«Μέσα σε 3,5 μήνες το 6,5% του εργατικού δυναμικού της χώρας έχασε, λόγω της μείωσης των μισθών με επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις, πάνω από το 23% των εισοδημάτων του, όπως δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό Βήμα 99,5 ο ειδικός γραμματέας Επιθεωρητών Εργασίας Μ. Χάλαρης.
"Πρόκειται για το πρώτο πεντάμηνο κι αφορά γύρω στις 115.000 εργαζόμενους", διευκρίνισε ο κ. Χάλαρης.

Όπως είπε, αυτό "δεν σημαίνει ότι στο υπόλοιπο εργατικό δυναμικό δεν έχει μειωθεί ο μισθός, απλώς για το υπόλοιπο 94%, έχει επέλθει γενικότερη μείωση της τάξης του 14% από το 2009-2011. Στο σύνολο μιλάμε για μειώσεις, που σε κάποιες περιπτώσεις, φτάνουν ακόμη και πάνω από το 30%".

Ο κ. Χάλαρης αποκάλυψε ακόμα ότι 120-150.000 επιχειρήσεις οφείλουν δεδουλευμένα 3-4 μηνών και "χοντρικά αυτό ανταποκρίνεται σε 300- 500.000 εργαζόμενους".

Επίσης, επέκρινε την τρόικα για τις προτάσεις και τις απαιτήσεις της, σημειώνοντας πως "μερικές φορές έδρασαν και πολύ άκομψα ως νονοί της νύχτας"».

Πηγή: in.gr


Ας μην κάνουμε κανένα δικό μας σχολιασμό και ας παρακολουθήσουμε κάποιες εύστοχες επισημάνσεις που κάνει ο Αλέκος A. Ανδρικάκης στην εφημερίδα της Κρήτης «Πατρίς»

"Ας καταλάβουμε ότι η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα δεν είναι λάθος. Είναι η σωστή συνταγή του ακραίου νεοφιλελευθερισμού"

«Εδώ και πολύ καιρό όμως διαβάζω αναλύσεις και δηλώσεις οικονομολόγων και άλλων αναλυτών για τη λάθος πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Για τη μικρή ή τη μεγάλη ποσότητα "φαρμάκου" που δόθηκε στον άρρωστο. Τελικά ας ομολογήσουμε όλοι την πραγματικότητα. Όχι, δεν είναι λάθος η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Δεν έκανε κανείς λάθος υπολογισμούς. Δεν τα μπέρδεψαν. Απλά, αυτή είναι η συνταγή του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που κυριαρχεί σήμερα στην Ευρώπη. Στο γενικό αξίωμα, η οικονομία και οι αγορές πάνω από την κοινωνία και την πολιτική, τέτοιες πολιτικές θα εφαρμόζονται. Πολιτικές που δεν υπολογίζουν τον άνθρωπο, τις αξίες και τις αρετές του, που κλείνουν σχολειά και νοσοκομεία, κι ας μένουν αμόρφωτα τα παιδιά, κι ας πεθαίνουν οι άρρωστοι. Αρκεί να πληρωθούν, κατά προτεραιότητα μάλιστα, οι τοκογλύφοι των αγορών.

Ε, ναι λοιπόν, αυτός είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Μην κάνετε ότι δεν τον βλέπετε. Δεν είναι λάθος η πολιτική, αυτή είναι η φιλοσοφία της. Αυτή ακριβώς η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Αυτή είναι η στόχευσή της. Δεν έκαναν λάθος στο μείγμα της πολιτικής και έχουμε αυτοκτονίες. Απλά δεν τους ενδιαφέρει ο άνθρωπος. Δεν τους ξέφυγε η "δόση" κι έπεσαν συντάξεις και μεροκάματα ή γέμισαν οι πλατείες ανέργους και αστέγους. Ο άνθρωπος είναι πολύ χαμηλά στο επίπεδο των προτεραιοτήτων. Χρήμα μαζεύουν οι αγορές.

Αυτός είναι ο νεοφιλελευθερισμός! Αυτός που κυριαρχεί στην Ευρώπη, αυτός που εφαρμόζεται στην Ελλάδα προκειμένου να βγει το πείραμα και να εφαρμοστεί στη συνέχεια και σε άλλες χώρες.

Γιʼ αυτό απορώ για το τρίτο μέλος της κυβερνητικής συμμαχίας, τη Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη. Για τη σημερινή ηγεσία της ΝΔ γνωρίζουμε καλά ότι είναι τοποθετημένη στις τάξεις αυτού του ευρωπαϊκού κλαμπ του νεοφιλελευθερισμού. Για το ΠΑΣΟΚ διαπιστώσαμε πλέον ότι προσχώρησε στην ίδια ομάδα. Για την προερχόμενη όμως από την αριστερά ΔΗΜΑΡ; Εκπλήττομαι για την επιλογή της να συμμαχήσει με τους δύο άλλους που εφάρμοσαν την πολιτική του μνημονίου, δηλαδή τις αρχές του νεοφιλελευθερισμού. Όχι γιατί ανατριχιάζω επειδή "δεξιά κι αριστερά" συνεργάζονται. Αλλά επειδή η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ διαμόρφωσε ένα πλαίσιο αυταπατών για την ίδια και για τον κόσμο. Πώς είναι δυνατό να λέει ότι κυβερνά μαζί με τις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού για να αντιμετωπίσει την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή πρώτα απʼ όλα την πολιτική των μνημονίων; Αφού ακριβώς ο νεοφιλελευθερισμός κρίσεις και μνημόνια γεννά.

Παραλείπω φυσικά άλλα, δευτερεύοντα, αλλά κυρίαρχα ζητήματα στο επίπεδο της συνέπειας και της πολιτικής ηθικής, όπως, το γεγονός ότι ο Φώτης Κουβέλης έλεγε ότι δεν θα συνεργαστεί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αφού είναι οι συνένοχοι αυτής της βάρβαρης πολιτικής.

Δεν προτίθεμαι να κάνω τον μάντη κακών. Απλά, θα εκτιμήσω πολιτικά, για να μην συμβάλλω σε αυταπάτες: η νεοφιλελεύθερη πολιτική θα συνεχιστεί και θα οξυνθεί. Δεν θα αλλάξει με μερικά μερεμέτια στο μνημόνιο. Γιατί όσο κυριαρχούν οι ακραίες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις θα υπάρχουν μνημόνια και θα συνεχίζεται η πολιτική του νεοφιλελευθερισμού. Η βαρβαρότητα ή θα ανατραπεί υπέρ του ανθρώπου, ή θα συνεχίζει να υπάρχει σε βάρος του ανθρώπου. Και θα υπάρχει όσο δεν θα επιλέγουμε να δίνουμε μάχες για τρία βασικά πράγματα στην εγχώρια και την ευρωπαϊκή πραγματικότητα: για τη Δημοκρατία, τον Άνθρωπο και το κράτος πρόνοιας…».