
29 Ιουνίου 2012 στις 12:49 μ.μ.

ούτως ή άλλως κανένα απεργιακό φύλλο δεν ήταν των εργαζόμενων γενικά, αλλά των συντακτών. Από το πρώτο κιόλας φάνηκε ο ελιτισμός των δημοσιογράφων. Αφού η ΓΣ ψηφισε υπέρ του φύλλου μετά οι συντάκτες έδιωξαν τους υπόλοιπους για να συζητήσουν το περιεχόμενο!
Με άλλα λόγια μείνανε οι κότες μόνες τους στο κοτέτσι και τώρα αλληλοτσιμπιούνται!

Ανώνυμος
29 Ιουνίου 2012 στις 4:00 μ.μ.

Εγώ έχω μια απορία, και δεν είμαι η μόνη που την έχω. Την είδα και αλλού και αφορά συγκεκριμένα άτομα που στράφηκαν κατά του "ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ" και συμμετείχαν μετά στην έκδοση που έχει την ευλογία της Μάνιας.

Πόσο αντισυστημικός μπορεί να είναι κάποιος που με τις τοποθετήσεις και τις πράξεις του συντάσσεται με μια εργοδοσία που έχει 11 μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους και προσπαθεί διαρκώς να αποφύγει την καταβολή αποζημιώσεων και δεδουλευμένων;

Ανώνυμος
29 Ιουνίου 2012 στις 4:18 μ.μ.

Οι απαντήσεις του Αντώνη Μπαλασόπουλου (Lenin Reloaded) σ'αυτό εδώ το σχόλιο και όσα ακολουθούν από κάτω έχουν πολύ ενδιαφέρον.

Ανώνυμος
29 Ιουνίου 2012 στις 6:35 μ.μ.

Αγαπητά συντρόφια,

γνωρίζοντας ότι έχετε ενδιαφέρουσες θέσεις για την δεοντολογία στα blogs θα περιμένω την αντίδρασή σας στο σχόλιο 29 Ιουνίου 2012 4:18μμ.

Κάποτε το Outing ή ξεφώνημα αφορούσε τους ομοφυλόφιλους που ντρεπόντουσαν να εμφανιστούν στον κοινωνικό τους περίγυρο. Ότι και να κάνετε γιωργάκη, κωστάκη και άλλοι ανώνυμοι είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι μπορεί να ντραπεί για τις ιδέες του ένας Κομμουνιστής. Άνθρακες το ξεφωνητό σας.
Λίγος κίνδυνος παραπάνω από τις «αποκαλύψεις» σας για ενέργειες στοχοποίησης με γύρευε τι κίνητρα…
Μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια ή το έχουμε ξαναδεί το έργο.

Ενας Συνοδοιπόρος που τον φωνάζουν Πάνο

Υγ. αχ, μωρέ γιωργάκη και κωστάκη να πεις ότι δεν κλαψουρίζατε όταν κάποια φασιστάκια έβγαζαν τα στοιχεία σας στην φόρα, τότε ... Ο χρόνος όλα τα ξεπερνά και σύριζα ψηφίζει...

Ανώνυμος
1 Ιουλίου 2012 στις 10:06 μ.μ.

Πάνο, επειδή καταλαβαίνω ότι είσαι φίλος του Αντώνη, πρέπει να σου πω ότι είμαι αυτός που έβαλε το σύνδεσμο προς το μπλογκ Lenin Reloaded. Δεν ξέρω ούτε για το Γιωργάκη ούτε για τον Κωστάκη που αναφέρεις. Αν κρίνω από αυτά που γράφεις, μάλλον είναι εχθροί του Αντώνη, οπότε κακό δικό τους.

Εγώ έβαλα το σύνδεσμο γιατί συμφωνώ απόλυτα (και το τονίζω αυτό) με τις απαντήσεις που έδωσε ο Αντώνης και θέλω κι ο υπόλοιπος κόσμος να δει και να καταλάβει τι πραγματικά ισχύει και πώς ξεμπροστιάζει ο Αντώνης διάφορους.

Πριν βιαστείτε λοιπόν να μιλήσετε για ξεφωνητά και να αποδόσετε αυτό το σύνδεσμο σε ενέργειες ατόμων που μπορεί να είναι κακοπροαίρετα απέναντι στον Αντώνη, σκεφτείτε ότι κάποιος μπορεί να συμφωνεί μαζί σας και να θέλει να προβάλλει ακόμη κι εδώ στο Βαθύ Κόκκινο αυτές τις θέσεις, τις θέσεις του ΚΚΕ όπως τις εκφράζει με το δικό του, πάντα εύστοχο, τρόπο ο Αντώνης.

Ανώνυμος
1 Ιουλίου 2012 στις 10:11 μ.μ.

Υ.Γ. Κι αν απέφυγα στο πρώτο μου σχόλιο, εκεί που έβαλα το σύνδεσμο, να γράψω πιο επαινετικά σχόλια για τον Αντώνη, είναι γιατί ξέρω ότι εδώ στο Βαθύ Κόκκινο το κλίμα ανάμεσα στους αναγνώστες γενικά δεν είναι και πολύ καλό για το ΚΚΕ. Οπότε μου φάνηκε σκόπιμο να γράψω κάτι όσο πιο ουδέτερο γινόταν. Αλλά τέλοσπαντων, ο καθένας προβάλλει τις θέσεις του κόμματος και των καλύτερων στοχαστών που αυτό έχει στη διάθεσή του με το δικό του τρόπο.

Ανώνυμος
3 Ιουλίου 2012 στις 6:20 μ.μ.

@to whom it may concern
Κωστάκη, που δεν σε λένε έτσι, you fault, όπως θα έλεγε ο Βαμβακούλας.
"...τις θέσεις του ΚΚΕ όπως τις εκφράζει με το δικό του, πάντα εύστοχο, τρόπο ο Αντώνης..."
Έχω την αμυδρή εντύπωση ότι όπως η Lancia φτιάχνει αμάξια Lancia και όχι φιατάκια έτσι και το ΚΚΕ είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ που μπορεί να εκφράσει τις θέσεις του ΚΚΕ. Καπίτο, πουλί μου;

« ...είναι εχθροί του Αντώνη...» Μην αναγάγεις τα πάντα σε FoE καταστάσεις. Πολλές φορές οδηγούνται τα πρόσωπα από ταπεινότερα ελατήρια. Η αναγνωσιμότητα του Lenin Reloaded μπορεί να δώσει μία κάποια απάντηση.

Τέλος, σε μερσώ που με χρεώνεις στους φίλους του Αντώνη( ; ) αλλά δεν είμαι. Τακτικός αναγνώστης του Lenin Reloaded, είμαι ο έρμος. Τώρα που κάνει σωρηδόν αναδημοσιεύσεις, ούτε που θα τολμούσα να μνημονεύσω συγγραφείς του, γιατί μου είναι αδύνατο να ξέρω ποιος είναι πίσω από το nick πχ @ψηρίς.

Σε παρακαλώ, να κρατήσεις την ανωνυμία σου πλήρη, όπως το έθεσες εξ΄ αρχής, γιατί φαντάσου να συνεχίσεις να αναπροσδιορίζεσαι με αρνήσεις του τύπου: - δεν είμαι ο κωστάκης που νομίζεις, αλλά ο κωστάκης που νομίζω εγώ...
Με την δύναμη της ανωνυμίας δε, θα σε εκλιπαρούσα να μας πεις το όνομα του Γ.Γ. που κρύβεται πίσω από το @Βαθύ σε αυτό το blog, μετά το ονοματεπώνυμο αυτού που κρύβεται πίσω από την neaspora, αφού γράψεις και τα στοιχεία του κυρίου που άνοιξε τον λογαριασμό KKEgr στο Twitter.

Κωστάκη, όπως καταλαβαίνεις λίγο με ενδιαφέρει αν είσαι φίλος ή εχθρός ή ο ίδιος ο Αντώνης παρά μόνο η ονοματολογία για bloggers κεντρίζει το ενδιαφέρον μου και φέρνει στο νου αρκτικόλεξα όπως ΑΣΤΑ, ΠΙΠΠΑ και ΣΩΠΑ.

Ενας Συνοδοιπόρος που τον φωνάζουν Πάνο


ΥΓ.Τα αγαπητά συντρόφια του tsak-giorgis εφόσον αφήνουν τα ανώνυμα βαθιά λαρύγγια να ονοματολογούν ας με συγχωρέσουν που προσπαθώ να το εκμεταλλευτώ, είμαι περίεργος, τι να κάνουμε;

Ανώνυμος
13 Σεπτεμβρίου 2012 στις 7:31 μ.μ.

Συγχαρητήρια σε όλους σας ανεξαιρέτως.Είστε όλοι απλήρωτοι και τρώγεστε μεταξύ σας.Απλά ένα δείγμα της κλασικής τακτικής των Ελλήνων που προτιμούν να αλληλοτρώγονται παρα να προσπαθήσουν να βρουν τα κοινά τους.
Και μετά αναρωτιόμαστε γιατι τα Χρυσά αυγά παίρνουν μπόι...Όλοι οι υπόλοιποι είναι απασχολημένοι να τρώνε ο ένας τις σάρκες του άλλου.

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger